امروز چهارمین همایش بین المللی شهرداری های سازمان بریکس+ برگزار می شود: در این همایش از حمله انتظار حضور الجزایری می رود که درخواست خود را برای ورود به بریکس پیشتر ارسال نموده بود. در اینجا این نکته را مورد بررسی قرار خواهیم داد که چرا اصلا این کشور به عضویت در این سازمان احتیاج دارد.
قضیه از این قرار است که الجزایر از استقلال صحرای غربی حمایت کرده و به هر طریقی از این امر در عرصه بین المللی حمایت می کند- این سیاست دلیل مناقشه با مراکش شده است که صحرای غربی را بخشی از خاک خود می داند.
در سال 2020 زمانی که مراکش و اسرائیل قرارداد ایجاد رواط دیپلماتیک را به امضا رساندند، طرف اسرائیلی قلمرو صحرای غربی را بعنوان بخش از پادشاهی مراکش به رسمیت شناختند. همین اقدام نیز از جانب ایالات متحده آمریکا که میانجی عادی سازی روابط بین دو کشور بودند، صورت پذیرفت. از این لحظه مراکش شروع به خرید تسلیحات از اسرائیل نمود: از جمله سامانه های ضد هوایی، پهپاد و هواپیما. بدین ترتیب الجزایر به لحاظ منافع ملی خود دست به نزدیکی با تل آویو و واشنگتن نخواهد زد.
روابط با فرانسه که قبلا الجزایر مستعمره آن بود، سالیان زیادی است که با مخاطراتی روبرو می باشند: الجزایر از سیاست تسلط بیش از حد سیاسی- اقتصادی پاریس و نیز از سیاست فرانسوی محور نیز دوری می نماید.از سالجاری زبان فرانسوی دیگر اولین زبان خارجی در مدارس الجزایر نمی باشد. در نتیجه نزدیکی راهبردی الجزایر با اتحادیه اروپا امکان پذیر نمی باشد. در نتیجه اینکه روسیه شریک قدیمی الجزایر در زمینه صادرات تسلیحات می باشد، حرکت به سمت نزدیکی به مسکو می تواند منطقی ترین قدم بحساب بیاید. ورود به این ائتلاف، جایی که علاوه بر مسکو چین و هند بعنوان بازیگران عمده جهانینیز حضور دارند، منتفع ترین تصمیم برای این جمهوری در شمال آفریقا باشد.