مثل همه جای دنیا درون ایران هم مسایلی است که موجبات اعتراض های مردمی را ایجاد کرده از مسایل اجتماعی تا مسایل اقتصادی و...
ﻣﺮﺩﻡ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺗﺎﺭﯾﺨﯽ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻣﯽ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﺧﻮﺩ ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻨﻨﺪ.
ﺑﺎﺭ ﺍﻭﻝ ﻫﻢ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺁﯾﻨﺪ ﻭ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﯿﺎﻥ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.
ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﺻﻠﯿﺘﺮﯾﻦ ﻧﻘﺎﻁ ﻗﻮﺕ ﻧﻈﺎﻡ ﺟﻤﻬﻮﺭﯼ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﻠﺖ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻃﺒﻖ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺍﺳﺎﺳﯽ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﺣﻖ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺑﺎﺑﺖ ﻫﺮ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺁﻥ
ﻣﻌﺘﺮﺽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺗﻈﺎﻫﺮﺍﺕ ﺭﺍﻩ ﺑﯿﺎﻧﺪﺍﺯﻧﺪ ﻭ ﺧﻮﺏ ﻣﺎ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺷﺎﻫﺪ ﺍﯾﻦ ﺣﻀﻮﺭ ﻣﺮﺩﻣﯽ ﺩﺭ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﻫﺎ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﯾﻢ.
ﻣﺮﺩﻡ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺷﺮﺍﯾﻄﯽ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮﺩ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﺩﺭ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﯼ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﻧﯿﺴﺖ ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ ﺁﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﻣﻮﺭﺩ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﯼ ﻣﺪﺍﻓﻊ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﻭ ... ﻫﺴﺘﻨﺪ.
ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺣﻀﻮﺭ ﺧﯿﺎﺑﺎﻧﯽ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺷﻤﺎ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺩﺭ ﻫﯿﭻ ﮐﺸﻮﺭ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﮐﻨﯿﺪ ﭼﻪ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺑﻪ ﺷﻌﺎﺭﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﻫﺎ ﻣﻄﺮﺡ ﮔﺮﺩﺩ.
ﺩﺭ ﺑﺮﺧﯽ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﯼ ﻣﻮﺭﺩ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎ ﻭ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﺍﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺍﻧﺘﻘﺎﺩﯼ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻧﻔﺮ ﺩﻭﻡ ﯾﺎ ﺳﻮﻡ ﻣﻤﻠﮑﺖ ﻣﻄﺮﺡ ﮐﻨﺪ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺍﺵ ﺯﻧﺪﻩ ﺗﮑﻪ ﺗﮑﻪ ﺷﺪﻥ ﻭ ﺳﭙﺲ ﺩﺭ ﺍﺳﯿﺪ ﺣﻞ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﺳﺖ، ﺣﺎﻝ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺑﯽ ﻫﯿﭻ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﺍﯼ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﻫﺎﯼ ﻣﺨﻔﯽ
ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﻫﻢ ﮐﺴﯽ ﺳﺮﺍﻍ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﮕﯿﺮﺩ ﺧﻮﺩﺵ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﭘﯿﻮﻧﺪﺩ ﻭ ﻧﯿﺴﺖ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ.
ﯾﺎ ﺩﺳﺖ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﺍﻣﻨﯿﺘﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺸﺘﻦ ﻣﻌﺘﺮﺿﯿﻦ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﺭﻭﺷﻦ ﻭ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻋﻠﻨﯽ ﺑﺎﺯ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻫﯿﭻ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻭ ﻧﻬﺎﺩ ﺑﯿﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﯽ ﺣﺘﯽ ﺳﻮﺍﻝ ﻫﻢ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﭼﻪ ﮔﻨﺎﻫﯽ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻩ.
ﻣﺜﻞ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﺜﻼ ﺑﺮﺍﯼ ﻓﻠﺴﻄﯿﻨﯽ ﻫﺎ ﺭﺥ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ.
ﻫﻤﯿﻦ ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻩ ﭘﯿﺶ ﺩﯾﺪﯾﻢ ﮐﻪ ﺧﺒﺮﻧﮕﺎﺭ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎﯾﯽ ﻓﻠﺴﻄﯿﻨﯽ ﺍﻻﺻﻞ ﺷﺒﮑﻪ ﺍﻟﺠﺰﯾﺮﻩ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﺭﻭﺷﻦ ﻭ ﺟﻠﻮﯼ ﺩﻭﺭﺑﯿﻦ ﻫﺎﯼ ﺧﺒﺮﯼ ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺮﺑﺎﺯﻫﺎﯼ ﺍﺳﺮﺍﺋﯿﻠﯽ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪ ﻭ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎ ﺣﺘﯽ ﺳﺮﺍﻍ ﺷﻬﺮﻭﻧﺪ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻧﮕﺮﻓﺖ.
ﯾﺎ ﺍﺗﻔﺎﻗﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﻋﺪﻧﺎﻥ ﺧﺎﺷﻘﺠﯽ ﺭﺥ ﺩﺍﺩ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺍﺗﻔﺎﻗﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﻣﻌﺘﺮﺽ ﺩﯾﮕﺮ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﯼ ﻫﻢ ﺟﻮﺍﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺭﺥ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﻭ ﺣﺘﯽ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺟﺴﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻧﯿﺰ ﺩﺭﯾﺎﻓﺖ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ.
ﺣﺎﻻ ﺷﺎﻧﺲ ﺁﻗﺎﯼ ﺧﺎﺷﻘﺠﯽ ﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﻘﯿﻢ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺷﺨﺼﯽ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺟﺮﯾﺎﻧﺶ ﺳﺮ ﻭ ﺻﺪﺍ ﮐﺮﺩ.
ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﯼ ﺍﺭﻭﭘﺎﯾﯽ ﻫﻢ ﺑﺮﻭﯾﻢ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﻢ ﻫﻤﯿﻦ ﭼﻨﺪ ﺻﺒﺎﺡ ﭘﯿﺶ ﻓﺮﺍﻧﺴﻮﯼ ﻫﺎ ﻭ ﺁﻟﻤﺎﻧﯽ ﻫﺎ ﻭ ﺍﻧﮕﻠﯿﺴﯽ ﻫﺎ ﺑﺎ ﭼﻪ ﺷﺪﺗﯽ ﺍﻋﺘﺮﺍﺿﻬﺎﯼ ﺑﻪ ﺣﻖ ﻣﺮﺩﻣﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺑﺎﺑﺖ ﺯﻭﺭﮔﻮﯾﯽ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎ ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻭ ﻭﺍﺩﺍﺭ ﮐﺮﺩﻧﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﺎﺟﺮﺍﺟﻮﯾﯽ ﻭﺟﻨﮓ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎ ﺩﺭ ﺍﻭﮐﺮﺍﯾﻦ ﻣﻌﺘﺮﺽ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﺳﺮﮐﻮﺏ ﮐﺮﺩﻧﺪ.
ﮐﺎﻓﯽ ﺍﺳﺖ ﺟﺴﺘﺠﻮﯾﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﻨﺘﺮﻧﺖ ﮐﻨﯿﺪ ﺗﺎ ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﺪﻋﯿﺎﻥ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﺍﺯ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﻭ ... ﭼﻪ ﺭﻓﺘﺎﺭﯼ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ.
ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎﻝ ﺑﺮﺧﯽ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﻫﺎ ﺩﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﻫﺎﯾﯽ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﭘﺮﺍﮐﻨﺪﻩ ﺍﺯ ﻗﺒﻞ ﻫﻢ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭﺧﻮﺩ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ
ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﻫﻨﺪ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﯼ ﺧﻮﺩ ﻧﻤﺎﺩ ﻣﺮﺩﻡ ﺳﺎﻻﺭﯼ ﻭ ﯾﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺩﻣﮑﺮﺍﺳﯽ ﻧﺎﻡ ﺑﺮﺩﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺍﺳﺖ.
ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻏﺮﺏ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻭ ﺟﻨﮓ ﺭﻭﺍﻧﯽ ﺗﻼﺵ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﻭﺍﺭﻭﻧﻪ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﻫﺪ.
ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﺁﺭﺍﻡ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻣﺰﺩﻭﺭﺍﻥ ﻭﻋﻮﺍﻣﻞ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﺁﺷﻮﺏ ﻭ ﮐﺸﺘﻪ ﺳﺎﺯﯼ ﺩﺭ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﻫﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﻓﻀﺎﯼ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺭﺍ ﻣﻠﺘﻬﺐ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺳﻮﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﻭ ﺑﺎ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﻓﻀﺎﯼ ﺭﻋﺐ ﻭ ﻭﺣﺸﺖ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺗﻬﺪﯾﺪ ﻭ ﺍﺭﻋﺎﺏ ﻣﻐﺎﺯﻩ ﺩﺍﺭﺍﻥ ﻭ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﮐﺴﺐ ﻭ ﮐﺎﺭ ﺑﺮﺍﯼ ﺿﺮﺑﻪ ﺯﺩﻥ ﺑﻪ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩ ﺍﯾﻦ ﮐﺸﻮﺭ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
ﺣﺘﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺭﻭﺍﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﭘﯿﺪﺍ ﻧﮑﻨﺪ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﻭﺭﺯﺷﮑﺎﺭﺍﻥ ﻭ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪﺍﻥ ﻭ ﺣﺘﯽ ﺗﯿﻢ
ﻫﺎﯼ ﻭﺭﺯﺷﯽ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﻧﯿﺰ ﻫﺪﻑ ﺣﻤﻼﺕ ﻣﺴﻤﻮﻡ ﺧﻮﺩ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ.
ﻭﻗﺘﯽ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﻈﺎﻡ ﺩﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺗﻼﺵ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﺎ ﻣﺪﺍﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﻫﺎﯼ ﻣﺮﺩﻡ ﺗﻌﺎﻣﻞ ﮐﻨﺪ ﻭ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻧﮑﺸﺪ ﻭ ﻃﺮﻓﺪﺍﺭﺍﻥ ﻧﻈﺎﻡ ﻫﻢ ﺍﺯ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﺩﺭﮔﯿﺮﯼ ﺑﺎ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﺍﺟﺘﻨﺎﺏ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﮐﺸﻮﺭ ﻭﺍﺭﺩ ﺩﺭﮔﯿﺮﯼ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻭ ﯾﺎ ﺟﻨﮓ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻧﺸﻮﺩ، ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺗﺤﺮﯾﮏ ﺁﻣﯿﺰ ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ ﻃﺮﻓﺪﺍﺭﺍﻥ ﻧﻈﺎﻡ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺣﻤﻠﻪ ﺑﻪ ﺭﻭﺣﺎﻧﯽ ﻫﺎ ﻭ ﺗﺮﻭﯾﺞ ﺟﺮﯾﺎﻥ ﻫﺎﯾﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻋﻤﺎﻣﻪ ﭘﺮﺍﻧﯽ ﻭ ﯾﺎ ﮐﺸﯿﺪﻥ ﭼﺎﺩﺭ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﯾﺎ ﺣﻤﻠﻪ ﺑﻪ ﺍﻣﺎﮐﻦ ﻣﺬﻫﺒﯽ ﻭ ﺩﯾﻨﯽ ﻭ ﯾﺎ ﻣﻌﻨﻮﯼ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ ﺗﺎ ﻃﺮﻓﺪﺍﺭﺍﻥ ﻧﻈﺎﻡ ﺭﺍ ﺗﺤﺮﯾﮏ ﮐﻨﻨﺪ ﺑﻪ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﺑﯿﺎﯾﻨﺪ ﻭ ﺩﺭﮔﯿﺮﯼ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﮐﻨﻨﺪ.
ﺟﺎﯼ ﺗﺎﺳﻒ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﯽ ﺑﺪﻭﻥ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﺷﻮﻡ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺗﺠﺰﯾﻪ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻭ ﺭﺍﻩ ﺍﻧﺪﺍﺯﯼ ﺟﻨﮓ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺍﺳﺖ ﻭﺍﺭﺩ ﺑﺎﺯﯼ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ.
ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﮐﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﺎ ﻫﺪﺍﯾﺖ ﺗﺸﮑﯿﻼﺕ ﺍﻣﻨﯿﺘﯽ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﻣﻠﺖ ﻫﺎ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺩﺭ ﺩﯾﮕﺮ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﻫﻢ ﺁﻧﻬﺎﯾﯽ ﻣﺘﻀﺮﺭ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺿﺮﺑﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﮔﻮﻝ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﭼﻮﻥ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺗﺸﮑﯿﻼﺕ ﺍﻣﻨﯿﺘﯽ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺩﯾﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﺗﺎ ﮐﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﻓﺮﺍﺭ ﮐﻨﻨﺪ ﺁﻧﻬﺎﯾﯽ ﺩﺭ ﻣﯿﺪﺍﻥ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺑﯽ ﺧﺒﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻃﺒﻖ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺭﯾﺰﯼ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺖ ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺮﯾﻌﺘﺮ ﺑﻪ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﺧﻮﺩ ﻣﯽ ﺭﺳﯿﺪﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺤﻘﻖ ﺷﺪﻥ ﺍﯾﻦ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﺩﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﭘﺬﯾﺮ ﻧﯿﺴﺖ، ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺩﻟﯿﻞ ﻫﻢ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﻭ ﻏﯿﺮ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﭘﯿﻐﺎﻡ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻥ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﺑﺮﺧﯽ ﭘﺮﻭﻧﺪﻩ ﻫﺎ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺑﯿﺎﯾﺪ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﺣﺎﺿﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﭘﺸﺖ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺧﺎﻟﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﺴﻮﺯﺍﻧﻨﺪ.
ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﭘﯿﻐﺎﻡ ﻫﺎ ﺍﺭﺳﺎﻝ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺪﻑ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺳﻨﮓ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﻭ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﯾﺎﻥ ﺁﻧﻬﺎﯾﯽ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺗﻮﺭ ﺍﻣﻨﯿﺘﯽ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﺩﭼﺎﺭ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ.