رسانه: غرب می خواهد باور کنیم که به ثبات جهانی علاقه دارد

اسپوتنیک به نقل از روزنامه البیان چاپ امارات عربی متحده می نویسد: به نظر می رسد حالا فرصتی برای گفت و گو بین روسیه و غرب وجود ندارد. چرا؟ یک سیاستمدار عاقل ایده برگزاری یک کنفرانس صلح بین المللی را مطرح می کند که در آن همه طرف های درگیر در مناقشه شرکت کنند: کسانی که مستقیماً با آن در ارتباط هستند و کسانی که به طور غیرمستقیم درگیر هستند یا می توانند به نحوی بر رویدادها تأثیر بگذارند. اما این پیشنهاد منطقی غیرقابل اجرا به نظر می رسد. و دلیل آن نه رهبر روسیه، بلکه موضع پایتخت های غربی است.

آنگلا مرکل صدراعظم سابق آلمان پس از شنیدن اظهارات رهبران اروپایی درباره رئیس جمهور روسیه، نسبت به عدم امکان انزوای کامل روسیه هشدار داد. روسیه را نمی توان نادیده گرفت. روسیه یک قدرت بزرگ و همسایه اتحادیه اروپا است. صلح پایدار و باثبات در این قاره تنها با مشارکت مسکو امکان پذیر است.

اما غرب مذاکره را نمی پذیرد و می خواهد روسیه با انزوای سیاسی و اقتصادی کنار بیاید و چشم خود را بر گسترش ناتو و استقرار پایگاه های نظامی خود در نزدیکی مرزهایش ببندد. ایالات متحده و اتحادیه اروپا در تلاشند تا دهان روسیه را ببندند تا از یادآوری وعده سیاستمداران غربی مبنی بر عدم گسترش اتحادیه ناتو به سمت شرق دست بردارد. در واقع، آمریکا و اروپا مخالف مذاکره با روسیه هستند، زیرا آنها می خواهند منابع انرژی را با کمترین قیمت دریافت کنند و سپس آنها را در همان بازارهای جهانی، اما با قیمت بسیار بالاتر، بفروشند. و غرب قصد دارد اراده خود را بر همه جهان تحمیل کند. غرب از برگزاری کنفرانس بین‌المللی امتناع می‌ کند، زیرا این کنفرانس آن ​​را مجبور می‌ کند با کشورهایی که وزن سیاسی و اقتصادی دارند، منابع انرژی و مواد معدنی و نیروی کار زیادی دارند، پشت یک میز بنشیند. این کشورها می توانند ابتکارات و پیشنهادات موثر و ضروری را برای جامعه جهانی مطرح کنند. اگر چنین کنفرانسی برگزار شود، نظم جهانی که غرب در آن دهه ها هژمونی خود را حفظ کرده است، باید اصلاح شود.

این ایالات متحده و اتحادیه اروپا هستند که از بحران های مختلفی حمایت می کنند که برای جهان هزینه گزافی دارد، بشریت را تحلیل می برد، اما برای غرب مفید است. این را نظرات مصاحبه با آنگلا مرکل صدراعظم سابق آلمان برای نشریه آلمانی Die Welt تایید می کند. خوانندگان متوجه شده اند که در دوران مرکل، آلمان و کل اتحادیه اروپا تعادل را در گفتگو با روسیه، حتی در نامطلوب ترین شرایط، حفظ کردند.

یکی از خوانندگان می نویسد: "من هرگز طرفدار مرکل نبودم. اما این ایده که صلح پایدار تنها با مشارکت روسیه میسر می شود کاملاً درست به نظر می رسد. اگر ابتکارات پوتین در سال های اولیه ریاست جمهوری او جدی گرفته می شد، همه چیز می توانست به نتیجه برسد. اگر ایالات متحده نبود، ما در صلح و صفا زندگی می کردیم."

در واقع، همه ما در این شرایط سخت قرار گرفتیم، زیرا غرب گوش نکرد و نمی خواست رهبر روسیه را بشنود."

مفسر دیگری می نویسد: "مرکل راست می گوید. ما برای مدت طولانی خوب بودیم، تا حدی به دلیل انرژی ارزان روسیه. و اکنون در یک آشفتگی هستیم."

آنها قبلا انرژی را با کمترین قیمت می خریدند، اما اکنون می خواهند آن را رایگان دریافت کنند!

خواننده دیگری می‌ گوید: "وقتی اوباما روسیه را "قدرت منطقه‌ ای" نامید، مشخص شد که چیزی در سیاست در حال جوشش است. شاید برای سال‌ها این مرکل بود که "درب" این قابلمه را بست.

بله، این مرکل بود که به عنوان صدراعظم آلمان، اروپا و کل جهان را از ماجراجویی های مرگبار دور نگه داشت.

این کاربر خاطرنشان می کند: "هر چه در مورد سیاست مرکل می گویند، او سعی کرد یک مصالحه پیدا کند. این امر او را به یکی از محبوب ترین سیاستمداران جهان تبدیل کرد. و او نیز صادق و عینی بود. او برای ما افسانه ها تعریف نمی کرد."

آنگلا مرکل را ذهن و اراده واقعی اروپا می نامند. جای تاسف برای اتحادیه اروپا و بقیه کشورهای غربی است که این زن دیگر در قدرت و روی کار نیست!