بازار نفت پس از بازگشت احتمالی ایران به بازاهای جهانی، جو روحی شدیدی متحمل می شود

به گزارش اسپوتنیک، نیکولای کوژانوف، محقق ارشد در دانشگاه اقتصاد جهانی و سیاست بین المللی وابسته به آکادمی علوم روسیه IMEMO RAS در مصاحبه با این خبرگزاری گفت که انتظار بازار نفت پس از بازگشت احتمالی ایران به بازاهای جهانی تاثیر روحی بالایی دارد

وی در سخنان خود تصریح کرد که از بسیاری جهات، موضوع بازگشت ایران به بازار نفت بیشتر سیاسی شده است. از یک سو، ایرانی‌ها به گفت‌وگو ادامه می‌دهند تا اروپایی‌ها را برای تعامل فعال‌تر برانگیزد و بر آمریکایی‌ها فشار بیاورند تا تحریم‌ها را هر چه زودتر لغو کنند تا دسترسی کامل به بازار نفت را به دست آورند. از سوی دیگر، باید درک کرد که حتی اگر از نقطه نظر فنی، آزادسازی نفت ایران هیچ تاثیری نداشته باشد، حداقل در هفته های اول پس از بازگشت ایران به بازار نفت، دقیقا جو روانی که ایرانی ها برگشته اند و حالا همه چیز فرق خواهد کرد.

در کوتاه مدت، قیمت ها ممکن است تا حدودی تغییر کند. همچنین شایان توجه است که، به بیان دیگر، سیاستمداران و دیپلمات ها به خوبی درک نمی کنند که بازار نفت در عمل چگونه عمل می کند. طبیعی است که آنها از اعدادی که می شنوند خوشحال می شوند، اگرچه از نظر خود بازار این اعداد چندان عالی نیستند.

در یک موضوع عملی تر و مبرم، باید بپذیریم که دقیقاً نمی دانیم ایران در حال حاضر چقدر نفت در بازار می فروشد. طی حداقل شش ماه یا یک سال گذشته، صحبت های فعالی مبنی بر اینکه ایالات متحده امریکا در نظارت بر جریان نفت ایران که تحریم ها را دور می زند، چندان فعال و سختگیر نشده است، وجود دارد. بر اساس برخی برآوردها، ایرانی ها در حال حاضر روزانه یک میلیون بشکه نفت یا حتی بیشتر از آن به بازار عرضه می کنند. آنها در حال حاضر در بازار هستند. آنچه آنها علاوه بر آن می توانند تولید کنند چیزی بین 1 تا 1.5 میلیون بشکه است. برای مصرف جهانی، این عملا چیزی نیست. ثانیاً اعضای اوپک در حال حاضر کسری در حجم تولید دارند و بر اساس برآوردهای مختلف، کسری بسیار قابل توجه است. ورود نفت ایران به اوپک این امکان را می دهد که طرحی را که این سازمان دارد تکمیل کند. از نظر افزایش فشار به بازار، در اینجا نیز هیچ اتفاقی نخواهد افتاد. ثالثاً، ممکن است جالب باشد که ایران چقدر نفت در انبارهای خود انباشته کرده است. ممکن است این ذخیره واقعاً به ده ها میلیون بشکه می رسد. اما ایران نمی تواند نفت تولید نشده را فوراً از ذخایر به بازار آزاد کند. این یک پیاده‌سازی تدریجی خواهد بود که به مکانیسم‌های قیمت اجازه می‌دهد تا به آرامی، منظم و بدون هیچ ضربه‌ای به بازار جهانی تنظیم شوند.

ورود نفت ایران در کوتاه مدت ممکن است باعث نوسانات جزئی قیمت نفت شود و اندکی آن را کاهش دهد. اما در درازمدت با توجه به غیرقابل پیش بینی بودن بازار، با در نظر گرفتن این نکته که برای کاهش چشمگیر قیمت نفت، نیاز به افزایش تولید جهانی حداقل 2 تا 3 میلیون بشکه در روز است، ایرانی ها به تنهایی این کار را نخواهند کرد. تنها یک معجزه می تواند شرایط را تغییر دهد، زمانی که همزمان با احیای تولید نفت در ایران، شاهد احیای تولید نفت در ونزوئلا، لیبی و تعدادی دیگر از کشورهای تولید کننده نفت باشیم که در مجموع به جبران عرضه نفت کمک می کنند و از تقاضا سبقت گرفته و فشار منفی متناظری بر قیمت ها اعمال می کند. اما این در آینده نزدیک این اتفاق بعید است.