به گزارش اسپوتنیک به نقل از تارنمای "نیوزویک"، دنیل آر. دیپِتریس، کارشناس مسائل دفاعی در یادداشتی در نشریه نامبرده این سوال را مطرح کرده است که آیا ایران بمب هسته ای می خواهد؟
در دنیای روابط بینالملل، عبارت "همه گزینهها روی میز هستند" معنای خاصی دارد: استفاده از نیروی نظامی یک احتمال است. این خطی است که روسای جمهور به طور مکرر زمانی از آن استفاده می کنند که می خواهند به دیپلماتیک ترین شکل ممکن پیامی قوی به دشمن ارسال کنند.
البته واشنگتن ترجیح می دهد که ابزار نظامی به صورت ذخیره نگه داشته شود. گزینههای دیگر، از مذاکرات و تحریمهای اقتصادی گرفته تا اقدامات مخفیانه و حملات سایبری، به مراتب بالاتر از این فهرست هستند.
بر کسی پوشیده نیست که چرا بایدن حمایت خود از اقدام نظامی را با "آخرین راه حل" توصیف کرد و تاکید کرد که دیپلماسی بهترین راه برای مدیریت پرونده هسته ای ایران است. در حالی که ایالات متحده می تواند بسیاری از تأسیسات هسته ای تهران را در یک کمپین بمباران فرضی از خط خارج کند، خطرات چنین عملیاتی برای ده ها هزار نیروی آمریکایی مستقر در خاورمیانه بسیار زیاد است.
دیپتریس در ادامه نوشت: "میدانیم که ایران حمله نظامی آمریکا را تلافی میکند زیرا پیشتر نیز این کار را کرده است، زمانی که در پاسخ به کشته شدن قاسم سلیمانی، فرمانده سپاه پاسداران دهها موشک بالستیک به دو دو پایگاه میزبان نیروهای آمریکایی در عراق اصابت کردند. اگر ایران در پی از دست دادن یک فرد چنین پاسخی میدهد، تصور کنید در قبال نابود شدن برنامه غنیسازی هستهای خود چه پاسخی خواهد داد.
برخی در جهان غرب با اشاره به غنیسازی ۶۰ درصدی ایران، آن را در راستای تلاش برای ساخت سلاح هستهای میدانند. جوامع اطلاعاتی آمریکا همچنان به چنین نتیجهای نرسیدهاند. ویلیام بِرنز، رئیس سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) چندی پیش گفت که این نهاد هیچگونه شواهدی در دست ندارد که گویای آن باشد که رهبری ایران درباره حرکت به سمت تسلیحاتی شدن تصمیمی اتخاذ کرده باشد.
گزارش سالانه ارزیابی تهدیدات تهیه شده توسط دفتر مدیر اطلاعات ملی آمریکا نیز دیدگاه برنز را تأیید میکند. در این گزارش آمده است: "ارزیابی ما همچنان حاکی از این است که ایران در حال حاضر در حال انجام فعالیتهای کلیدی در زمینه توسعه تسلیحات هستهای نیست که طبق نظر ما برای تولید یک سلاح هسته ای ضرورت دارند".
در اختیار داشتن سلاح هستهای، در حقیقت کمکی به قدرتنمایی تهران در منطقه نخواهد کرد. توسعه تسلیحات هستهای، چه رسد به استفاده از آنها، موجب افزایش تنش در منطقه و پاسخ دیگر قدرتهای بزرگ خواهد شد و هدف فرضی ساخت این تسلیحات که تضمین امنیت ایران است را تحتالشعاع قرار خواهد داد".