به گزارش اسپوتنیک به نقل از " سی ان بی سی"، احزاب اپوزیسیون سریلانکا یک روز پس از آن که رئیس جمهور و نخست وزیر پیشنهاد استعفا دادند پس از دراماتیک ترین روز آشفتگی چند ماهه، با هجوم معترضان خشمگین از بحران اقتصادی، به خانه های رهبران در روز 10 ژوئیه (یکشنبه) برای توافق بر سر تشکیل دولت جدید دیدار کردند.
معترضانی که اقامتگاه گوتابایا راجاپاکسه، رئیسجمهوری سریلانکا را تصرف کردهاند، اعلام کردند تا زمانی که رئیسجمهور و نخست وزیر به طور رسمی از سمت خود کنارهگیری کنند، آنها همچنان در این اقامتگاه میمانند.
مکان اقامت فعلی رئیسجمهور سریلانکا مشخص نیست اما دفتر او با انتشار بیانیهای اعلام کرد که گوتابایا راجاپاکسه دستور داده تا فورا گاز خانگی را توزیع کنند، اقدامی که نشان میدهد وی همچنان مشغول به کار است. سربازانی در اطراف شهر مستقر شدهاند اما این نیروها به سادگی از دور مشغول تماشای معترضان هستند؛ معترضانی که در استخر اقامتگاه راجاپاکسه مشغول شنا و سلفی گرفتن هستند.
از سوی دیگر احزاب سیاسی اپوزیسیون سریلانکا روز یکشنبه برای توافق بر سر تشکیل دولت جدید تشکیل جلسه دادند. رانجیت مادوما بندرا، یک مقام ارشد در حزب اصلی مخالف دولت (نیروی متحد خلق) گفت که گفتوگوهای جداگانه با احزاب و قانوگذارانی که از ائتلاف حاکم جدا شدهاند انجام شد و جلسات بیشتری در نظر گرفته شده است.
گفتنی است، هزاران معترض روز شنبه در کلمبو پایتخت تجاری سریلانکا موانع پلیس را شکستند و اقامتگاه رسمی رئیسجمهوری این کشور را تصرف کردند؛ اتفاقی به یکی از بزرگترین اعتراضات ضددولتی در این کشور بدل شد.
رنگا کلانسوریا، تحلیلگر سیاسی، گفت: "این نوع ناآرامی ها می تواند باعث سردرگمی سازمان های بین المللی مانند صندوق بین المللی پول و بانک جهانی شود. در حالی که ویکرمسینگه در جهت درست کار می کرد، دولت او برنامه بلندمدتی را برای تمرکز بر حل مشکلات روزمره اجرا نمی کرد.
بعید است که یک دولت همه حزبی بر سر اصلاحات اقتصادی تحت حمایت صندوق بین المللی پول به توافق برسد بدون اینکه برخی از احزاب حمایت سیاسی خود را از دست بدهند. امروز در این کشور بحران سوخت داریم، کمبود مواد غذایی داریم، رئیس برنامه جهانی غذا به اینجا می آید و چندین موضوع را با صندوق بین المللی پول باید در میان بگذاریم. بنابراین، اگر این دولت برود، باید دولت دیگری وجود داشته باشد".
سریلانکا از زمان استقلالش در ۱۹۴۸ طی سالهای اخیر با مسائلی از جمله قطع مکرر و طولانیمدت برق و کمبود شدید مواد غذایی، سوخت و دیگر ضروریات، مواجه شده است.