مایک مولر، مدیر عملیاتی ویتول در آسیا اظهار داشت که ایالات متحده می تواند اجازه دهد نفت بیشتری از ایران وارد بازار جهانی شود حتی بدون احیای توافق هسته ای. این خبر را خبرگزاری ایسنا به نقل از شرکت سوئیسی هلندی ویتول، یکی از بزرگترین تاجران نفت در جهان گزارش کرده است. ممکن است واشنگتن با نزدیک شدن به انتخابات میان دوره ای و با توجه به نیاز به کاهش قیمت بنزین، چشم خود را بر صادرات نفت ایران ببندد و عمو سام ممکن است اجازه دهد نفت بیشتری از ایران صادر شود.
آیا آمریکا با توجه به تحریم بخش نفت روسیه آماده چنین گامی در قبال ایران است؟ نفت ایران یا حتی ونزوئلا تا چه اندازه می تواند از نظر آمریکا جایگزین نفت روسیه شود، چنین سناریویی چقدر محتمل است؟
رستم تانکایف، کارشناس برجسته اتحادیه تولیدکنندگان نفت و گاز روسیه و مدیر کل "اینفو TEK-Terminal"، در گفت و گو با اسپوتنیک ایران، در باره این موضوع نظر خود را ابراز نمود.
به گفته این کارشناس به ویژه در مسیر ایران، ، اقدامات آمریکا به هیچ وجه شرایط را تغییر نخواهد داد و بعید است نفت ایران در شرایط کنونی تحریم آمریکا علیه روسیه، جایگزین مشروط نفت روسیه شود.
اسپوتنیک: آیا نفت ایران و ونزوئلا قادر خواهند بود بحران کنونی تحت شرایط تحریم منابع انرژی روسیه به خواست ایالات متحده را تثبیت کنند؟
تانکایف: محدود کردن عرضه نفت از ایران به بازار جهانی یک امر پوچ است زیرا در آمریکا کسانی که تصمیم می گیرند اطلاعاتی در مورد بخش نفت و گاز ایران ندارند. ایران چشمانداز بزرگی در بازار گاز دارد. اما در مورد بازار نفت، اینجا خورشید ایران مدتهاست غروب کرده است.
تولید نفت در ایران رشد نمی کند، ممکن است ذخایر جدید نفتی کشف شود، اما ایران فاقد سرمایه گذاری برای توسعه میدان های جدید است. جایگاه ایران در بازار مدرن نفت جهان بسیار کم است. هیچ صحبتی در مورد جایگزینی نفت روسیه با نفت ایران در بازار جهانی وجود ندارد. پتانسیل رشد صادرات نفت ایران یک میلیون بشکه در روز با استفاده از تمام ظرفیت ها و سرمایه گذاری نامحدود است.
سهم روسیه در بازار جهانی نفت (نفت و فرآورده های نفتی) تقریباً 9 میلیون بشکه در روز است. این مقدار ثابت نیست، نوسان دارد. اگر سرمایه گذاری های اضافی در تولید نفت اضافه شود و محدودیت های تولید نفت مرتبط با توافق اوپک پلاس به طور کامل کنار گذاشته شود، می توان این مقدار را به میزان قابل توجهی افزایش داد.
روسیه به این توافق پایبند بوده و عرضه به بازار جهانی را بالاتر از سهمیه تعیین شده در توافق اوپک پلاس افزایش نمی دهد. بنابراین اکنون سهم روسیه در بازار دست کم گرفته شده است. اگر محدودیتی برای تولید وجود نداشت، فدراسیون روسیه می توانست به میزان حدود 10 میلیون بشکه در روز نفت و فرآورده های نفتی را عرضه بکند.
با توجه به امتیازات احتمالی آمریکا برای رشد صادرات نفت از ونزوئلا، چنین تصمیمی از سوی واشنگتن اتخاذ خواهد شد.
ایالات متحده اعلام کرد که دو شرکت اروپایی می توانند حق عرضه نفت از ونزوئلا را دریافت کنند. منظور شرکت نفت اسپانیایی رپسول و انی ایتالیایی است. از این منابع باید برای پرداخت بدهی های ونزوئلا استفاده شود (در پایان سال 2021، بدهی خارجی ونزوئلا بیش از 150 میلیارد دلار بود).
این کشور بدهی ملی بسیار زیادی دارد که باید بازپرداخت و بهره آن پرداخت شود. بنابراین، جامعه بانکی جهان علاقه مند است که ونزوئلا این روند را آغاز کند. در اینجا صحبت از گامی در میان است که ایالات متحده در رابطه با اروپا برمی دارد: کاهش فشار بر پالایش نفت و قیمت بنزین و سوخت دیزل.
و از سوی دیگر، باید گامی از سوی ایالات متحده به سمت جامعه بانکی جهانی برداشته شود تا موسسات مالی آمریکایی را از بدهی که ونزوئلا به دلیل عدم امکان تجارت نفت مجبور به تحمل آن است، رها کند. زیرا در چنین وضعیتی، پولی برای پرداخت بدهی ندارد.
بنابراین، من معتقدم که چنین تصمیمی اتخاذ خواهد شد، زیرا تا حد زیادی فشار بر بازار ایالات متحده را کاهش می دهد، جایی که قیمت بنزین و سوخت دیزل در سال های اخیر تقریباً دو برابر شده است. رتبه بایدن مدام در حال کاهش است، او باید به دنبال راه هایی برای غلبه بر بحران انرژی باشد.
با این حال، امتیاز دادن به ونزوئلا و ایران برای تجارت نفت گام های بسیار ضعیفی است. در مقایسه با ممنوعیت صادرات نفت از روسیه، این اقدامات آمریکا ناچیز است. رکود بازار ادامه خواهد یافت و بحران انرژی بدتر خواهد شد. باید به دنبال راه های رادیکال تری برای غلبه بر آن بود و همه به خوبی می دانند که راه اصلی در این راه لغو تحریم ها علیه روسیه است.
اسپوتنیک: در تهران نیز بر بحران انرژی تاکید شده است. جواد اوجي، وزير نفت جمهوري اسلامي ايران اخيراً گفت که تلاش براي اقدامات مخرب غرب عليه روسيه و ايران، تهديدي براي امنيت انرژي جهان است.
تانکایف: ایران و روسیه بازیگران اصلی تامین گاز و نفت جهان هستند. بازی با این دو کشور مهم امنیت جهانی و تامین انرژی را تهدید می کند. همانطور که وزیر امور خارجه گفت "وابستگی اروپا به انرژی چیزی نیست که بتوان به راحتی بر آن غلبه کرد و بازی ای که آمریکا انجام می دهد منافع این کشورها را تامین نمی کند". تنها راه حل غلبه بر بحران جهانی انرژی که وزیر نفت ایران یادآور شد، لغو کامل تحریم ها علیه ایران، روسیه و ونزوئلا است که در نتیجه اتحادیه اروپا و آمریکا می توانستند حداکثر سود را برای خود بدست آورند.
با برداشته شدن همه تحریم ها(لغو تحریم های ایران، روسیه و ونزوئلا)، اقتصاد جهانی توسعه رو به رشد عادی خود را از سر خواهد گرفت و همه از این امر سود خواهند برد اول از همه، اتحادیه اروپا و ایالات متحده، زیرا آنها در حال حاضر بیشتر از دیگران از تحریم های خود آسیب می بینند. به هر حال، تمام این اقدامات تحریمی از سوی آنها در واقع نه علیه کشورهای دشمن آمریکا و اتحادیه اروپا (روسیه، ایران یا ونزوئلا) بلکه علیه خود آمریکا و اروپا است.
در 3 ژوئن، شورای اتحادیه اروپا ششمین بسته تحریمی علیه فدراسیون روسیه، از جمله تحریم در رابطه با به تعویق افتادن ارسال دریایی نفت و فرآورده های نفتی از روسیه، را به تصویب رساند. ممنوعیت عرضه نفت از طریق دریا تا اوایل دسامبر به تعویق افتاد، محصولات نفتی - تا فوریه 2023. معافیتهای موقت از تحریم برای عرضه از طریق خطوط لوله نفت به کشورهای اتحادیه اروپا عمدتاً مجارستان و اسلواکی در نظر گرفته شده است که به دلیل موقعیت مکانی خود، وابستگی زیادی به واردات روسیه دارند و هیچ جایگزینی ندارند.