به گزارش اسپوتنیک به نقل از وبگاه "scitechdaily"، شراره های خورشیدی انفجارهای قدرتمند انرژی هستند.شراره ها و فوران های خورشیدی می توانند بر ارتباطات رادیویی، شبکه های برق و سیگنال های ناوبری تأثیر بگذارند. آنها همچنین خطراتی برای فضاپیماها و فضانوردان دارند.
رصدخانه پویایی‌شناسی خورشید ناسا دو فوران کلاس M را ثبت کرده که این فوران‌ها در روزهای ۳ مه و چهارشنبه ۴ مه به اوج خود رسیدند. علت این رویداد یک لکه جدید خورشیدی به نام AR3004 بود که اوایل روز سه‌شنبه یک انفجار بزرگ‌تر از کلاس X را روی خورشید ایجاد کرد.
مرکز پیش‌بینی آب و هوای فضایی، دفتری در اداره ملی اقیانوسی و جوی (NOAA) یک خاموشی متوسط رادیویی را برای شراره‌های اولیه صبح ثبت کرد.
اگر ذرات باردار ناشی از خروج جرم از تاج خورشیدی (CMEs) به سمت زمین حرکت کنند، شفق‌های قطبی ممکن است به دنبال یک شراره خورشیدی افزایش پیدا کنند. این ذرات در امتداد خطوط میدان مغناطیسی سیاره ما جریان می‌یابند و با اتمسفر بالایی تعامل می کنند، مولکول‌های هوا را تحریک کرده و نورهای رنگارنگ ایجاد می کنند.
شراره های خورشیدی می‌توانند ارتباطات رادیویی با فرکانس بالا را مختل کنند، زیرا اشعه ایکس و تشعشعات فرابنفش شدیدی که از آنها ساطع می‌شود، قسمت بالایی جو زمین یعنی یونوسفر را یونیزه می‌کند. یونوسفر از ۳۰ مایل (۴۸ کیلومتر) تا ۶۰۰ مایل (۹۶۵ کیلومتر) بالای سطح سیاره گسترش یافته و شامل بیرونی‌ترین لایه‌های جوی (اگزوسفر، ترموسفر و بخش‌هایی از مزوسفر) است.