اسپوتنیک در این خصوص می نویسد: آنچه اکنون در مورد نفت روسیه اتفاق می افتد، یادآور یک افسانه است. نفت روسی در مرحله خاصی از حمل و نقل، به سادگی ناپدید می شود و سپس به طور مرموزی در سواحل بریتانیا یا آمریکا ظاهر می گردد.
اما بیایید با اعداد شروع کنیم. روسیه 11.3 میلیون بشکه در روز نفت تولید می کند. 3.6 میلیون به بازار داخلی ارسال می شود. اگر از صادرات صحبت کنیم، ساده ترین آمار نشان می دهد که روزانه حدود 7.5 میلیون بشکه نفت به خارج از کشور می رفت. از این مقدار 4.5 میلیون بشکه تحت قراردادهای بلندمدت است. بر این اساس حدود سه میلیون بشکه برای قراردادهای کوتاه مدت باقی مانده است.
با وجود عملیات ویژه نظامی، در حال حاضر هیچ ممنوعیت مستقیمی برای خرید نفت خام روسیه وجود ندارد، یعنی نه تحریم جزئی و نه کامل وجود دارد. با این وجود، بخش صادرات انرژی روسیه تحت فشار زیادی قرار دارد. حتی از شانتاژ مستقیم و تهدید علیه خریداران استفاده می شود. یک وضعیت متناقض ایجاد شده است: خرید نفت از روسیه فرصتی واقعی برای ورود به لیست تحریم های دسته جمعی غرب است، اما مسکو همچنان تامین کننده اصلی نفت و فرآورده های نفتی اروپا است. در آسیا نیز پس از پایان همه گیری، توسعه اقتصاد را به یاد آوردند. و در این شرایط معجزات واقعی در بازار آغاز شد.
ابتدا حجم خریدها بالا رفت. اگر مارس و آوریل را مقایسه کنیم، به عنوان مثال، فنلاند در ماه مارس 25 هزار بشکه و در آوریل 50 هزار بشکه، یونان - به ترتیب 50 و 130 هزار بشکه، خریده اند. رومانی خرید خود را از 40 به 140 هزار بشکه، استونی - از 50 به 180، هلند - از 520 به 660 هزار بشکه افزایش دادند. هلدینگ رسانه ای آمریکایی اس اند پی گلوبال ضرر صادرات روسیه در ماه مارس را سه میلیون بشکه تخمین می زند، اما هشدار می دهد که اگر پویایی فعلی ادامه یابد، روس ها تمام ضررهای خود را در ماه مه پس خواهند گرفت.
ثانیاً شیطان و عرفان محض در مسیرهای دریایی اتفاق می افتد
یک خریدار ناشناس که با پشتکار ملیت خود را پنهان می کند، در ماه مارس حدود 30 هزار بشکه و در آوریل 660 هزار بشکه خریده است! وال استریت ژورنال گزارش داد که در ماه آوریل حدود 11 میلیون بشکه نفت در انبارهای نفتکش در بنادر روسیه بارگیری شد. در اسناد حمل و نقل، نقطه پایانی مسیر یا اقیانوس اطلس مشخص شده است یا اصلا وجود ندارد. شاید نفتگران روسی با خدای دریاها، پوزئیدون ، روابط تجاری برقرار کرده باشند؟
به اندازه کافی عجیب، اما کارشناسان غربی اینطور فکر نمی کنند. به گفته تحلیلگران، روسیه طرح به اصطلاح ایرانی را پذیرفته است، به یاد بیاوریم که یک طرح ساده، اما در عین حال موثر، در دوره وخیم شدن روابط ایران و آمریکا، زمانی که دولت ترامپ صادرات نفت ایران را تحریم کامل کرد، معمول شد که امکان می دهد که گوسفندان زنده بمانند و گرگ ها سیر شوند. چیزی مشابه در حال حاضر در منطقهUst-Luga و دیگر بنادر روسیه اتفاق می افتد، جایی که امکان انتقال نفت در آن پیش بینی شده است. به اطلاع شرکت‌های اختصاصی آمریکایی، تانکرهای پاناماکس که وسیله اصلی تحویل نفت روسیه هستند، دستگاه ترانسپوندر را مستقیماً در بنادر خاموش می‌کنند یا کشتی با نفت پر می‌کنند و به دریا می‌روند و سپس از منطقه دید رادار ناپدید می‌شوند.
کشتی ها به سادگی از رادار ناپدید می شوند. همانطور که آمریکایی ها با عصبانیت می گویند: ما شاهد توطئه ای بین تامین کننده و خریداران هستیم که در نتیجه از تحریم ها علیه روسیه فرار می کنند.
انتقال مستقیم نفت در دریا از پاناماکس (جابه جایی 60 تا 80 هزار تن) به نفتکش های بسیار بزرگتر محتمل ترین روش "فرار از ثبت توسط رادار" نامیده می شود. در آنجا، نفت روسیه به احتمال زیاد با انواع دیگر نفت مخلوط می شود. در نتیجه، در انبار تانکر بزرگتر یک دسته کاملاً قانونی از نفت عجیب و غریب بوجود می آید. به عنوان مثال، Latvia Blend یک ماه پیش ظاهر شد. خریداران ناشناس با آرامش نفتی را به اروپا عرضه می کنند که دیگر از روسیه نیست. همه کاملاً راضی هستند.
در ماه آوریل، معلوم شد که هند که در تمام تاریخ خود مواد خام را در خارج از کشور خریداری می کند، به یک صادرکننده تبدیل شده است. هند نفت و سوخت دیزل را به بریتانیا می فروشد (!) در همان زمان، همه شرکت کنندگان در این فرآیند وانمود می کنند که نمی دانند این ماده خام چیست و از کجا آمده است.
به هر حال، هیچ تحریمی علیه نفت روسیه وجود ندارد و مشخص نیست که آیا چنین خواهد شد یا خیر، اما بازار پیش دستانه یک عصای جادویی به دست آورد. خطوط تانکرها از نقشه ها و رادار ها ناپدید می شوند و مواد خام و سوخت لازم به اروپا و آسیا می رود. و این خوب است - خزانه روسیه در حال پر شدن است.