نیروی هسته ای روسیه با گُرز تقویت شد

اسپوتنیک به نقل از شبکه تلویزیونی RT روسیه می نویسد: دریادار ارکادی ناوارسکی به خبرنگاران یادآوری کرد که در سال های آینده، ناوگان اقیانوس آرام با دو ناو جدید حامل بولاوا (گُرز) - رزمناوهای زیردریایی از پروژه   Project 955 Borey-A تقویت خواهد شد. علاوه بر این، دو زیردریایی اتمی Project 885M Yasen-M وارد خدمت خواهند گردید. ارکادی ناوارسکی گفت: این زیردریایی های هسته ای جدید به طور قابل توجهی بخش دریایی نیروهای استراتژیک هسته ای روسیه را تقویت خواهند کرد. برخی از آنها در حال حاضر در آزمایشات دریایی شرکت کردند. رزمناوهای Borey مجهز به مدرن ترین انواع سلاح ها و سیستم های رصد هستند.

استارت سطحی و پرتاب از زیر یخ

موشک بالستیک قاره پیمای R-30 Bulava یک موشک سه مرحله ای با سوخت جامد است که دارای شش کلاهک هدایت شونده جداگانه است. بر اساس گزارش رسانه ها، برد پرواز 10 هزار کیلومتر، محموله 1.1 تن، انحراف دایره ای احتمالی از 120 تا 350 متر است.

کارشناسان خاطرنشان می کنند که یکی از مزایای اصلی بولاوا امکان پرتاب به اصطلاح خشک است که امکان کاهش احتمال شناسایی زیردریایی توسط دستگاه های هیدروآکوستیک دشمن را فراهم می کند.

یکی دیگر از مزیت های مهم R-30 امکان پرتاب از زیر ضخامت یخ های قطب شمال است. رزمناوهای مجهز به موشک های سوخت مایع تنها پس از شکستن یخ می توانند شلیک کنند.

دیمیتری لیتوفکین، دبیر مسئول نشریه "بررسی نظامی مستقل" Nezavisimoye Voennoye Obozreniye، خاطرنشان کرد که موشک‌های بولاوا بسیار سریع‌تر از تمام پیشینیان خود پرتاب می‌شوند: بخش سرعت گیری آنها حدود پنج دقیقه طول می‌کشد که استفاده از سیستم دفاع ضد موشکی را دشوار می‌کند. علاوه بر این،  موشک مانور می کند که این کار دور زدن از سامانه‌های دفاع موشکی را در مرحله دوم ممکن می‌سازد. در مرحله سوم، وقتی بلوک های هسته‌ای وارد جو می‌شوند، آنها با سرعت هایپرسونیک   حرکت می‌کنند که سیستم‌های دفاع موشکی اصولاً نمی‌توانند آن را ببینند. پرتاب از زیر یخ در حکم مخفی کاری اضافی است. چنین زیردریایی را نمی توان توسط ماهواره ها کشف کرد."

به نوبه خود، یوری کنوتوف، مورخ و کارشناس نظامی توضیح داد که موشک های سوخت جامد می توانند زمان آماده سازی برای پرتاب را به میزان قابل توجهی کاهش دهند و در نتیجه احتمال کشف آنها را کاهش دهند: "در اتحاد  شوروی، همه این موشک ها با سوخت مایع بودند. موشک سوخت جامد برای ما یک جهش واقعی در پیشرفت است. هنگامی که زیردریایی باید بخش پرتاب را پر از آب کند، زمان می برد و برای دفاع ضد زیردریایی قابل رصد است. همچنین زمان زیادی جهت آماده شدن برای پرتاب لازم است. اما با بولاوا یک پرتاب جهشی انجام می شود و سرعت اولیه بولاوا بسیار بالا بوده که اجازه رهگیری آن را نمی دهد."

این کارشناس افزود: "با توجه به اینکه بولاوا همچنین مانور می دهد، برنامه ریزی نقطه ملاقات رهگیر با آن تقریبا غیرممکن است. علاوه بر این، کلاهک بولاوا تقسیم می شود و سیستم دفاع موشکی دشمن قادر به تشخیص کلاهک واقعی از کلاهک دروغین نخواهد بود. این اصل عمل نه تنها برای سیستم‌های دفاع موشکی مدرن، بلکه برای سیستم‌های دفاع موشکی آینده نیز طراحی شده است."

یوری کنوتوف خاطرنشان کرد که تجهیز زیردریایی های استراتژیک ناوگان اقیانوس آرام به چنین موشک هایی به طور قابل توجهی عنصر دریایی سه گانه هسته ای روسیه را تقویت می کند. وی در پایان گفت: "اکنون فرصت ضربه زدن از نقطه‌ای است که دشمن انتظار آن را ندارد. علاوه بر این، خطر برای دشمن  از طرف ناوگان شمالی و اقیانوس آرام ظاهر می شود که  در آنجا ورود   زیردریایی های ما به اقیانوس بسیار آسان تراست، جایی که ردیابی و رهگیری آنها بسیار دشوارتر می باشد. به این ترتیب پتانسیل ما به مراتب افزایش می یابد. در صورت لزوم، ما می‌توانیم به هدف‌گیری مهم‌ترین اهداف دشمن بالقوه ادامه دهیم."