همه کارشناسان، حتی آمریکایی و اسرائیلی متفق القول هستند که برجام بیش از اینکه به نفع ایران باشد به نفع اسرائیل است چرا که بسیار سخت، اگر نخواهیم بگوییم محال، است که با وجود برجام و بازرسی های تحمیل شده در آن ایران قبل از اینکه بازرسان سازمان بین المللی انرژی هسته ای متوجه شوند بتواند به بمب اتمی دست یابد.
از سوی دیگر اسرائیلی ها مطمئن هستند که آمریکایی ها بنا ندارند تحریم های ایران را لغو کنند و به همین دلیل عملا هم تحریم ها سر جای خود می ماند هم بازرسی ها.
بهانه جویی های اسرائیل درباره مخالفت با برجام را نادیده بگیرید، اینها همه بهانه جویی های بی پایان اسرائیل و آمریکا بود و خواهد بود.
ایران هر کاری کند باز هم آمریکا به بهانه جویی های خود ادامه خواهد داد تا به تعهدات خود عمل نکند.
این را تاریخ ثابت کرده.
امروزه آمریکا به نوعی معتاد تحریم شده و سیاست کلی ایالات متحده بر مبنای تحریم بنا گذاشته شده.
پس از جنگ جهانی دوم آمریکا برای تسلط بر دیگر کشورها ابزارهای مختلفی از جمله تشویق مالی کشورها و یا حتی حمله نظامی را امتحان کرد حالا که همه ابزارهای آمریکا برای تحمیل خواسته های خود بر دیگران با شکست مواجه شده به تحریم ها روی آورده اند.
کما اینکه مشاهده می کنیم آمریکایی ها نه فقط ایران بلکه هر کشوری که در جهان حاضر نمی شود از آمریکایی ها اطاعت کند را تحت تحریم های خود قرار می دهند.
البته این ماجرا هم منجر به آن خواهد شد که به زودی کشورهای تحریم شده توسط آمریکا خود یک بلوک قدرت تشکیل دهند و عملا تحریم های آمریکا به خودش برگردد.
به هر صورت اینکه اسرائیلی ها اعلام می کنند بودجه برای حمله به تاسیسات هسته ای ایران اختصاص داده اند بیش از اینکه یک رفتار منطقی باشد یک رفتار تبلیغاتی است، چرا که اگر واقعا تصمیم به چنین حمله ای داشتند قطعا سعی می کردند از عامل غافلگیری بهره ببرند و هیچ وقت رسما چنین چیزی که مغایر با همه قوانین و مقررات بین المللی می باشد را اعلام نمی کردند.
البته شاید هم میخواستند به جهانیان بگویند که آنها خود را بالاتر از همه قوانین و مقررات بین المللی می دانند.
گذشته از همه اینها نمی توان تهدید اسرائیل برای ملت ایران را نادیده گرفت و اینجا بنده روی ملت ایران تاکید می کنم چون هر گونه حمله اسرائیل به تاسیسات هسته ای ایران می تواند یک فاجعه بیافریند.
با توجه به شرایط برنامه هسته ای ایران و پخش شدن تاسیسات در محدوده بیش از 1.64 ملیون کیلومتر مربع و اینکه این تاسیسات در دل کوه ها و یا کویرهایی که خود مانع طبیعی برای حمله به حساب می آیند بنا شده، تنها راه برای اسرائیلی ها این است که دست به یک حمله هوایی تمام عیار که ده ها بمب افکن همزمان حمله کنند بزنند.
یعنی حمله نمی توانند مانند حمله به تاسیسات هسته ای تموز عراق و یا تاسیسات هسته ای لیبی و یا کارخانه تسلیحات سودان و تاسیسات هسته ای سوریه و یا ... باشد
حمله هایی که اسرائیلی ها قبلا با چند هواپیمای انگشت شمار انجام دادند.
اینجا آنها نیاز به بمب های سنگر شکن بزرگ دارند که طبق گفته تحلیلگران نظامی هر کدام چیزی حدود 2.5 تن وزن دارد و طبیعتا برای حمل این بمب ها بمب افکن ها نمی توانند از باک اضافه سوخت استفاده کنند.
این بدین معنا است که برای انجام چنین عملیاتی آنها نیاز دارند هواپیماهای خود را به یکی از کشورهای همجوار ایران منتقل کنند و عملیات را از آنجا انجام دهند یا در نهایت هواپیماهای آنها سوخت گیری هوایی انجام دهند.
این سوخت گیری هم باید در فضای یکی از کشورهای همجوار انجام شود.
در این صورت عملا هر کشوری که چنین شرایطی را برای اسرائیلی ها فراهم کند، چه فرودگاه چه سوخت گیری هوایی به خوبی می داند که طبق قوانین بین المللی دخیل در حمله به ایران است و قطعا ایران به آن کشور واکنش نشان خواهد داد و قطعا همه تاسیسات زیربنایی آن کشور را نابود خواهد کرد حتی اگر آن کشور تصور کند پیشرفته ترین تسلیحات دفاعی را در اختیار داشته باشد.
درباره کشورهای عرب حوزه خلیج فارس که با اسرائیل رابطه دارند مانند بحرین و امارات چند دلیل وجود دارد که خودشان هم خیلی تمایل ندارند با اسرائیل در این زمینه همراهی کنند و شاید بتوان گفت مهم ترین این عوامل این است که اگر احیانا تاسیسات هسته ای بوشهر مورد حمله اسرائیلی ها قرار گیرد خود این کشورها نیز در خطر تشعشعات هسته ای می باشند.
حال بحث واکنش ایران به کنار.
کاندیداهای دیگر این جریان کشورهایی مانند عراق و ترکیه و آذربایجان می باشند.
در عراق برخی باور دارند ممکن است امریکایی ها پایگاه های خود مانند عین الاسد و یا تنف در مرز سوریه را در اختیار اسرائیلی ها قرار دهند که چنین ماجراجویی ای را انجام دهند که البته آنها به خوبی می دانند اشراف اطلاعاتی ایران و متحدین ایران در این محدوده چه قدر است و اگر احیانا هواپیماهای اسرائیلی بخواهند وارد این پایگاه ها شوند قطعا ایرانی ها با خبر می شوند و قبل از پرواز آنها را نابود می کنند.
کما اینکه امروز بحثی مطرح است مبنی بر اینکه اسرائیلی ها از پایگاه التنف برای حمله به برخی گروه های مقاومت در سوریه استفاده کردند و آنها نیز این پایگاه را هدف قرار دادند و هواپیماهای اسرائیلی ها در جا نابود کردند، البته طبق معمول آمریکایی ها و اسرائیلی ها صدایش را در نمی آورند و اطلاعاتی که برای آنها موجب آبرو ریزی می شود را منتشر نمی کنند، دقیقا مانند زمانی که ترامپ ادعا کرد در پایگاه عین الاسد که مورد حمله ایران قرار گرفت هیچ نیروی آمریکایی آسیب ندید اما بعدها معلوم شد صدها سرباز آمریکایی آسیب دیدند و کشته و زخمی شدند و آمریکایی ها به صورت قسطی نام آنها را به بهانه های مختلف اعلام کردند.
در باره ترکیه، علیرغم روابط بسیار صمیمی موجود فیما بین ارتش های ترکیه و اسرائیل و دستگاه های اطلاعاتی آنها که طبق گفته خودشان زبانزد است اما بعید به نظر می آید ترک ها حاضر باشند حد اقل در این زمینه با اسرائیلی ها همکاری کنند، کما اینکه در موارد بسیاری قبل تر ترک ها به آمریکایی ها هم اجازه استفاده از پایگاه انجرلیک بر علیه اهداف ایران ومتحدان ایران در منطقه را ندادند.
می ماند آذربایجان که ممکن است حاضر باشد وارد یک ماجرا جویی شود، که البته به نظر می آید ایرانی ها آلتیماتوم های لازم را به این کشور داده اند و خود آذربایجانی ها هم به خوبی متوجه هستند در صورتی که چنین اجازه ای را به اسرائیلی ها بدهند دست ایران را برای حمله به آذربایجان باز می کنند و حد اقل اش این است که ایران آذربایجان را به ما قبل دوران اتحاد جماهیر شوروی بازگرداند.
خوب می ماند اینکه اسرائیلی ها بخواهند از ناوهای آمریکایی استفاده کنند یا اینکه از پایگاه های آمریکایی در اقیانوس هند استفاده کنند، که البته خود آمریکایی ها به خوبی می دانند ایرانی ها این پایگاه ها و ناوهای هواپیمابر را نیز رصد می کنند و در صورتی که برای حمله به ایران از آنها استفاده شود ایران هم بهانه پیدا می کند تا آنها را هدف قرار دهد و آنوقت بعید به نظر می آید دولت آقای بایدن بتواند پاسخگوی مردم آمریکا باشد و کشته های آمریکایی را جمع و جور کند و بایدن وتیم او باید خداحافظی زودهنگام با کاخ سفید را شروع کنند.
بماند که کم کم به انتخابات میان دوره ای کنگره آمریکا نزدیک می شویم و ورود به چنین ماجراجویی ای می تواند فرصت دمکرات ها برای کنترل کنگره را نیز برباید.
البته عربستان سعودی را نمی توان در این جریان نادیده گرفت ولی خود سعودی ها هم به خوبی می دانند که نسبت به بقیه آسیب پذیرتر می باشند و این روزها تلاش دارند به جای اینکه تنش با ایران را افزایش دهند از تنش در روابط خود با ایران بکاهند.
همه اینها به کنار، حتی اگر همه شرایط فراهم شود واسرائیلی ها بتوانند نقشه ای برای حمله به تاسیسات با دیگر کشورهای منطقه بچینند هیچ تضمینی وجود ندارد که این هواپیماها اگر وارد حریم هوایی ایران شوند بتوانند کارشان را انجام دهند و هدف دفاع های هوایی ایران قرار نگیرند، و با توجه به اینکه ایرانی ها صدها هزار موشک آماده برای پرتاب بر علیه اسرائیل در منطقه مستقر کرده اند، حتی اگر چند تا از هواپیماهای اسرائیل بتوانند از معرکه جان سالم به در آورند بعید به نظر می آید وقت برگشت دیگر جایی برای فرود آمدن پیدا کنند چون قبل از بازگشت آنها موشک های ایران قطعا همه زیر بناهای استراتژیک اسرائیل را نابود کرده.
با این شرایط می توان گفت یک و نیم ملیارد که هیچ پانزده ملیارد دلار هم اختصاص دهند نمی توانند برنامه هسته ای ایران را نابود کنند و به نظر می آید تنهاهدفشان این است که فشارهای روانی بر علیه ایران را بیشتر کنند تا آمریکایی ها و اروپایی ها بیایند جلو و مثلا بگویند ببینید اگر با ما مذاکره نکنید اسرائیلی ها به شما حمله می کنند.
خود همین ماجرا نشان می دهد چه قدر این روزها برنامه هسته ای ایران برای آنها به چالش بزرگی تبدیل شده و اسرائیلی ها هم بر سر ترامپ می زنند که چه کاری بود کرد و از برجام خارج شد.
امروزه آنها دیگر کاملا مطمئن هستند اگر هر چه سریعتر آمریکایی ها تعهدات خود در برجام را انجام ندهند و برجام به ریل قبلی خود بر نگردد به زودی به شرایطی می رسند که ایران همه نیاز های خود برای تولید چند بمب هسته ای را فراهم کرده و فقط بمب را نساخته و آنوقت دیگر به قول معروف کار از کار گذشته وتهدید نظامی هم موثر نخواهد بود و مجبور می شوند در شرایط بسیار ضعیف با ایران وارد گفتگو شوند.