نیاز نیست یک کارشناس خبره باشید تا به شرایط کشور پس از انتخابات اخیر ریاست جمهوری در ایران نگاهی بیاندازید و ببینید با چه سرعتی شرایط در حال دگرگونی است تا پیش از روز رسمی تحویل گرفتن ریاست جمهوری توسط آقای رئیسی شرایط از همه لحاظ خراب باشد.
از اعتراضات آب گرفته تا گرانی محصولات کشاورزی و دامی تا حتی ناپدید شدن برخی از آنها تا قطع برق و بحث احتمال قطع شدن اینترنت و ...
علیرغم اینکه آقای جهانگیری معاون اول ریاست جمهوری اعلام کرده که قرار است خزانه را با بالاترین ذخیره ارزی در تاریخ ایران تحویل آقای رئیسی بدهند می بینیم در حالی که ارزش دلار در سطح بین المللی در حال سقوط است در ایران دلار رکورد شکنی می کند و این روزها پیشاپیش رسیدن آقای رئیسی به قدرت روز به روز افزایش می یابد.
طبق عرف مرسوم در بازارهای ایران هم همین که دلار صعودی می شود بسیاری از بازرگانان فروش کالاهای خود را متوقف می کنند و یا شروع می کنند قیمت ها را بالا بردن.
وقتی هم دلار پایین می آید قیمت ها همان بالا می ماند.
دوباره هم که دلار بالا می رود باز هم قیمت ها را روی همان قیمت های قبلی افزایش می دهند.
خوب بدیهی است با نبود نظارت واقعی بر عملکرد این بازرگانان از یک سو و نبود بازار رقابتی آنها هر بلایی بخواهند می توانند سر مردم بیاورند.
اکثر مردم ایران در آمدشان ریالی است اما هزینه هایشان دلاری و برخی بازرگانان بی انصاف قیمت کالاهای تولید داخل را نیز با مردم معادل قیمت آن در کشورهای همجوار حساب می کنند.
البته بماند که حتی در بسیاری از شرایط قیمت برخی کالا در ایران از قیمت دلاری همان کالا در کشورهای همجوار هم به مراتب گران تر است.
برخی این مساله را مانند دیگر مسایل دیگر کشور به برجام ربط می دهند و اظهار می دارند فضای روانی بازار موجب افزایش قیمت ارز شده.
اما به هر حال باید توجه داشت با افزایش قیمت ارز قیمت همه کالاها به یکباره افزایش خواهد یافت و طبیعتا نارضایتی مردم هم در پی خواهد داشت.
برخی کارشناسان هم معتقد هستند مجموعه هایی تلاش دارند پیشاپیش تحویل گرفتن دولت توسط آقای رئیسی شرایطی را ایجاد کنند که به قول معروف زمین سوخته به دست آقای رئیسی برسد تا همین که وی قدمش را در پاستور گذاشت به مردم بگویند ببینید با انتخاب وی چه شد.
برخی دیگر هم باور دارند که این مجموعه ها تلاش دارند کاری کنند که وقتی آقای رئیسی دولت را تحویل می گیرد با شرایطی مواجه شود که مجبور باشد میان فروپاشی کشور و یا تن دادن به خواسته های آمریکا در گفتگو های وین یکی را انتخاب کند.
برخی هم معتقد می باشند که تا قبل از انتخابات دولت فعلی تلاش داشته تا به هر شکلی شده همه چیز را ثابت نگه دارد و حالا که انتخابات تمام شده ضرورتی نمی بیند که به تلاش ثابت نگه داشتن شرایط ادامه دهد و پیچ فنر اقتصاد را آزاد کرده.
در شرایطی که کل ساختار سیاسی ایران یکپارچه می شود و دیگر بحث تضاد در نظر ها نسبت به مسایل بین الملل مخصوصا برجام وجود نخواهد داشت، قطعا آمریکا و متحدین اش و نفوذی هایش در کشور نهایت تلاش خود را انجام خواهند داد تا این شرایط را به نفع خود استفاده کنند و تلاش کنند با افزایش فشارهای سیاسی و اقتصادی و اجتماعی وفرهنگی و مخصوصا رسانه ای کاری کنند تا جناح اصولگرا که از هفته آینده همه ارکان قدرت در کشور را در اختیار خواهد داشت به خواسته های آنها تن دهد.
حتی بعید نیست که آنها از رسیدن به توافق با نمایندگان دولت فعلی ایران طفره رفته اند و بهانه های مختلف آورده اند تا توافقی صورت نگیرد چون احساس می کردند اگر توافقی با دولت فعلی ایران منعقد شود ممکن است دولت بعدی ایران با آن همراهی نکند.