به گزارش اسپوتنیک، این نانوذرات از مواد ژنتیکی با استفاده از روش DNA اوریگامی ساخته شده و با موفقیت در برابر هپاتیت و ویروس های مرتبط با آدنو آزمایش شده اند. این مطلب در مقاله منتشر شده در مجله Nature Materials اعلام شده است.
برای ساخت نانوکپسول از اصول هندسی استفاده شد که طبق آنها غشای پروتئینی ویروس ها ساخته می شود. به این شکل، اجسام توخالی به اندازه یک ذره ویروسی بدست آمد. به منظور جذب ویروس ها توسط نانوذرات ، محققان کپسول هایی از صفحات مثلثی DNA ساختند. برای اینکه چنین صفحاتی بتوانند اجسام بزرگتر را جمع و تشکیل دهند ، لبه های آنها کمی برش خورده است. دانشمندان توانستند با تغییر نقاط لنگر در لبه های مثلث ها ، نه تنها کره های توخالی بسته بلکه کره هایی با سوراخ یا حتی نیمه پوسته ایجاد کنند.
دانشمندان آنتی بادی هایی را که به ویروس ها متصل می شوند در سطح داخلی نانوکپسول ها قرار داده و به بازدهی بالای جذب دست می یابند. تیم دانشمندان برای جلوگیری از پوسیدگی سریع ذرات DNA در مایعات بدن با استفاده از بلوک های ساختمانی آماده را مورد پرتوافکنی اشعه ماورا بنفش قرار داده و آنها را به پلی اتیلن گلیکول و الیگولیزین آغشته کرد. به این ترتیب ذرات به مدت 24 ساعت در سرم موش ها پایدار بودند.
با افزودن چهار مولکول آنتی بادی ، راندمان اتصال به 80 درصد رسید. دانشمندان بر این باورند که با افزایش تعداد آنتی بادی ها می توان میزان اثربخشی را تا صد درصد افزایش داد. محققان قصد دارند در آینده نانوکپسول ها را روی موش های زنده آزمایش کنند.