همه کشورها به دنبال استفاده و بهره بری حد اکثری از منابع آبی خود می باشند.
با توجه به شرایط آب و هوای خشک در منطقه خاورمیانه و آفریقا بدیهی است که تاثیر این جریان در این منطقه بیش از جاهان دیگر باشد و احتمال بروز جنگ های آب در منطقه هم بیش از دیگر مناطق جهان باشد.
از اتیوپی گرفته تا ترکیه تا افغانستان تا ... سد هایی ایجاد شده که منابع آبی را در حوزه ای محصور نگه دارد و طبیعتا موجبات کمبود منابع آبی در دیگر کشورها گردد.
بحث سد النهضه در اثیوپی شاید یکی از مسایلی باشد که امروزه بسیار در رسانه ها درباره آن صحبت می شود و پیش بینی می شود با شروع آب گیری آن بخش های زیادی از مصر و سودان دچار خشکی شوند.
به همین دلیل هم بسیاری از مردم مصر و سودان از کشورهای خود تقاضا دارند که به صورت نظامی وارد کار شوند و مثلا سد النهضه را بمباران کنند، امری که احتمال بروز یک جنگ تمام عیار میان مصر و سودان از یک طرف و اثیوپی از طرف دیگر را می دهد، ولی احتمال رخ دادن آن بسیار زیاد است.
یعنی کشورها حاضر می باشند برای حفظ حق آبه خود حتی جنگ هم راه بیاندازند.
این طرف تر اگر بیاییم می بینیم در ترکیه تعداد زیادی سد ایجاد شده که موجبات کمبود منابع آبی در سوریه و عراق و ایران گشته.
شاید امروزه دیگر توجه بسیاری به مساله سد ایجاد شده بر رود هیرمند که موجبات خشک شدن دریاچه هامون در شرق ایران گشته جلب شده باشد.
بسیاری هم حتی از دولت های ایران انتقاد دارند که چرا به وقت شروع ساخت سد در افغانستان و ترکیه برای حفظ حق آبه ایران ورود نکرده، آنچه امروزه مشاهده می کنیم که مصر و سودان انجام می دهند، و کار به اینجا کشیده که یک منطقه ایران با خشکی مواجه گردد.
شاید بسیاری ندانند که بخش اعظم این پروژه ها توسط شرکت های مهندسی اسرائیلی – آمریکایی انجام می شود و قطعا اهداف بلند مدت سیاسی هم پشت این جریان ها هستند.
نه اتیوپی و نه افغانستان امکانات و سرمایه های لازم ساخت این سد ها را داشتند ولی به یکباره اسرائیلی ها و آمریکایی ها شروع کردند روی این پروژه ها کار کردن.
در ترکیه هم علیرغم اینکه ترکیه امکانات و توانمندی های زیادی برای سد سازی دارد ولی پروژه ها توسط شرکت های وابسته به اسرائیل و آمریکا تدوین و پیاده سازی می گردد، امری که شک و شبهه ها در این باره را دوچندان می کند.
حضور مشترک اسرائیلی ها در همه این پروژه ها می تواند این ذهنیت را ایجاد کند که کاسه ای زیر نیم کاسه است و آنها یک نقشه یا برنامه ای دارند که در آینده جنگ آب در منطقه راه بیاندازند.
جنگی که اگر از همین الآن به فکر تدارک برای جلوگیری از رخ دادن آن نباشیم قطعا رخ خواهد داد.
خود اسرائیلی ها به بهانه های مختلف هیچ وقت به لبنانی ها اجازه ندادند سد لیتانی در لبنان را آبگیری کنند تا مبادا حق آبه منابع زیر زمینی آنها کاهش یابد و به بهانه های مختلف چندین بار سد لیتانی را بمباران کرده اند ولبنانی ها را تهدید می کنند که اگر این سد را آبگیری کنند آن را نابود خواهند کرد.
در حالی که همه در حال جنگ و ستیز برای حفظ منابع آبی و حق آبه خود هستند به نظر می آید ایرانی ها هنوز آنگونه که لازم است به این جریان توجه ندارند و هنوز متوجه خطر اصلی و پشت پرده نشده اند.
نباید منتظر ماند که حتما کل مناطق ایران خشک شوند وخیلی دیر شود و آن وقت ورود کرد چون آنوقت همه خواهد گفت خیلی دیر شده، به نظر می رسد تا دیر نشده باید فکری به حال این ماجراها کرد مخصوصا که چند سالی است که کشور با کمبود شدید بارش هم مواجه است و سرعت خشک شدن منابع آبی زیر زمینی ایران هم دو چندان شده.