در پیشنهاد عربستان همچنین بحث باز کردن بندر الحدیده و فرودگاه صنعا نیز مطرح شده، فرودگاهی که شش سال است ائتلاف وابسته به عربستان سعودی جلوی همه پروازها به آن را می گیرد.
تا لحظه نوشتن این مقاله هنوز واکنش انصار الله به آن منتشر نشده اما می توان گفت چه انصار الله این پیشنهاد را بپذیرد چه نپذیرد همین خود یک پیروزی بزرگ برای مردم یمن به حساب می آید.
از همان ابتدای جنگ هم انصار الله خواستار آتش بس کامل و برداشتن محاصره و گفتگو میان جناح های درگیر در جنگ یمن بودند اما سعودی ها با تصور اینکه از موضع قدرت صحبت می کنند به جز تسلیم به هیچ چیز دیگری راضی نبودند.
طی پنج شش سال اخیر اوضاع جبهه های جنگ در یمن به چنان بن بستی رسیده بود که هیچ طرفی حتی یک وجب هم نمی توانست در میدان نبرد پیشروی کند، امری که موجب خستگی شدید ائتلاف وابسته به عربستان سعودی و بالا رفتن هزینه آنها شده بود.
عربستان سعودی و امارات عربی متحده که حامی اصلی جبهه جنگ بر علیه مردم یمن بودند تلاش کردند برای موجه نشان دادن حضور خود در یمن با استفاده از اهرم زر در میان مردم یمن مزدورانی پیدا کنند که با آنها همکاری داشته باشند.
طولانی شدن جنگ موجب آن شده بود که عربستان سعودی و امارات از هزینه کردن بیش از حد خسته شوند، مضاف بر اینکه این هزینه ها کمر اقتصاد آنها را شکست و موجب نارضایتی داخلی هم شده بود و به همین دلیل تلاش کردند از هزینه کرد های خود بکاهند امری که موجب آن شد بسیاری از قبایل که تا همین چند صباح پیش حقوق بگیر عربستان یا امارات بودند به دلیل خودداری عربستان و امارات از ادامه پرداخت پول به آنها در جبهه مقابل آنها قرار بگیرند.
ائتلاف سعودی تصور می کرد که اگر به این قبایل پول ندهد به دلیل اینکه اینها چند سال بر علیه انصار الله جنگیده اند دیگر دستشان به خون مردم یمن آلوده است و مجبور هستند به جنگ بر علیه انصار الله ادامه دهند، اما انصار الله با تدبیر زیرکانه ای که داشت توانست بسیاری از اینها را به آغوش مردم یمن بکشاند و در نهایت مشاهده کردیم که در برخی جبهه ها مانند مآرب و تعز که دو جبهه بسیار استراتژیک به حساب می آیند، به یکباره انصار الله شروع کردند پیشروی کردن و قبایل به آنها پیوستند.
این جریان در حالی رخ داد که طرفداران عربستان سعودی و امارات هم به جان هم افتادند و در مناطق مختلفی به دلیل تضاد منافع با هم درگیر شدند و چند ماه پیش شاهد آن بودیم که عدن دچار چه درگیریهای خونین میان اینها شد.
همچنین نیروهای طرفدار عبد ربه منصور هادی هم از اینکه در جنگ تلفات بدهند اما همه امتیاز ها به نفع نیروهای طرفدار عربستان و امارات ثبت شود هم ناراضی بودند و به دنبال سهم خواهی خود بودند.
در این گیر و دار ترکیه هم وارد میدان شده و با حمایت از اخوان المسلمین چالش جدیدی برای عربستان سعودی و امارات ایجاد کرد.
در واقع درگیری های شدید موجود فیما بین اهل تسنن در مناطق مختلف جهان اسلام که بیشتر امروزه در لیبی شاهد آن می باشیم به یمن هم کشیده شد و علیرغم اینکه درگیری های مسلحانه فیما بین سلفی های وهابی و اخوانی در یمن به آن شدت که در لیبی است هنوز شروع نشده اما سعودی ها به خوبی می دانند که شروع این درگیری ها خطر بسیار بزرگتری برای داخل عربستان سعودی به حساب می آید چرا که می تواند جامعه اکثریت سنی عربستان را نیز دچار انشقاق کند.
شاید حکومت عربستان بتواند جنگ بر علیه شیعیان حوثی در یمن را درون کشور توجیه کند اما قطعا توجیه جنگ بر علیه اهل تسنن در یمن بسیار سخت است و می تواند موجودیت عربستان سعودی را تهدید کند و هرچه سریعتر مجبور است این خطر را دفع کند.
علیرغم اینکه حکومت عربستان سعودی تابع دیدگاه های سلفی گری محمد عبد الوهاب می باشد اما درون عربستان سعودی فیما بین اهل تسنن اختلاف نظرهای زیادی با دیدگاه های سلفی وهابی ایجاد شده و به این دلیل دیدگاه های اخوانی توانسته نفوذ زیر پوستی زیادی در میان مردم پیدا کند.
دلیل اصلی دشمنی عربستان و امارات و مصر با قطر هم بیشتر به این دلیل است که حمایت قطر از اخوان المسلمین در واقع یک تهدید موجودیتی برای این کشورها به حساب می آید.
درست است که عربستان سعودی رسما اختلافات خود را با قطر کنار گذاشته اما همه آنهایی که به صورت عمقی با مسایل منطقه آشنایی دارند می دانند که این یک آشتی ظاهری است و هنوز آتش زیر خاکستر روشن می باشد.
بحث تغییرات در ایالات متحده را نیز نمی توان نادیده گرفت مخصوصا که دیدگاه دولت جدید آمریکا 180 درجه با دولت قبلی نسبت به عربستان و جنگ یمن متفاوت است.
به هر صورت به نظر می رسد سعودی ها با توجه به همه این عوامل متوجه شده اند که منافع آنها اقتضا می کند فعلا هر جور شده جنگ یمن را مانند جریان دشمنی با قطر متوقف کنند تا بتوانند نفسی بکشند.