اسپوتنیک به نقل از هفته نامه اکونومیست چاپ انگلیس می نویسد: در سال 1994 ، پاول گراچف وزیر دفاع روسیه گله کرد: "هیچ ارتش دیگری در جهان مانند کشور ما در وضعیت اسفناکی قرار ندارد." در سال 2008 ، روسیه با سختی زیاد با گرجستان جنگ کرد. با این حال، هیچ ارتش دیگری جز روسیه به این سرعت پتانسیل خود را بازسازی نکرد.
در سالهای 2005 - 2018 ، هزینه های دفاعی روسیه اگر با استفاده از نرخ ارز و قدرت خرید پول ملی اندازه گیری شود، تقریباً دو برابر افزایش یافت. مایکل کوفمن از مرکز تجزیه و تحلیل نیروی دریایی آمریکا فکر می کند در حالی که بیشتر بودجه نظامی طبقه بندی شده است، هزینه های دفاعی سالانه روسیه تقریباً 150 تا 180 میلیارد دلار است. این تقریبا 4٪ از تولید ناخالص داخلی و حدود سه برابر هزینه انگلیس است.
به گفته جولیان کوپر از دانشگاه بیرمنگام، روسیه طی دهه گذشته تقریباً 600 فروند هواپیمای جدید ، 840 هلی کوپتر و 2300 هواپیمای بدون سرنشین دریافت کرده است. طبق اطلاعات (IISS) موسسه بین المللی مطالعات استراتژیک مستقر در لندن که در 29 سپتامبر منتشر شد، در سال 2007 ، 99٪ از خودروهای زرهی روسیه منسوخ شناخته شد، در حالی که امروز 27٪ از تانک ها ، نفربرهای زرهی و ماشین های جنگی پیاده نظام مدرن هستند. در مورد نیروی هوایی روسیه می شود گفت ، در گذشته 97٪ "میراث" منسوخ وجود داشت و امروز 71٪ از جنگنده ها مدرن هستند.
مهمترین سرمایه گذاریها در سلاحهای دقیق مانند سیستمهای موشکی زمینی اسکندر ، موشکهای کروز دریایی کالیبر و موشکهای پرتاب هوایی X-101 انجام شده است، اکنون همه اروپا در دسترس روسیه است. دیمیتری استفانوویچ تحلیلگر مرکز مطالعه اقتصاد جهانی و مناسبات بین المللی IMEMO (مسکو) تأکید می کند: ده سال پیش ، این ایده که نیروی دریایی روسیه قادر به وارد کردن ضربه موشکی دقیق از کشتی ها در دریای خزر علیه اهداف در سوریه است ، یک داستان تخیلی علمی به نظر می رسد، و امروز این واقعیت است. در صورت جنگ در اروپا ، درگیری که مثلاً در منطقه تالین استونی روی خواهد داد تا غرب رودخانه راین گسترش خواهد یافت.
هدف نهایی روسیه ایجاد "مجتمع شناسایی و حمله" است که در آن داده های حاصله از وسایل نقلیه جنگی روی زمین ، از هواپیماهای بدون سرنشین در هوا ، از ماهواره ها در فضا و همچنین سیگنال های رادیویی منتقل شده توسط یگان های دشمن جمع آوری ، پردازش و به تاسیسات جنگی در در زمان واقعی منتقل شود. دیما آدامسکی از دانشگاه اسرائیلی هرتزلیا (IDC هرتزلیا) می گوید: اگرچه روسیه ممکن است در این تلاش بلند پروازانه از آمریکا و احتمالاً چین عقب باشد، اما با این وجود "یک جهش بزرگ" انجام داده است.
ارتش روسیه اکنون نیز تحرک بسیار بیشتری دارد. روسیه قادر است 100 هزار سرباز را به همراه تجهیزات سنگین در طی 30 روز به هر جای اروپا منتقل کند. طبق برآوردهای موجود ، حدود 5 هزار چترباز روسی می توانند در مدت دو ساعت در آمادگی کامل جنگی باشند. سربازان با شرکت در تمرینات گسترده نظامی دائماً حاضر و آماده هستند. در رزمایش ها "قفقاز 2020" که در 26 سپتامبر سال جاری مسیحی به پایان رسید ، 80 هزار نیروی نظامی شرکت کردند. سرلشکر جیمز هوکنهال رئیس سرویس ویژه نظامی انگلیس تأکید می کند: "روسیه تعداد نفرات را برای سرعت تغییر داده است."
مزیت اضافی نیروهای مسلح روسیه امتحان در شرایط جنگ است. مایکل کوفمن خاطرنشان می کند که اگرچه روسیه و چین از نظر آموزش و تجربه جنگی سلاح های قابل مقایسه ای دارند ، اما مانند روس ها از تجربه جنگی برخوردار نیستند. به عنوان مثال ، سوریه ، جایی که بیش از 63 هزار نفر از نظامیان روسی تجربه رزمی را دریافت کرده اند ، محل آزمایش حملات با سلاح های دقیق ، برای مقابله با انبوهی از هواپیماهای بدون سرنشین و یا استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین است. آقای آدامسکی گفت: به نظر می رسد افسران روسی در سوریه امروز از تکنیک های مدیریت خلاقانه استفاده می کنند ، از جمله آنچه که به عنوان فرماندهی ماموریت لقب گرفته است. روسیه روش های جنگ الکترونیکی خود را از جمله مسدود کردن کانال های رادیویی ، رادارها و هواپیماهای بدون سرنشین روبراه می کند. سیگنال های دروغین GPS روسیه در سوریه به قدری قوی بودند که حتی هواپیماهای غیرنظامی در اسرائیل را گمراه کردند.
با این وجود کارشناسان موسسه بین المللی مطالعات استراتژیک تأکید می کنند که اگرچه در صورت جنگ با ناتو ، روسیه "برای مدت محدودی در تسلیحات متعارف برتری خواهد داشت"، اما در صورت ادامه درگیری ، این مزیت از بین می رود. بنابراین، در سال های اخیر، آقای پوتین تلاش کرده است کاری کند تا این نوع درگیری ها طولانی نباشد. وی طیف وسیعی از سلاح های هیجان انگیز را معرفی کرد، از جمله کلاهک های پرتاب شونده هایپرسونیک، اژدرهای رادیواکتیو قادر به آلوده کردن مناطق ساحلی با تابش و همچنین موشک های کروز با نیروگاه هسته ای که می توانند چندین بار بدور زمین پرواز کنند. موشک هایی مانند اسکندر ، کالیبر و X-101 می توانند هم به کلاهک های متعارف و هم به کلاهک هسته ای مجهز شوند (مقامات ناتو خاطر نشان می کنند که تا زمان اصابت موشک به هدف ، امکان تعیین نوع آنها وجود ندارد). امرای ارتشی روسیه امیدوارند که قدرت احیا شده آنها مانع استفاده از سلاح هسته ای شود.
برنامه ریزان ناتو، با تمرکز بر تهدید روسیه به کشورهای بالتیک ، توانایی استفاده از قدرت نظامی جدید و نیرومند تر روسیه را دست کم گرفتند که می تواند مناطقی بسیار فراتر از کشورهای بالتیک را در بر گیرد. امروز ، برنامه ریزان و سیاست گذاران ملی که بودجه ها و اولویت های نظامی را تعیین می کنند، باید استراتژی ها و هزینه های خود را در پرتو تهدیدهای جدید تنظیم کنند.