به گزارش بخش اسپانیایی اسپوتنیک، کارشناسان ونزوئلایی در مقاله ای به بررسی اعزام نفت کشهای ایران به ونزوئلا پرداختند. اولین نفتکش، فورچون ، در تاریخ 24 ماه مه در نزدیکی پالایشگاه ال پالیتو قرار گرفت. حرکات تانکر به مدت سه هفته مورد بررسی قرار گرفت. نیروهای مسلح ملی بولیوی اعلام کرده اند که در انتظار حمل نفتکش در منطقه اقتصادی انحصاری هستند تا وی را تا رسیدن به مقصد همراهی کنند.
سپس خبر دوم مورد انتظار در مورد ورود کشتی به آبهای ونزوئلا ، همراه با نیروی دریایی و چهار هواپیمای نظامی ، دو فروند Su-30MK2 و دو فروند F-16 A / B Block 15 ظاهر شد.
پیش بینی می شود سه نفتکش دیگر طی چند روز آینده وارد آب های ونزوئلا شوند که این مهم از نظر ژئوپلیتیکی به عنوان بخشی از اجرای توافقنامه انرژی بین دو کشور تحت محاصره ایالات متحده است.
تقویت روابط دو جانبه میان ایران و ونزوئلا
وزیر خارجه ونزوئلا در هنگام پذیرش فورچون در ال پالیتو گفت: "ما حق تجارت آزاد و همکاری دو جانبه با هر دولت در جهان را داریم."
در سال 2008 ، ونزوئلا نیز سوختی را به ایران ارسال كرد، كه به ویژه در رابطه با صنعت نفت تحت تحریم های ایالات متحده قرار داشت و هنوز هم تحت تحریم باقی مانده است.
تجدید ساختار ژئوپلیتیک
ارسال کشتی به معنای شکستن محاصره ونزوئلا است که توسط ایالات متحده آغاز شده است. اتحاد بین ونزوئلا و ایران بخشی از آن است
می توان گفت ساختار امریکا به عنوان نقش هژمونیک خود را از دست می دهد، و جهان به سمت چند قطبی حرکت می کند. این چندگانگی با کمک چین و روسیه - کشورهایی که ونزوئلا از نزدیک با آنها همکاری می کند – ایجاد می شود.
تولید داخلی
ونزوئلا اکنون دو هدف اصلی دارد: افزایش تولید نفت که در سالهای اخیر رو به کاهش بوده و از سوی دیگر ظرفیت پردازش بنزین را افزایش می دهد.