به گزارش اسپوتنیک به نقل از نشنال اینترست، مجموعه موشکی "اسکندر"، "یک مشکل بزرگ" است که ناتو از آن می‌هراسد.
این نشریه خاطرنشان می کند که این سیستم‌های موشکی به همراه یک استراتژی روشن برای جلوگیری از دسترسی و مسدود کردن، یک سلاح موثر به شمار می‌روند.
در این مقاله آمده است که مجموعه‌های موشکی اسکندر در مناطق مختلف روسیه مستقر شده‌اند و قرارگیری آنها در منطقه کالینینگراد باعث می شود اهدافی در لهستان، لتونی، لیتوانی، استونی و همچنین آلمان شرقی و جنوب سوئد در تیررس قرار گیرند. علاوه بر این، بخش اعظمی از دریای بالتیک در منطقه آسیب این مجموعه‌های موشکی واقع شده است.
نشنال اینترست تأکید می‌کند که برد این موشک‌ها تقریبا 400-500 کیلومتر است؛ این در حالی است که این مجموعه موشکی قابلیت حمل کلاهک‌هایی با وزن 480 تا 700 کیلوگرم را داراست. حمل کننده این مجموعه قادر به حمل دو موشک به طور هم زمان است. "اسکندر" می‌تواند با یک انحراف احتمالی مدور از دو تا پنج متر به هدف خود اصابت کند. به عبارت ساده تر، "ایسکاندر" به احتمال 50٪ به نقطه‌ای که در فاصله دو یا پنج متر از یک مختصات مشخص قرار دارد، برخورد می کند.
این نشریه استقرار این مجموعه در کالینینگراد را "مظهر آشکار دیپلماسی قدرت روسیه" می‌نامد و تاکید می‌کند: از آنجا که روسیه می‌تواند به اهدافی در دریای بالتیک حمله کند، قادر است یک مسیر مهم حمل و نقل و اهداف ناتو را را تهدید کند. از آنجا که موشک‌های اسکندر کلاهک هسته‌ای ندارند، خطر رویارویی هسته ای حداقل است.