فعالیت استخراج کنندگان رمزارزها هنوز در ایران قانونی نشده است ولی به گفته محمدجواد آذری جهرمی، وزیر ارتباطات ایران با اینکه واردات این نوع تجهیزات در گمرک ممنوع بوده اما حجم زیادی از این دستگاه ها وارد کشور شده است و بسیاری از این تجهیزات حتی در مراکز دولتی و غیر دولتی استفاده شده است. وی تاکید کرد برای اینکه ماینرها بتوانند به طور قانونی فعالیت خودشان ادامه دهند باید به فعالان این بخش پروانه فعالیت قانونی داده شود و امتیازاتی برای آنها در نظر گرفته شود. برای روشن تر شدن مسائلی که در روند قانونی شدن استخراج بیت کوین در ایران مورد توجه می باشد با خانم پگاه جلیوند، مدیر شبکه های اجتماعی خبرگزاری کوین ایران به گفتگو نشستیم.
شرایطی که دولت ایران برای اعطای پروانه و مجوز فعالیت برای ماینرها در نظر می گیرد چیست و گزینش آن به چه صورت می باشد؟
تا الان دولت ایران ھنوز شرایط مشخصی که ماینرھا باید احراز کنند تا واجد اخذ مجوز باشند را اعلام نکرده است، انتظار می رود که برخی صلاحیتھا برای اخذ مجوز باید احراز شوند ولی بنظر می رسد که ھنوز خود قانونگذاران ھم به نتیجه درستی در این مورد نرسیده اند. یکی از مخاطراتی که جامعه بلاکچین ایران بسیار بدان بی توجه بوده این موضوع است که چه ارگان و سازمانی میتواند صلاحیتھای افراد رو تائید یا رد کند و از رانت و رشوه بدور باشد.
آیا دولت فقط ھزینه برق را از ماینرھا خواھد گرفت یا مالیاتی ھم برای استخراج رمزارزھا در نظر می گیرد؟
در حال حاضر چانه زنی بر سر قیمت برق در جریان است و صحبت از اعداد متفاوتی بین محدوده 3 تا 8 سنت مطرح است. چنانچه قیمت برقی که در اختیار ماینرھا قرار داده می شود کمتر از مقداری باشد که ھمسایگان ایران می پردازند. احتمال دریافت مالیات از استخراج کنندگان بسیار زیاد خواھد بود. البته عقیده دیگری نیز وجود دارد مبنی بر اینکه وقتی که دولت بالاترین قیمت برق ( 7 یا 8سنت) را لحاظ می کند و عملا مالیات را بر روی حامل انرژی اخذ میکنه آنگاه مقوله اخذ مالیات منتفی خواھد بود. در این صورت احتمال تمایل سرمایه گذاران ایرانی برای حضور در کشورھای ھمجوار و فرار سرمایه از ایران بسیار زیاد خواھد بود.
اگر دولت قصد گرفتن مالیات را داشته باشد چگونه می تواند این مالیات را متناسب با فعالیت ماینرها اخذ کند؟ روش کنترلی دولت در این زمینه چیست و ایا امکان دور زدن دولت وجود دارد؟
چنانچه اخذ مالیات از استخراج کنندگان به تصویب برسد راھکارھای گوناگونی قابل اعمال خواھند بود. اول می توانند نسبت به تعداد دستگاه و نوع دستگاه اقدام به اخذ مالیات کنند که در این صورت احتمال فرار مالیاتی بسیار زیاد خواھد بود. دومین مسیر اخذ مالیات بر مبنای مصرف برق خواھد بود که بصورت میانگینی از توان پردازشی و مصرف دستگاھھای متعارف لحاظ خواھد شد که این امر فارغ از مفید یا مضر بودنش در مسیر توسعه ماینینگ ایران، میتواند منجر به ترویج استفاده از دستگاھھایی با راندمان بالاتر و مصرف کمتر گردد. در حال حاضر طرحی بین قانون گذاران در جریان ھست که دولت، ماینرھا را موظف می کند که آدرسھای کیف پول الکترونیکی خودشان را اعلام کنند و یا دستگاھھای استخراج را به کیف پول الکترونیکی مشخصی که دولت اعلام میکند متصل کنند که طبیعتا انجام پذیر بودن این طرح خیلی دور از ذھن است. در کشور ما دور زدن دولت ھمیشه یکی از مسیرھای پر طرفداره و طبیعتا امکان عدم ارائه اطلاعات وجود خواھد داشت.
رمز ارزهای استخراج شده را چگونه دولت به پول نقد تبدیل می کند؟
امکان تبدیل ارز همیشه ھست و علاوه بر آن نیازی نیست که دولت مستقیما اقدام به تبدیل رمزارزھا نماید، زیرا میتواند با عرضه آنها در اکسچنجھای داخلی کار مبادله را به تجار واگذار کند و یا با توافقات دو یا چند جانبه با کشورھای ھمسایه و طرفین تجاری خود
اقدام به جابجایی و تبادل رمزارزها کند.
محبوب ترین انواع رمز ارزھا در ایران چیست؟
طبق نظرسنجی ھای به عمل آمده توسط کوین ایران و ھمچنین بررسی درخواست اطلاعات از جانب مخاطبین ما، در ایران بیتکوین(بی تی سی) با اختلاف زیاد پیشتاز است و بعد از آن به ترتیب اتریوم، لایتکوین می باشد که ھر 3 آنھا قابلیت ماینینگ دارند.
پیش بینی ما این است که تا انتهای سال 2020 ارزهایی با قابلیت حفظ حریم خصوصی مانند مونرو، زیکش، ورج و... میان کاربران ایرانی محبوبیت و کاربرد بسیاری پیدا خواهند کرد، یکی از دلایل اصلی آن فرار از رهگیری تراکنشها است چه توسط دولت ایران(دوری از گزند بدقانونی ها) و چه توسط کشورهای دیگر (دوری از گزند تحریم).
آیا سایه گسترش رمزارز ھا نگرانی و یا ترس برای دولت ها بوجود خواهد آورد؟
قابل درک است ولی اگر دولت یا سیستم مالی مرکزی در مواجه با شبکه ای غیرمتمرکز و توقف ناپذیر مانند بیتکوین بترسد و بخاطر این ترس دست به عجله بزنند و قوانین بد وضع کنند به شما قول میدھم ھرگز خودشان را نخواهند بخشید.
این موضوع تنها برای مقامات یا دولت ایران نیست بلکه برای تمامی کشورھای جھان است کما اینکه چندی پیش آقای ترامپ اعلام کرد که بیت کوین را نمی پسندد، چون احتمالا در تضاد با منافع متمرکز وی و نظام حاکمش است.
ترسیدن موجب فاصله گرفتن است و فاصله یعنی عدم شناخت مناسب. چین و روسیه قبلا سعی کرده اند که بیتکوین یا سایر رمزارزھا را غیرقانونی اعلام کنند اما با شکست مواجه شدند، باھوش ترین دولت ھا آنھایی ھستند که بر ترس خودشان غلبه می کنند و سعی می کنند با شناخت تکنولوژی، این به زعم خودشان تھدید را تبدیل به فرصت کنند، البته اگر بتوانند.