طبق عرف دیپلماتیک به همان تعداد که ایران در آمریکا دیپلمات دارد آمریکا هم می تواند در ایران دیپلمات داشته باشد و اگر آمریکایی ها تا به حال دیپلمات ای را به ایران نفرستاده اند تقصیر ایرانی ها نیست.
قبل از آن هم آمریکا به دنبال تحریم وزیر امور خارجه ایران بود و تا لحظه آخیر قبل از سفر وی حاضر نشد ویزا برای او صادر کند.
دولت آقای دونالد تراپ از زمانی که حکومت را در ایالات متحده عهده دار شده تا به حال در موارد زیادی قوانین و مقررات بین المللی که در برخی موارد خود بانی آنها بود را بر هم زده و می توان گفت در صورت خودداری آمریکا از صدور ویزا برای وزیر امور خارجه ایران یکی از مهم ترین تعهدات ایالات متحده مبنی بر مصونیت هیات های دیپلماتیک کشورهای عضو سازمان ملل از هرگونه موضع سیاسی ایالات متحده در مورد کشور آنها برای حضور در مجامع سازمان ملل در نیویورک را زیر پا می گذاشت.
البته آمریکا قبلا هم یکبار چنین کاری کرد و به مرحوم یاسر عرفات ویزا نداد تا برای ایراد سخن در شورای امنیت حضور پیدا کند اما کشورهای مختلف در اعتراض به این تصمیم آمریکا در ژنو، مقر اروپایی سازمان ملل، حضور یافتند وخوب سیاست آمریکا متحمل ضربه ای بسیار سنگین شد.
بدیهی است یکی از چالش های آمریکا این است که مقامات ایرانی هر بار در این کشور حضور می یابند بیش از دیگران مورد توجه رسانه ها و مراکز تصمیم گیری و مطالعاتی قرار می گیرند و خوب انعکاس اخبار مرتبط با آنها در رسانه های آمریکایی چالش های متعددی را برای دولت آمریکا ایجاد می کند.
دولت های آمریکا هیچ وقت دوست ندارند که کسی بیاید و به روشنگری بپردازد و مشخص شود که آنها چه دروغ هایی را به ملت آمریکا تحویل داده اند.
اینکه آقای پمپئو اعلام کند حاضر است همانگونه که آقای ظریف با رسانه های آمریکایی مصاحبه می کند با رسانه های ایرانی مصاحبه کند نشان می دهد که چه قدر آمریکایی ها از برگزاری این نشست های خبری ناراحت هستند.
به هر حال بسیاری از رسانه های ایرانی تقاضای مصاحبه با رئیس جمهوری و یا وزیر امور خارجه آمریکا را مطرح کردند ولی به دلایل مختلف مقامات آمریکایی از انجام چنین مصاحبه هایی سر باز زدند، و البته اگر مقامات آمریکایی تمایل دارند با رسانه های ایرانی مصاحبه کنند قطعا این رسانه ها هم هنوز حاضر هستند با آنها مصاحبه کنند.
نکته اصلی این است که آیا همانقدر که صحبت های مقامات ایرانی در داخل آمریکا تاثیر دارد صحبت های مقامات آمریکایی می تواند روی داخل ایران تاثیر بگذارد.
بعید به نظر می آید چنین شود و خود آمریکایی ها هم به خوبی این را می دانند و به همین دلیل هم محدودیت هایی را برای وزیر امور خارجه ایران بوجود می آورند تا آچمز منطق ایران نشوند.