پوتین گفت که سران آمریکا و چین را از نتایج دیدار با رهبر کره شمالی آگاه خواهد کرد. روزنامه هیل چاپ آمریکا در آستانه ملاقات دو رهبر در خاور دور روسیه نوشت: با توجه به این که دولت ترامپ در مذاکرات هانوی به صورت غیر مترقبه هیچ گذشتی به کره شمالی نکرد، کیم جونگ اون تصمیم گرفت برای دستیابی به اهداف راهبردی خود به کرملین رو آورد.
از آنجایی که روسیه نیز مورد تحریم ها و فشارهای آمریکا قرار گرفته، کیم بدون هیچ تردیدی می تواند انتظار داشته باشد که پوتین یک همپیمان و شریک او شود، به خصوص از آنجایی که دولت ترامپ در هانوی بطور غیر منتظره نشان داد که به کره شمالی گذشتی نخواهد کرد.
در زمینه دیپلماسی پر جنب و جوش که در سال گذشته در شبه جزیره کره مشاهده شد، بازدید شی جین پینگ از کره شمالی در ماه مه یا ژوئن در واشنگتن نگرانی خاصی بر‌می‌انگیزد. همچنین انتظار می رود که شی جین پینگ به کره جنوبی سفر کند و قبل از این با پوتین ملاقات نماید. همه این ها مشکلات اضافی ایجاد می کند.
یکی دیگر از عوامل مهم، فراخوان اخیر کره شمالی است که به طور فوری طلب کرده که به آن مواد غذایی ارسال شود. احتمالا این برای جلوگیری از بحران غذایی ضروری است. این فراخوان می‌تواند پایه‌ای برای ارائه کمک های بشردوستانه و به تعلیق در آوردن تحریم های سازمان ملل باشد. این باعث خواهد شد تا سیاست ترامپ مبنی بر فشار حد اکثر به کره شمالی متزلزل شود.
کیم بلافاصله پس از مذاکرات هانوی به فاز بین کره ای موسوم به "راه جدید" دست زد. این مرحله شامل افزایش فشار بر کره جنوبی است تا این کشور استقلال بیشتری از آمریکا را نشان دهد. حمایت سئول از سیاست آمریکا در مورد کره شمالی باعث مشکلات و محدودیت های جدی می‌شود. کیم این نقش را به عنوان "دخالت" معرفی کرد و در سخنرانی 12 آوریل آنرا محکوم نمود و از مقامات کره جنوبی خواست که " طرف مسئول شده و از منافع مردم خود دفاع کند". اساسا، این یک فراخوان به ایجاد یک جبهه متحد است و او در مورد سه کشور — روسیه، چین و کره جنوبی صحبت می‌کند که کیم بیشتر به دنبال همکاری با آنها است و این یک موضوع مهمی است کدام یک از این کشورها احتمالا تبدیل به یک طرف مسئول در حل و فصل مناقشات در شبه جزیره کره در جهت مطلوب برای همه کره ای ها شود؟
لازم به ذکر است که تمام سه کشور فوق دارای خصوصیاتی هستند. حتی اگر یک کشور کاملا بی‌طرف پیدا شود، اختلاف شبه جزیره کره با تلاش های این کشور بدون حمایت طرف‌های دیگر حل نخواهد شد، زیرا روند مصالحه به دلیل اقدامات این کشورها و ملت کره — بخش شمالی و جنوبی آغاز.شده است
جای تعجب است ولی در میان این سه کشور، کره جنوبی می تواند موثر ترین میانجیگر باشد، زیرا بین دو طرف قرار دارد: آمریکایی ها، که با آن منافع مشترک طولانی دارد، و کره شمالی، که با آنها هویت ملی مشترک دارد.
برای این کشورها، میانجیگر یک کانال یا مخزن اعتماد است که در روابط مستقیم بین طرفین درگیر دخیل نیست. کره جنوبی ها فرصتی منحصر به فرد برای نقش میانجیگری میان آمریکایی ها و کره شمالی ها دارند — نه به این دلیل که آنها یک کشور بی‌طرف هستند بلکه کاملاً بر عکس. این واقعیت که کیم در پاسخ به نتیجه ناامید کننده اجلاس سران در هانوی تصمیم گرفت که مسیر جدیدی را بر اساس همکاری و دیپلماسی انتخاب کند، چیزی بسیار مثبتی است. وی در سخنرانی خود در 12 آوریل لزوم حل مسأله از طریق گفتگوی و مذاکره را قبول کرد. در عین حال، او تأکید نمود: "گفت و گو به شیوه آمریکایی، زمانی که ایالات متحده به طور یکجانبه خواسته های خود را مطرح می کند، برای ما مناسب نیست و ما به آن علاقه ای نداریم". بعید است که پوتین و شی جین پینگ، کیم را به خاطر این نظر نقد کنند. احتمالا مرزهای مشخصی وجود دارد که روسیه و چین می توانند و می خواهند به کره شمالی در آشتی شدن با دولت ترامپ مساعدت کنند. بسیاری معتقد بودند که در آستانه اجلاس هانوی ما از این مانع عبور کردیم، اما در آخرین لحظه معلوم شد که ما اصلاً دور از این مقصد هستیم.