پس از اعلام ناگهانی تصمیم خروج نیروهای آمریکایی از سوریه می توان گفت کل کابینه دولت آمریکا از این تصمیم شوکه شدند و بهترین دلیل بر این سکته ناقص در کابینه آمریکا را می توان استعفای وزیر دفاع ایالات متحده در اعتراض به این تصمیم دانست.
مشخص بود که آقایان پمپئو و بولتون هم بیش از آقای متیس از این تصمیم آقای ترامپ اطلاع نداشتند اما آنها تلاش دارند این تصمیم آقای ترامپ را به نوعی توجیه کنند و جلوی ریزش جبهه ایالات متحده و اسرائیل در قبال ایران وروسیه در منطقه خاورمیانه را بگیرند.
اینکه بلا فاصله پس از تصمیم آقای ترامپ کشورهایی مانند امارات عربی متحده و بحرین سفارت های خود در دمشق را بازگشایی کردند و دیگر کشورهای عربی متحد آمریکا در صف بازگشایی سفارت های خود در سوریه قرار گرفتند خود نشانه ای از این بود که همه به این نتیجه رسیده بودند که نقشه های آمریکا همه بی فایده بوده و مجبور هستند برای حفظ خود به جرگه پیروزان بپیوندند.
علیرغم اینکه بسیاری نسبت به تصمیمات پرزیدنت ترامپ خورده می گیرند اما بعضی وقت ها باید اذعان داشت که با توجه به اشراف رئیس جمهوری ایالات متحده به شرایط اقتصادی و نظامی و سیاسی کشور خود وی می داند بقای نیروهای آمریکایی در منطقه خاورمیانه می تواند کمر ایالات متحده را بشکند.
کشوری که امروزه برای کمتر از شش ملیارد دلار بودجه ساخت دیواری که آن را از حمله پناهندگان حفظ کند تعطیل شده مجبور شده طبق گفته آقای ترامپ بیش از هفت هزار ملیارد دلار در خاورمیانه خرج کند، و هیچ نتیجه ای از این همه هزینه کرد دریافت نکند.
بله هر کسی در جای آقای ترامپ بود احتمالا هم بسیار عصبانی بود که چطور کشورش با این همه شرایط بد اقتصادی چنین هزینه ای را در منطقه خاور میانه داشته و در نهایت ایران از این هزینه کرد ها بیشترین بهره را برده.
به همین دلیل هم می توانیم درک کنیم که چرا آقایان پمپئو و بولتون از دست ایران بسیار ناراحت هستند و نمی توانند غیض خود را مخفی کنند و ایران را بزرگترین دشمن خود و متحدین خود در خاورمیانه می دانند.
آیت الله خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی در سخنرانی اخیر خود اظهار داشتند که باور دارند برخی سیاست مداران آمریکایی برای پیشبرد اهداف خود ظاهری دیوانه به خود می گیرند در حالی که دیوانه نیستند بلکه احمق هستند و به افرادی احمق در سیاست گذاری های خود وابسته می باشند.
در حالی که بسیاری حتی درون ایالات متحده آقای ترامپ را دیوانه فرض می کنند اما رهبر انقلاب اسلامی یک مرزبندی میان دیوانه و احمق قرار داد.
وقتی که ما می بینیم آقای جان بولتون به آنکارا سفر می کند و اظهار می دارد که می خواهد از آقای اردوغان در مورد همپیمانان کرد ایالات متحده تضمین دریافت کند و آقای اردوغان هم حاضر نمی شود وی را به حضور بپذیرد این نشان می دهد که آقای بولتون تحلیل های خود از شرایط منطقه را بر اساس یک سری گزارش از افراد احمق و یا ابله بنا کرده، حال اگر نخواهیم وی را جزو این افراد بدانیم.
هر کس کوچکترین تحقیقی در مورد خاورمیانه انجام داده باشد می داند که خصومت ترک ها و کردها در منطقه یک خصومت دیرینه است که برای ترکیه خط قرمز به حساب می آید و به هیچ وجه ترکیه حاضر نخواهد بود در مورد آن مذاکره کند.
همین را بگیرید و به سمت اختلافات کشورهای عربی با یکدیگر بروید.
آقای پمپئو در سخنرانی اخیر خود در دانشگاه قاهره کشورهای عربی را دعوت کرد که به ائتلاف منطقه ای آمریکا برای مبارزه با ایران بپیوندند.
وی مصر را در شرایطی به پیوستن به این ائتلاف دعوت می کند که ظاهرا کوچکترین اطلاعی از نفرت مردم مصر نسبت به کشورهای عرب حوزه خلیج فارس ندارد و نمی تواند درک کند که حتی اگر آقای سیسی هم به خواسته آمریکا تمکین کند سربازان مصری حاضر نخواهند بود کنار سربازان سعودی وارد جنگی بشوند.
ما این تجربه را هم در جنگ عراق مشاهده کردیم و هم در جنگ یمن.
قبل تر که اصلا مصری ها با سعودی ها در یمن جنگ هم داشتند.
ایالات متحده حتی نتوانسته اختلاف میان خود کشورهای عرب حوزه خلیج فارس را حل کند حال چه برسد به اختلاف میان کل کشورهای عربی.
قطر هنوز در محاصره است و تنها سوراخ نفس کشیدن برای آن ایران است، بعد توقع دارند مثلا قطر بخواهد وارد یک جنگ با ایران گردد.
هر چه قدر که مقامات آمریکایی تلاش کنند اما همین که آقای ترامپ تصمیم خود را برای تنها گذاشتن متحدین ایالات متحده اعلام کرد تاثیر خود را بر متحدین آمریکا در منطقه گذاشته و همه متوجه شده اند که نمی توانند روی ائتلاف با آمریکا حساب باز کنند و سر به زنگاه ممکن است آمریکا آنها را تنها بگذارد.