هدف اعلام شده از این ماموریت این است که توانمندی ناوهای ساخت ایران در پیمایش اقیانوس ها مورد بررسی قرار گیرد و اگر هم احیانا منافع تجاری ایران مخصوصا کشتی های ایرانی جایی مورد تهدید قرار گرفتند نیروی دریایی ایران برای حمایت از این منافع ورود کند.
نیروی دریایی جمهوری اسلامی ایران بخوبی توانمندی خود را در اقیانوس هند و خلیج عدن و دریای سرخ نشان داد و توانست چندین کشتی تجاری ایرانی و حتی غیر ایرانی را از چنگ دزدان دریایی خلاص کند.
با توجه به اینکه اقیانوس اطلس سه قاره اروپا و آفریقا و آمریکا را به هم متصل می کند می توان گفت اصلی ترین هدف نیروی دریایی ایران این خواهد بود که نشان دهد توانایی تامین امنیت کشتی های ایرانی که به سمت این سه قاره حرکت می کنند را دارد.
این ماجرا وقتی اهمیت زیادی پیدا می کند که توجه داشته باشیم ایالات متحده این روزها نه فقط به تحریم های خود بر علیه ایران افزوده بلکه تلاش دارد صادرات ایران مخصوصا نفت را به صفر برساند و همچنین رفت و آمد کشتی های تجاری به سمت ایران را با منع بیمه این کشتی ها مختل کند.
در این شرایط ناوگان دریایی ایران مجبور است تا حمل نفت و یا کالاهای صادراتی و یا وارداتی ایران را عهده دار گردد و طبق برخی قرارداد ها ایران به طرف های خود، مخصوصا طرف های اروپایی، تعهد داده که کالای صادراتی ایران مخصوصا نفت را خود به دست آنها برساند.
برخی اخبار درز شده نشان می دهد که آمریکایی ها نقشه هایی برای ایجاد مزاحمت و یا جلوگیری از تردد کشتی های تجاری ایران در آبهای بین المللی دارند و به این دلیل وقت آن رسیده تا نیروی دریایی ایران نیز وارد عمل شود و نشان دهد که کشتی های تجاری ایران بی پشت و پناه نیستند.
نکته دیگری که اینجا مطرح است بحث تهدید ها و شاخ وشانه کشیدن های ایالات متحده بر علیه ایران در خلیج فارس می باشد.
همانگونه که آمریکایی ها به خود اجازه می دهند از ۱۲ هزار کیلومتر دورتر به خلیج فارس بیایند و برای ایران شاخ و شانه بکشند پس ایرانی ها هم حق دارند به سمت اقیانوس اطلس بروند وخودنمایی کنند.
این اقدام نشان می دهد که همانگونه که آمریکایی ها می توانند مرزهای آبی ایران را تهدید کنند ایرانی ها هم می توانند مرزهای آبی ایالات متحده را تهدید کنند.
برخی تحلیلگران آمریکایی مدعی بودند که با توجه به خطراتی که ایران این روزها با آن مواجه می باشد بهتر است که ناوهای ایرانی در همین منطقه دور و بر ایران باقی بمانند و از نظر نظامی منطقی به نظر نمی آید که ایران در این شرایط ناوهای خود را به دور دست بفرستد، اما همین تصمیم نیروی دریایی ایران می تواند نشانه آن باشد که نیروهای مسلح ایران آنقدر از توانمندی خود در دفاع از سرزمین خود مطمئن هستند که نیاز نمی بینند این ناوگان اینجا باشد.
علیرغم همه توانمندی های نیروی دریایی ایالات متحده اما به هر حال منطقه خلیج فارس و دریای عمان زمین بازی ایرانی ها به حساب می آید و قطعا اگر آمریکایی ها بخواهند در این منطقه به دنبال ماجراجویی باشند قطعا ایرانی ها می دانند چه کار کنند که دشمن از کرده خود پشیمان گردد.
ایرانی ها بدون نیاز به ناوگان دریایی به راحتی می توانند در سرتاسر خلیج فارس و دریای عمان همه کشتی ها و ناوهای دشمن را با توپخانه و موشک های خود هدف قرار دهند و غرق کنند حال اگر هم نیاز شد با همان قایق های تندروی خود که طبق برآورد ژورنال های نظامی سریعترین قایق های تندروی جنگی در سطح جهان است می توانند دشمن را مهار کنند.
البته بحث اینجا در این نیست که بخواهیم توان نیروی دریایی طرف مقابل را دست کم بگیریم، اما طرف مقابل هم نباید توانمندی نیروهای مسلح ایران را دست کم بگیرد.
بدیهی است اگر توانمندی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران نبود دشمن تا به حال نسبت به حمله به ایران لحظه ای درنگ نکرده بود و برآورد توانمندی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران هم با رصد عملکرد نیروهای مسلح ایران مانند مانورهای نظامی و توان تسلیحاتی مانند آزمایش موشک ها و همچنین توان نیروی دریایی ایران در انجام عملیات در دور دست میسر می شود.
و به همین دلیل می توان گفت عملکرد وتوانمندی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران خود به نوعی عملکرد بازدارنده نسبت به نیات دشمن دارد و موجب جلوگیری از بروز جنگ وبر هم زدن امنیت منطقه می گردد.