استالین: شیطان در کنار من است، زیرا شیطان کمونیست است

ما جالب‌ترین نکات دیدار سه رهبر بزرگ را مورد توجه خواننده قرار می‌دهیم که بر اساس خاطرات یک دیپلمات شوروی، مترجم شخصی استالین و لِنتاین بِرژنوف ثبت شده است.

تقدیم شمشیر سلطنتی مخصوص ساکنان استالینگراد

قبل از شروع جلسه عمومی، چرچیل به استالین شمشیر پادشاه جرج ششم برای اهل استالینگراد را تقدیم کرده گفت: اعلیحضرت پادشاه به من دستور داد تا این شمشیر را به شما بدهم تا بدست ساکنان شهر استالینگراد سپرده شود. بر روی تیغه شمشیر این نوشته حک شده است: "هدیه ای از پادشاه جرج ششم به مردم با قلب فولاد — شهروندان استالینگراد به عنوان نشانه ای از احترام مردم انگلیسی". استالین شمشیر را از دست چرچیل گرفت برد، آن را از غلاف کشید و بوسید. پس از این مراسم، همه برای عکس گرفتن بیرون رفتند.

چرچیل نمی‌خواست از استالین عقب بماند

استالین در مراسم اهدای شمشیر کت نظامی خاکستری روشن با سردوشی مارشال پوشید. این بار چرچیل نیز در لباس نظامی ظاهر شد. از آن روز، نخست وزیر بریتانیا لباس نظامی خود را در تهران عوض نکرده بود و همه معتقد بودند که این، واکنش عجیب او به لباس مارشال استالین بود. روزولت، مثل معمول، لباس غیر نظامی به تن داشت.

بیا برویم، ما اینجا کاری نداریم. ما باید در جبهه کار کنیم

می‌دانیم که استالین گاهی اوقات عصبانی و تحمل ناپذیر بود. کوچکترین اعتراض می‌توانست او را به یک واکنش بسیار تند بکشد. با این حال، در طول کار کنفرانس تهران، او در کنترل خوبی از خود بود. حتی در لحظات بحرانی او آرام، پایدار، درست بود. و فرق فاحشی با چرچیل داشت، که اغلب حساس بود عصابانی می‌شد و حتی خود را کنترل نمی‌کرد. استالین مکررا از چرچیل سوال در مورد عملیات اورلرد می کرد. زمانی که چرچیل دوباره سعی کرد از پاسخ مستقیم فرار کند، استالین به طور ناگهانی از صندلی خود بلند شد و به مولوتف و وروشیلوف گفت: بیا، ما در اینجا کاری نداریم. ما باید در جبهه کار کنیم. روزولت این وضع را با این گفته اصلاح کرد: "ما اکنون بسیار گرسنه هستیم. بنابراین، من پیشنهاد می کنم که جلسه ما را متوقف کنیم تا بتوانیم به ناهار که مارشال استالین امروز برای ما ترتیب می‌دهد بپردازیم.

صحبت‌های آشپزی

روزولت در طول ناهارکه در یک اتاق نشیمن کوچک برگزار شد، ازشراب قفقازی ستود. بیشتر از همه، رییس جمهور آمریکا "شامپانی شوروی" را دوست داشت. روزولت پرسید که آیا اتحاد شوروی موافقت خود را به صادرات شراب خود به ایالات متحده خواهد داد. استالین پاسخ مثبت داد. چرچیل گفت که او کنیاک دوست دارد. روزولت جویای ویژگی های غذاهای قفقازی شد و در این زمینه، استالین طبعا خودش را یک متخصص ظریف نشان داد. 

سالمون برای رئیس جمهور از "عمو" جو

هنگام ناهار، استالین، به یاد می آورد که در آخرین صبحانه، روزولت به خصوص ماهی سالمون دوست داشت، گفت که او دستور درست کردن "ماهی کوچک" برای رئیس جمهور داد. به فرمان او پیش خدمت‌ها ماهی حدود دو متر طول و نیم متر قطر را آوردند. ماهی شگفت انگیز نزدیک به روزولت برده شد و رئیس جمهور شگفت زده چند دقیقه به آن نگاه کرد و از آن تحسین کرد. یک کارآگاه آمریکایی از پرسنل شوروی خواسته است که ما اطلاعاتی را درباره نحوه پردازش ماهی، شرایط و مدت زمان ذخیره آن بدهیم تا سلامت رییس جمهور در معرض خطر قرار نگیرد. او همه چیز را نوشت و اتاق ترک کرد. سپس ماهی از اتاق برون برده شد.

مترجم گرسنه استالین

معمولا، قبل از یک ناهار رسمی، مترجم استالین برای خوردن غذا به سالن ویژه پرسنل می‌رفت ولی آن دفعه وقت نداشت تا غذا بخورد. هنگامی که استیک می‌دادند ، مترجم نمی‌توانست تحمل کند: با استفاده از یک مکث کوتاه، او یک قطعه بزرگ را برش داد و به سرعت آن را در دهانش گذاشت و اشتباه بزرگی کرد که باعث خشم استالین شد. برژکوف نوشت: دقیقاً در این موقع بود که چرچیل از استالین یک به برخی سوال کرد. سؤال بایستی بلافاصله ترجمه را می شد کرد، اما من با دهان پر نشستم و ساکت بودم. سکوت غیرقابل توضیح برقرار شد. استالین به من نگاه کرد. من سرخ شدم ولی نمیتوانستم حتی یک کلمه بگویم و بیهوده سعی کردم با استیک کنار بیایم. من احمقانه نگاه کردم، همه به من نگاه کردند، که باعث خجالت من شد. حضار ابتدا تعجب کردند و سپس خنده بلند شد. استالین از رفتار اشتباهی من بسیار عصبانی شد. چشم هایش برق می زد. او به سمت من خم شد و با صدایی گرفته به من مراجعه کرده گفت: چه موقعی برای صرف ناهار کردی، کار تو ترجمه است. چرا دهانت را پرکردی؟ چه زشت است!

مناظره خدا و شیطان

در شب 30 نوامبر در سفارت انگلیس به مناسبت تولد چرچیل که در آن روز 69 ساله شد، پذیرایی با شکوهی برگزار شد. استالین اونیفرم ویژه رژه مارشال به تن داشت. او پس از تبریک گفتن به چرچیل به وی کلاه قره قلی و یک گروه مجسمه چینی بزرگ مزیین به تصاویری از داستان های قوم روسی به او تقدیم کرد. روزولت یک کاسه قدیمی ایرانی و فرش اصفهان را هدیه داد.

امضای اعلامیه تهران توسط سران سه قدرت

در اواخر روز اول دسامبر متن اعلامیه نهایی با عجله هماهنگ شد. طوری شد که برای پاکنویسی و تایپ مجدد آن متن به طور کامل به زبان روسی و انگلیسی و یا برای برگزاری مراسم امضای آن هیچ وقت نبود. جمع آوری امضا ها بر اساس اصل "نظرخواهی" صورت گرفت. هر یک از شرکت کنندگان اصلی کنفرانس به صورت جداگانه امضای خود را تحویل ما داد. در دست ما یک قطعه کاغذ خرد شده با امضا هایی انجام شده توسط مداد قرار داشت. چنین بود شکل علامیه دارای شهرت جهانی تهران دارای امضای سه قدرت بزرگ.