سوالی که مطرح است این می باشد که چرا در شرایطی که اسرائیل خود را پیروز میدان سیاسی می داند و برخی کشورهای عربی در حال همکاری با اسرائیل و ایالات متحده هستند تا محمود عباس را به سمت گفتگوهای صلح با شرایط جدید بکشانند وفلسطینی ها را دو دسته کنند چنین اقدامی از طرف اسرائیل انجام می شود و آتش بس شکسته می شود؟
البته ظاهرا توافق برای آتش بس مجدد انجام شده ولی به چه قیمتی؟
نمایش فیلم شلیک موشک کورنت توسط فلسطینی ها به اتوبوس حامل سربازان نفوذی اسرائیل دو نکته اصلی را نشان داد:
1 — از لحظه ورود تا لحظه خروج یگان های ویژه، اسرائیل که در پوشش لباس شخصی برای تجسس وارد غزه شده بودند، اینان رصد شده بودند و فلسطینی ها منتظر بودند تا کارشان تمام شود و بعد ضمن فیلم برداری اتوبوس آنها را هدف قرار دهند وبگویند همه تجسس هایتان تو خالی بود.
2 — تسلیحات موشکی نقطه زن پیشرفته به دست فلسطینی ها رسیده که می تواند وسایل نقلیه و تانک های در حال حرکت را هدف قرار دهد ونتیجه هر گونه عملیات متهورانه را معکوس کند.
این ماجرا را کنار موشک باران وسیع شهرک های یهودی نشین با بیش از دویست موشک در مقابل بمباران محدوده چهل کیلومتری غزه قرار دهید.
همچنین توجه داشته باشید که دفاع های فوق مدرن موشکی اسرائیل موسوم به گنبد آهنین، علیرغم همه مدرن سازی و بازسازی ای که توسط مهندسین آمریکایی و اسرائیلی در آن صورت گرفته، فقط توانست 30 درصد این موشک ها را هدف قرار دهد و هفتاد درصد موشک های فلسطینی ها به اهداف خود اصابت کردند.
اگر بخواهیم این صحبت ها را ترجمه کنیم یعنی یک فاجعه برای اسرائیل.
فلسطینی ها ظرف یک روز توانستند علیرغم همه بمباران های هوایی و زمینی و آتش شدید اسرائیل بیش از دویست موشک پرتاب کنند و 140 موشک به اهداف خود اصابت کرد.
پس می توان گفت همه نقشه هایی که اسرائیلی ها از پیش در ذهن داشتند نقش بر آب شد.
آنها می خواستند توانایی سیستم های دفاعی خود را بررسی کنند و با این موشک باران متوجه شدند که هنوز نمی توانند با توانمندی موشکی فلسطینی ها مقابله کنند چه رسد به توان موشکی مثلا حزب الله لبنان.
اگر این ماجرا را کنار ماجرای حمله ائتلاف عربستان بر علیه انصار الله در بندر حدیده قرار دهید و آن را به ماجرای پیشنهاد آمریکا برای آتش بس ظرف 30 روز در یمن وصل کنید می بینید که آمریکایی ها و همپیمانانشان در منطقه نقشه هایی در سر داشتند تا ظرف 30 روز کارهایی انجام دهند ولی این کارها چه بود؟
مقاله چند روز پیش تلاش عربستان سعودی برای ترور سردار قاسم سلیمانی که در یک نشریه آمریکایی منتشر شده بود را نیز در نظر داشته باشیم.
خوب باید ماجرای برقراری سخت ترین تحریم های تاریخ بشریت (طبق اظهار نظر آقای ترامپ) بر علیه ملت ایران را نیز به این ماجرا اضافه کنیم تا ببینیم چه جریانی در کار است.
خوب اگر همه این داده ها را کنار هم بگذاریم می توانیم متوجه شویم که ایالات متحده در نهایت به این نتیجه رسیده که تحریم هایش بر علیه ایران ناکام مانده و باید قبل از موعد جدید یعنی سه ماه تا 180 روز دیگر کاری انجام دهند.
برای این ماجرا ایالات متحده احساس می کند نیاز دارد که همپیمانان خود را در این دوره از شر درگیری های جانبی خلاص کند تا با تمام توان به رویارویی با ایران بپردازد و به این دلیل به عربستان سعودی فرصت داده تا ظرف 30 روز، وبا هر هزینه ای که شده، کار مقاومت یمن را تمام کند و از اسرائیل خواسته تا (به قول خودشان) مزاحمان مصالحه میان اسرائیل و فلسطینی ها را کنار بزند و طی این مدت کوتاه بتواند نوعی آشتی میان اعراب و اسرائیل ایجاد کند تا همه با هم به کار مقابله با نیروهای مقاومت که ایران در راس آنها قرار دارد بپردازند.
مطرح کردن ماجرای طرح ترور سردار سلیمانی می تواند در این راستا باشد که می خواهند در اذهان این شک و شبهه را القا کنند که عربستان سعودی به دنبال ترور وی بوده وهست و نه اسرائیل و یا آمریکا.
جای تاسف دارد که شرایط کشوری مانند عربستان سعودی بگونه ای شده که پس از ترور آقای خاشقجی دیگر هر اتهام ابلهانه ای که وجود داشته باشد را می توان به سعودی ها چسباند و اگر در آینده اسرائیل و یا ایالات متحده بخواهند عملیات تروریستی ای برای ترور شخصیتی مانند سردار سلیمانی انجام دهند این ماجرا را به راحتی می توانند به عنوان یک اقدام ابلهانه دیگر به عربستان سعودی بچسبانند، و زمینه جنگ و درگیری میان ایران و عربستان را فراهم کنند تا اسرائیل دور از ماجرا باشد و مانند توطئه ای که برای صدام حسین چیدند و او را به کویت کشاندند تا عراق را نابود کنند، چنین کاری را با ایران انجام دهند و ایران را به جنگ با عربستان سعودی بشکانند.
به هر حال هیچ جا اینها ضرر نمی کنند در هر دو سوی ماجرا مسلمانان کشته می شوند.
چیزی که در ماجرای یمن و فلسطین آنها را شوکه کرد این بود که به یکباره تسلیحاتی توسط مقاومت رونمایی شد که دستگاه های اطلاعاتی دشمنان مقاومت به هیچ وجه پیش بینی آن را انجام نداده بودند و آنها متوجه شدند که مقاومت حال چه در یمن و چه در فلسطین به تسلیحاتی دست یافته که می تواند به عمق استراتژیک آنها آسیب برساند.
با توجه به این شرایط، وقتی اسرائیلی ها نمی توانند از پس فلسطینی ها در محدوده چهل کیلومتر مربعی محاصره شده اند بر آیند، و سعودی ها پس از سه سال محاصره مردم یمن نمی توانند یک بندر را به تصرف خود در بیآورند قطعا مقامات امنیتی و نظامی امریکایی باید مجددا پای میز مطالعه بنشینند و مجددا فکر کنند.
وقتی همپیمانان ایران می توانند چنین کاری کنند پس ایرانی ها می توانند چه کار کنند.
در واقع اینها حتی هنوز توانمندی همپیمانان نزدیک تر ایران یعنی حزب الله لبنان و الحشد الشعبی عراق را نیز امتحان نکرده اند اما با توجه به جنگ های اخیری که میان نمایندگان آنها مانند داعش و القاعده و جبهه النصره و… با نمایندگان ایران پیش آمده، آنها بخوبی می دانند که اگر در غره با هسته هایی از مقاومت مواجه هستند در مناطق دیگری مانند لبنان و سوریه و عراق با ارتش های مقاومت مواجه هستند.
همچنین این ماجرا مظنه را نیز به دست آنها داده که قطعا اگر همپیمانان ایران به موشک های نقطه زن دقیق و موشک هایی که می توانند پیشرفته ترین فناوری های دفاعی آمریکا و اسرائیل (که البته هنوز در اختیار دیگر همپیمانان آمریکا مانند عربستان قرار ندارد) در هم بشکنند پس آمریکایی ها و همپیمانان آنها در منطقه از گزند واکنش ایرانی ها در صورت هر گونه اقدامی در امان نخواهند بود.
می توان گفت ماجرای غزه و یمن یک امتیاز دیگر برای موشک های ساخت ایران به حساب می آید تا جنگ طلبان را بر آن دارد تا به فکر تحمیل نظرات خود بر دیگران نباشند و توجه داشته باشند که بحث صلح در سرزمین های اشغالی فلسطین بدون احقاق حقوق ملت فلسطین و با توطئه امکان پذیر نیست وبا زور در مقابل ایران و همپیمانان آن نمی توانند کاری انجام دهند.
جای تاسف دارد که شرایط کشوری مانند عربستان سعودی بگونه ای شده که پس از ترور آقای خاشقجی دیگر هر اتهام ابلهانه ای که وجود داشته باشد را می توان به سعودی ها چسباند و اگر در آینده اسرائیل و یا ایالات متحده بخواهند عملیات تروریستی ای برای ترور شخصیتی مانند سردار سلیمانی انجام دهند این ماجرا را به راحتی می توانند به عنوان یک اقدام ابلهانه دیگر به عربستان سعودی بچسبانند، و زمینه جنگ و درگیری میان ایران و عربستان را فراهم کنند تا اسرائیل دور از ماجرا باشد و مانند توطئه ای که برای صدام حسین چیدند و او را به کویت کشاندند تا عراق را نابود کنند، چنین کاری را با ایران انجام دهند و ایران را به جنگ با عربستان سعودی بشکانند.
به هر حال هیچ جا اینها ضرر نمی کنند در هر دو سوی ماجرا مسلمانان کشته می شوند.
چیزی که در ماجرای یمن و فلسطین آنها را شوکه کرد این بود که به یکباره تسلیحاتی توسط مقاومت رونمایی شد که دستگاه های اطلاعاتی دشمنان مقاومت به هیچ وجه پیش بینی آن را انجام نداده بودند و آنها متوجه شدند که مقاومت حال چه در یمن و چه در فلسطین به تسلیحاتی دست یافته که می تواند به عمق استراتژیک آنها آسیب برساند.
با توجه به این شرایط، وقتی اسرائیلی ها نمی توانند از پس فلسطینی ها در محدوده چهل کیلومتر مربعی محاصره شده اند بر آیند، و سعودی ها پس از سه سال محاصره مردم یمن نمی توانند یک بندر را به تصرف خود در بیآورند قطعا مقامات امنیتی و نظامی امریکایی باید مجددا پای میز مطالعه بنشینند و مجددا فکر کنند.
وقتی همپیمانان ایران می توانند چنین کاری کنند پس ایرانی ها می توانند چه کار کنند.
در واقع اینها حتی هنوز توانمندی همپیمانان نزدیک تر ایران یعنی حزب الله لبنان و الحشد الشعبی عراق را نیز امتحان نکرده اند اما با توجه به جنگ های اخیری که میان نمایندگان آنها مانند داعش و القاعده و جبهه النصره و… با نمایندگان ایران پیش آمده، آنها بخوبی می دانند که اگر در غره با هسته هایی از مقاومت مواجه هستند در مناطق دیگری مانند لبنان و سوریه و عراق با ارتش های مقاومت مواجه هستند.
همچنین این ماجرا مظنه را نیز به دست آنها داده که قطعا اگر همپیمانان ایران به موشک های نقطه زن دقیق و موشک هایی که می توانند پیشرفته ترین فناوری های دفاعی آمریکا و اسرائیل (که البته هنوز در اختیار دیگر همپیمانان آمریکا مانند عربستان قرار ندارد) در هم بشکنند پس آمریکایی ها و همپیمانان آنها در منطقه از گزند واکنش ایرانی ها در صورت هر گونه اقدامی در امان نخواهند بود.
می توان گفت ماجرای غزه و یمن یک امتیاز دیگر برای موشک های ساخت ایران به حساب می آید تا جنگ طلبان را بر آن دارد تا به فکر تحمیل نظرات خود بر دیگران نباشند و توجه داشته باشند که بحث صلح در سرزمین های اشغالی فلسطین بدون احقاق حقوق ملت فلسطین و با توطئه امکان پذیر نیست وبا زور در مقابل ایران و همپیمانان آن نمی توانند کاری انجام دهند.