پس از سال 2019 میلادی و اعتراضاتی که در پی افزایش قیمت بنزین رخ داد علیرغم اینکه قیمت بنزین در ایران به حد عجیبی کمتر از کشورهای دیگر بوده و بخش اعظم آن به دست قاچاقچیان از کشور قاچاق می شده اما دولت های متوالی از تعدیل قیمت بنزین پرهیز می کردند.
می توان گفت جراحی دیگری که اقتصاد ایران نیاز دارد همان بحث تک نرخی کردن قیمت ارز می باشد که طبق برخی تحلیل ها دولت ایران در حال حاضر تلاش دارد به آن سمت برود.
بخش بزرگی از بودجه ارزی دولت ایران از طریق قاچاق سوخت که با سوبسیت وارد کشور می شود و همچنین رانت خواری ارزی به دست سودجویان می رسد.
برخی تحلیل ها مبنی بر آن است که همین دو ما به التفاوت چیزی حدود یکصد و بیست ملیارد دلار به صورت عمومی برای دولت ایران تمام می شود و اگر دولت موفق شود که این کارها را به سر انجام برساند آنوقت دست اش برای تامین هزینه های معیشتی بازتر خواهد بود.
همچنین باید به این نکته توجه داشت که وقتی قیمت سوخت مطابق کشورهای دیگر شود بسیاری دیگر ماشین های خود را برای به قول معروف "دور دور کردن" بیرون نمی آورند و فقط زمانی که واقعا به آن ماشین نیاز دارند ماشین را بیرون می آورند.
البته بماند که بحث های جانبی زیادی در این باره مطرح است.
نکته قابل تامل در این است که امروزه همه به این نکته واقف هستند که یک سرطان به جان اقتصاد ایران افتاده که اگر آن را درمان و جراحی نکنند این سرطان می تواند متاستاز های بسیار ناگواری را بدهد.