در حالی که اخبار ضد و نقیضی از مواضع اوکراین و کشورهای اروپایی نسبت به طرح صلح ترامپ به گوش می رسد اما به نظر می رسد موضع روسیه کاملا واضح است، هر طرح صلح ای که منافع و امنیت ملی روسیه را تامین کند قابل قبول می باشد.
آقای ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه در صحبت هایی در این باره اظهار نظر هایی داشتند که می توان گفت مهم ترین نکات اش به شرح ذیل بود:
· مسکو در نیمه اول هفته آینده منتظر یک هیئت آمریکایی است.
این در حالی می باشد که همین روز گذشته هیاتی آمریکایی به ریاست استیون ویتکاف در موسکو حضور داشت و آقای پوتین از منتقدین آقای ویتکاف انتقاد کرد و اظهار داشت که برخی در کشورهای غربی هنوز به دنبال چاپیدن پولهایی که به بهانه کمک به اوکراین ارسال می شود هستند و به این دلیل نمی خواهند درگیری ها متوقف شود و به منتقدین آقای ویتکاف تبدیل شده اند.
مسکو با آغوشی باز از هیئت های آمریکایی که به دنبال صلح هستند استقبال می کند و حرف های آنها را می شنود اما به گفته آقای پوتین هنوز پیش نویس توافقی وجود ندارد و فقط فهرستی از موضوعات پیشنهادی برای بحث است که مطرح می باشد.
بر همین اساس روسیه موافق است که طرح ایالات متحده برای اوکراین میتواند مبنای توافقات آینده باشد اما به نظر می رسد هنوز این طرح به چکش کاری هایی نیاز داشته باشد چرا که هر نکته از طرح ایالات متحده باید مورد بحث قرار گیرد.
· پوتین امضای اسناد حل و فصل با دولت اوکراین را بیمعنی خواند.
با توجه به شرایط سیاسی موجود در اوکراین زلنسکی مشروعیت کافی برای امضای توافق صلح را ندارد چرا که دوره ریاست جمهوری او به اتمام رسیده و طبق قانون اساسی اوکراین دولت اوکراین حق تمدید اختیارات خود را ندارد و فقط مجلس اوکراین این حق را دارد و آن هم در شرایط وجود یک حکومت نظامی.
عملا حتی در صورتی که توافقی حاصل گردد زلنسکی و مجموعه فعلی حاکم بر اوکراین حق امضای آن را ندارند چون این توافق می تواند در آینده توسط هر دولتی که به صورت مشروع در اوکراین سر کار بیاید زیر سوال قرار گیرد.
به این دلیل هر توافقی صورت گیرد باید منتظر اجرای انتخابات جدید در اوکراین و تعیین تکلیف مشروعیت ریاست جمهوری و دولت جدید است.
به این دلیل می توان گفت حتی بحث اینکه آیا این مذاکرات باید با زلنسکی و تیم او انجام شود یا نه خودش یک بحث اساسی است.
یعنی ممکن است مدت ها تعداد زیادی هیات وقت خود را صرف رسیدن به توافقاتی کنند اما در نهایت دولت دیگری در اوکراین سر کار بیاید که بگوید اصلا کل این مذاکرات را قبول ندارد و به قول معروف روز از نو روزی از نو، دوباره باید همه مذاکرات تکرار شود.
پس به نظر می رسد بهتر است اول وضعیت دولت اوکراین مشخص شود و بعد مذاکرات جدی انجام شود وهرچه قدر که این ماجرا سریعتر انجام شود بحث رسیدن به صلح میتواند میسر تر باشد.
به نظر می رسد زلنسکی و باند او دلواپس هستند، به استناد آمار، در انتخابات مردم اوکراین به آنها رای ندهند و دولت جدیدی سر کار بیاید که علاوه بر رفتن به سمت صلح به سمت محاکمه زلنسکی و باند او برود و شاید هم اموالی که آنها به دست آورده اند را نیز مصادره کند.
اگر زلنسکی حد اقل 50 درصد مطمئن بود که شانس انتخاب شدن را دارد قطعا انتخابات برگزار می کرد.
· نکته مهم دیگری که آقای پوتین به آن اشاره کرد این می باشد که "روسیه به شناسایی بینالمللی سرزمینهای جدید نیاز دارد، اما نه از اوکراین".
طبق مقررات بین المللی ملت ها حق تعیین سرنوشت دارند و اگر ملتی خواهان استقلال و یا پیوستن به کشور دیگری است باید با اجرای رای گیری حق تعیین سرنوشت و خواست آن ملت مورد احترام قرار گیرد.
روس تبارهایی که پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی به دلیل برخی تقسیم بندی های غیر عادلانه در محدوده اوکراین قرار گرفتند سالها با تحقیر و شرایط بغرنج از طرف کی یف مواجه بودند و اکثریت مطلق آنها خواستار جدایی از اوکراین و پیوستن به روسیه هستند.
مرزهایی که امروزه اوکراین در اختیار دارد در واقع مرزهایی هستند که در تقسیم بندی های شوروی به دلیل شرایط ان زمان کشیده شده و در آن مناطق روس تبار هم جزو آن قلمرو به حساب آمده در حالی که پس از جدایی اوکراین از اتحاد جماهیر شوروی سابق می بایست وضعیت مناطق روس تبار هم مشخص می شد.
برخی روس تبارها تصور می کردند که ممکن است بتوانند به عنوان شهروند اوکراینی با حقوق مساوی مانند دیگر شهروندان این کشور در اوکراین زندگی کنند اما متاسفانه پس از انقلاب نارنجی بر علیه انتخابات مشروع اوکراین مشخص شد که آنها جایی برای زندگی در این محدوده سرزمینی ندارند و باید به خاک سرزمین مادری یعنی روسیه برگردند.
رای گیری هایی که در این مناطق انجام شده هم نشان می دهد که مردم این مناطق خواهان حق تعیین سرنوشت و پیوستن به روسیه هستند، امری که باید طبق قوانین بین الملل توسط جامعه جهانی به رسمیت شناخته شود.