این در حالی است که اقدام آمریکا و اسراییل در حمله به تاسیسات هسته ای ایران خیانت به حاکمیت قانون و حقوق بینالملل و رژیم منع اشاعه بود و عملا این رژیم دیگر بی معنی و پوچ می باشد.
دلیل عضویت کشورها در کنوانسیون حد انتشار تسلیحات هسته ای این بوده که تاسیسات هسته ای آنها تحت چتر حمایتی سازمان ملل قرار گیرد و سازمان بین المللی انرژی هسته ای به آنها در توسعه برنامه هسته ای صلح آمیز کمک کند.
دلیل سومی که کشورها بیش از پنجاه سال پیش به این پیمان پیوستند این بود که کشورهای دارنده تسلیحات هسته ای تسلیحات خود که می توانست بشریت را نابود کند کاهش و در نهایت به صفر برسانند.
در آن زمان کشورهای دارنده تسلیحات هسته ای به بهانه های مختلف از اجرای تعهدات خود سرباز زدند اما پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، روسیه و ایالات متحده معاهده استارت نو را امضا کردند اما ایالات متحده طبق عادت خود به تعهدات خود در این معاهده عمل نکرد و تسلیحات هسته ای کشورهای دارنده آن جمع آوری نشدند.
در این مورد هم ایالات متحده آمریکا مقصر بوده. در معاهده منع گسترش تسلیحات هسته ای تاکید شده که سازمان بین المللی انرژی هسته ای باید اطلاعات کشورهای عضو را به شدت محرمانه نگه دارد و در اختیار طرف ثالثی قرار ندهد.
اما اسنادی که مجامع اطلاعاتی ایران به دست آورده اند نشان می دهد این سازمان، محرمانه ترین اطلاعات برنامه هسته ای ایران را در اختیار دشمنان ایران قرار داده و موجبات حمله به ایران و تاسیسات هسته ای آن را فراهم کرده.
طبق همه تعاریف مرتبط با جاسوسی عملا این سازمان فقط در حال جاسوسی از برنامه هسته ای ایران و دیگر کشورها بوده و در حال حاضر اصرار بر ورود مجدد بازرسان این آژانس به ایران به این دلیل می باشد که آنها می خواهند از نتایج حملات اسرائیل و آمریکا اطلاعات کسب کنند و ببینند کجای برنامه هسته ای ایران هنوز سالم است و یا اورانیوم غنی سازی شده ایران کجا است تا گره لازم را به آمریکا و اسراییل بدهند تا به آنجا حمله کنند. در ضمن بازرسان آژانس با اطلاع از اینکه قرار است به تاسیسات هسته ای ایران حمله شود چند روز قبل از حمله به بهانه جنگ و شرایط خطرناک این تاسیسات را تخلیه کردند.
با توجه به اینکه جنگ فعلا رسما تمام نشده و فقط آتش بس برقرار شده به نظر می رسد هنوز امنیت بازرسان آژانس تامین نیست و به نفع خودشان است که به ایران نیایند.
شاید بعد ها اگر شرایط امنیتی برای آنها تامین شد و ایران احساس کرد که آژانس به تعهدات خود در قبال ایران عمل خواهد کرد موضع ایران هم تغییر کند اما فعلا هیچ منطقی وجود ندارد که ایران بپذیرد جاسوسان آمریکا و اسراییل با پوشش بازسان آژانس بخواهند به ایران سفر کنند.
حتی اگر دولت ایران هم بپذیرد مردم نخواهند پذیرفت و این احتمال وجود دارد که مردم به یکباره تصمیم بگیرند خودسر با جاسوسان اسراییل و آمریکا برخورد کنند و آنوقت شرایط بدتر شود.
به تین ترتیب به نظر می رسد فعلا آمریکا و اسراییل مجبور باشند شرایط گنگ هسته ای ایران را بپذیرند و متوجه شوند که هر گردی گردو نیست و اینگونه نیست که بتوانند به هر جا می خواهند حمله کنند و عواقبی متحمل آنها نشود. این گرد دیگر یک سنگی است که دندان هایشان را می شکند.
به هر حال حملات به ایران چیزی جز آسیب به رژیم عدم اشاعه در پی نداشت. اکنون ممکن است خیلی کشورها به آن نتیجه برسند که پایبندی به پیمان عدم اشاعه هستهای دیگر تضمینی برای امنیت هستهای نیست و جهان وارد شرایط گنگ هسته ای شود.