کارشناسانی که در رسانه های بین المللی فعالیت می کنند به خوبی می دانند امروزه مهم ترین اتفاقات یکی بحث آتش بس در غزه و تاثیرات آن روی دولت اسراییل است و دیگری سفر دکتر پزشکیان به موسکو وامضای توافقنامه همکاری ایران و روسیه.
اخبار دیگر مهم هستند اما در رده های بعدی قرار دارند.
وقتی که می بینیم رسانه های غربی، عربی و عبری (جالب است هر سه با تفاوت بسیار جزئی در پس و پیش کردن حروف ونقطه مثل هم نوشته می شوند) همه این خبر را سانسور می کند کاملا واضح است که همه اینها طبق دستور العملی از اتاق فرماندهی مشترک دارند کار می کنند و این اتاق فرماندهی رسانه ای به همه اینها دستور داده که اخبار سفر رئیس جمهوری ایران به روسیه را پوشش ندهند.
به هر حال اینکه اینها این همه غیض دارند به خودی خود می تواند نشانه ای کافی برای اثبات اهمیت امضای این توافق و همچنین تاثیر آن روی مسایل بین المللی و منافع آن برای طرفین باشد.
اینجا است که می توان گفت بحث جنگ رسانه ای و قدرت رسانه خود را نشان می دهد.
امروزه دیگر جنگ ها مانند قبل جنگ گرم که در آن سرباز کشته و زخمی شود و سلاح های متنوع استفاده شود نیست.
جنگ اصلی جنگ سرد رسانه ای، اقتصادی، سیاسی، روانی، فرهنگی و اجتماعی است.
متاسفانه بسیاری از سیاستمداران هنوز حاضر نیستند قدرت رسانه و تاثیر آن را بپذیرند وهنوز به صورت سنتی فکر می کنند و حتی در مواردی در فضای طرف دشمن بازی می کنند، مثلا می روند با رسانه دشمن مصاحبه می کنند و وبا رسانه خودی مصاحبه نمی کنند و تصور می کنند که به این شکل روی مخاطب آن رسانه تاثیر می گذارند در حالی که آن رسانه بلد است چگونه بازی کند و اجازه ندهد آنها از فضای آن رسانه به نفع خود استفاده کنند.
اگر مقامات این مسایل را متوجه نیستند توقع این است که مشاوران آنها حد اقل آنها را راهنمایی صحیح کنند.
امروزه با توجه به وجود اینترنت و انتشار اخبار روی اینترنت عملا اگر اینها پیغامی داشته باشند با هر رسانه ای که مصاحبه کنند پیغام ارسال می شود اما اگر با رسانه خودی و یا همسو مصاحبه کنند آنوقت این رسانه ها را بزرگ تر می کنند و اگر با رسانه های دشمن مصاحبه کنند بیشتر به آنها ارزش و قدرت می دهند واینگونه نیست که آن رسانه با یک مصاحبه سیاست خود نسبت به کشور را تغییر دهد.
به هر حال حالا که این توافق جامع میان ایران و روسیه امضا شده به نظر می رسد وقت آن رسیده که طرفین روی همکاری رسانه ای فیما بین توجه ویژه ای داشته باشند و دست هایشان را در دست هم قرار دهند تا با فضای رسانه ای دشمن مشترک مقابله کنند.