ایران و پاکستان روابط دیرینه سیاسی و اجتماعی صمیمی داشته و دارند و شاید بتوان گفت هیچ وقت دو کشور در سطح سیاسی با هم اختلافاتی نداشته اند و در اکثر موارد بین المللی با هم همراه بوده و هستند.
طی چند سال اخیر برخی تلاش کردند روابط صمیمی ایران و پاکستان را شکرآب کنند و تحت تاثیر قرار دهند و برای رسیدن به این هدف روی گروه های تروریستی موجود در مناطق بلوچستان پاکستان و سیستان و بلوچستان ایران سرمایه گذاری کردند و شاید بتوان گفت این مساله مهم ترین دغدغه مشترک دو کشور به حساب می آید و هر دو به دنبال پیدا کردن راهکاری برای این معضل می باشد.
همزمان با عملیات اخیر اسرائیل بر علیه ایران هم دیدیم که گروه های تروریستی در شرق ایران فعال شدند و به پاسگاه های مرزی ایران حمله کردند و تعداد شهدای حمله این تروریست ها بیش از تعداد شهدای حمله اسرائیل بود، امری که نشان می دهد این گروه های تروریستی کاملا با اسرائیلی ها هماهنگ هستند و تحت فرمان آنها عمل می کنند.
به قدرت رسیدن طالبان با چراغ سبز آمریکا در افغانستان و توافق های پنهانی که طالبان با آمریکایی ها در قطر داشته اند مورد توجه دو کشور بوده و امروزه هر دو تلاش دارند راهکاری مشترک برای تعامل با افغانستان داشته باشند.
همچنین یکی از مسایل مهم برای دو کشور خط ارتباطی مسیر شرق به غرب است که از چین به پاکستان وسپس از ایران عبور می کند و به اروپا متصل می باشد است.
خط راه آهن ارتباطی از چین به پاکستان و ایران و ترکیه در چند نوبت به صورت آزمایشی با موفقیت کار خود را انجام داده اما با توجه به اینکه این خط آهن قرار است از منطقه بلوچستان پاکستان عبور کند خطر حضور برخی تروریست های وابسته به آمریکا در این منطقه وجود دارد، تروریست هایی که برای منافع آمریکا بارها به چینی هایی که خواسته اند از آن منطقه عبور کنند تا به بندر گوادر در جنوب پاکستان برسند نیز حمله کرده اند.
امروزه آمریکایی ها به دنبال آن هستند که همه مسیر هایی که می تواند ارتباط چین و روسیه به دیگر جاهای جهان را برقرار کند ببندند و با توجه به اینکه امن ترین این مسیر ها از ایران عبور می کند برای ایران چالش ایجاد می کنند و ایران را تحریم می کنند.
در حالی که بندر گوادر با هدف ارتباط چین با اقیانوس هند راه اندازی شده ایران هم بندر چابهار را در موازات خط چین به گوادر راه انداخته تا هند را به آسیای میانه و روسیه و اروپا متصل کند اما سالها است سنگ اندازی های زیادی برای انجام این پروژه شده و هنوز این پروژه هم به سر انجام نرسیده.
البته پاکستان هم به نوعی در این باره ناراضی به حساب می آید چون این خط را رقیب خط مسیر گوادر خود می داند و حتی در مواردی باور دارد هندی ها تلاش دارند پاکستان را با این خط دور بزنند.
از سوی دیگر مساله تهدید هایی که ایران از طرف اسرائیل و آمریکا با آن مواجه است و همچنین بحث جنگ هایی که اسرائیل و آمریکا در منطقه غرب آسیا راه انداخته اند مورد توجه هر دو طرف است و به نظر می آید وزیر امور خارجه ایران پرونده قطوری از مسایل مشترک را دارد که می خواهد درباره آن با همسایه های پاکستانی صحبت و گفتگو کند.
می توان گفت در همه مواردی که مرتبط با ایران در عرصه بین الملل بوده پاکستان همیشه در کنار ایران بوده و همچنین در همه مواردی که مرتبط با پاکستان بوده ایران در کنار پاکستان بوده و حتی در مواردی اخباری منتظر شده که پاکستان اسرائیلی ها را تهدید کرده که اگر بخواهند از سلاح هسته ای بر علیه ایران استفاده کنند پاکستان هم سلاح هسته ای در اختیار ایران قرار می دهد.
گو اینکه این مساله شاید شایعه باشد اما به خودی خود سطح روابط دو کشور را نیز نشان می دهد.
به نظر می رسد هدف اصلی آقای عراقچی از سفر به پاکستان که بعد از سفر های وی به دیگر کشورهای عرب منطقه می باشد این است که راهکاری برای حل چالش حضور گروه های تروریستی در مرز های دو کشور پیدا کنند و اگر دشمنان دو کشور به دنبال ایجاد فتنه میان دو کشور هستند تهران و اسلام آباد با همکاری با یکدیگر بتوانند این فتنه ها را در نطقه خاموش کنند.