کریدور شمال-جنوب، انقلابی در تجارت جهانی است

اسپوتنیک: نشریه اکونومیک تایمزهند نوشت که این هفته شرکت ملی راه آهن روسیه در کانال تلگرامی خود گزارش داد: "برای اولین بار، دو قطار با زغال سنگ کوزباس در کریدور حمل و نقل بین المللی شمال-جنوب به سمت هند حرکت کردند. قطارها از منطقه کمروو حرکت کردند. این دو قطار شاخه شرقی کریدور را از طریق قزاقستان و ترکمنستان تا بندرعباس ایران دنبال کردند".

گفتنی است که کریدور حمل و نقل چند وجهی شمال-جنوب (INSTC) شامل شبکه ای از راه آهن، بزرگراه ها و بنادر دریایی است و 7200 کیلومتر از سن پترزبورگ تا بندر بمبئی هند امتداد دارد.

توسعه کریدور شمال-جنوب برای تجارت هند اهمیت زیادی دارد. هند ماه گذشته برای اولین بار مدیریت بندر چابهار ایران را با اجاره ده ساله برعهده گرفت. چابهار به یک گره کلیدی در کریدور شمال-جنوب تبدیل می شود. این امر چشم انداز ارتباط و تجارت منطقه ای را با کشورهای فاقد خروج به دریا در آسیای مرکزی و افغانستان تغییر خواهد داد.

کارشناسان تجارت توضیح می‌دهند که کریدور شمال-جنوب، نزدیک شدن شرکت‌های هندی را نه تنها به 11 کشور آسیای مرکزی، بلکه به ایران، روسیه، آذربایجان، بالتیک و شمال اروپا نیز آسان‌تر می ‌کند.

کریدور شمال-جنوب جایگزینی برای مسیر تجاری از طریق کانال سوئز در نظر گرفته می شود. بی بی سی خاطرنشان می کند که روزانه 12 درصد تجارت جهانی، حدود یک میلیون بشکه نفت و حدود 8 درصد گاز طبیعی مایع از این کانال عبور می کند. در عین حال، کانال سوئز همچنان آسیب پذیر است. کارشناسان یادآوری می کنند که این کانال در سال 2021، به مدت شش روز توسط یک کشتی کانتینری که به گل نشسته بود، مسدود شد. Lloyd'sList تخمین می زند که هر روز تاخیر، 9.6 میلیارد دلار هزینه دارد. اخیراً با درگیری اسرائیل و حماس و حملات حوثی‌ها به کشتی‌ها در کانال و راه‌های نزدیک به آن، اهمیت راه‌های جایگزین برای جهان دوباره مطرح شد.

آجی سریواستاوا، یکی از بنیانگذاران GlobalTradeResearchInitiative به اکونومیک تایمز گفت: "چابهار ایران به دروازه ای استراتژیک برای محموله های هند از بنادری مانند کاندلا، جواهر لعل نهرو، بمبئی، مورموگائو، کوچین و مانگالور به آسیای مرکزی شامل ترکمنستان، ازبکستان و قزاقستان و بعد از طریق ایران و روسیه به اروپای شمالی تبدیل خواهد شد. کریدور شمال-جنوب به طور قابل توجهی زمان انتقال را کاهش می دهد (تا 25 روز در مقایسه با 45 روز از طریق کانال سوئز) و هزینه های حمل و نقل را 30 درصد کاهش می دهد".

خانم نیشا تانجا، استاد شورای هند برای تحقیقات روابط اقتصادی بین‌الملل، گفت که بیشترین مزایا در صنایع انرژی، داروسازی، فناوری اطلاعات، مراقبت‌های بهداشتی، کشاورزی، نساجی و جواهرات حاصل می‌شود.

در حالی که هند ظرفیت انرژی تجدیدپذیر خود را افزایش می دهد، انتظار می رود که وابستگی آن به زغال سنگ برای تولید برق در آینده نزدیک افزایش یابد. سنگ آهن و زغال سنگ متالورژی مهمترین مواد برای تولید فولاد هستند. هند نیاز داخلی را از طریق واردات تامین می کند. درگیری در اوکراین، مسکو را مجبور کرد که از تحویلات به اروپا خودداری کند. و اکنون هند خرید زغال سنگ کک و زغال سنگ متالورژی برای تولید فولاد و همچنین زغال سنگ انرژی برای تولید برق را از روسیه افزایش می دهد.

بر اساس یک مطالعه، واردات زغال سنگ متالورژی از روسیه در سه سال گذشته تقریباً سه برابر شده و به نزدیک به 15.1 میلیون تن در سال 2023-24 رسیده است، در حالی که واردات زغال سنگ متالورژی از استرالیا کاهش یافته است. بر اساس گزارش اخیر شرکت تحقیقاتی BigMint، سهم روسیه در واردات زغال سنگ متالورژی هند (73.2 میلیون تن) تا 21 درصد (از حدود 8 درصد در سال 2021-2022) افزایش یافته است. به گفته تحلیلگران BigMint، دلیل اصلی رشد واردات زغال سنگ متالورژی از روسیه، نسبت قیمت به کیفیت است.

کریدور شمال-جنوب همچنین انرژی هند را از کشورهای آسیای مرکزی تامین خواهد کرد. راجان سودش راتنا، معاون مدیر و مقام ارشد کمیسیون اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد برای آسیا و اقیانوسیه (ESCAP)، به اکونومیک تایمز گفت: "یکی از معانی کلیدی اقتصادی کریدور شمال-جنوب، ارتباط انرژتیک متقابل است... آسیای مرکزی به دو دلیل می تواند به یک منبع مناسب تبدیل شود - قیمت پایین و ارتباط خوب. اگر بتوانیم واردات ارزان در کریدور شمال-جنوب ایجاد کنیم، این امر موجب صرفه جویی در ارز گرانبها و تولید با صرفه کالاها می شود".