به گزارش اسپوتنیک- آیین‌های پهلوانی و زورخانه‌ای هنرهای رزمی سنتی ایرانی و تمرین‌های قدرتی است که طی قرن‌ها توسعه یافته است. این مراسم در یک سالن ورزشی مخصوص به آن خانه قدرت یا همان زورخانه می گویند انجام می شود. مورخین معتقد اند که ۷۰۰ سال پیش فردی به نام محمود که در میان ایرانیها با عنوان "پوریای ولی" شناخته شده است و در خوارزم زندگی می کرده زورخانه ها را به شکل امروزی در آورده است. این آیین‌ها شامل ترکیبی از تمرین‌های بدنی، از جمله کلیستنیکس، وزنه‌برداری و کشتی همچنین تمرینات روحی و روانی است. در این ورزش علاوه بر تمرینات بدنی شرکت کنندگان اشعاری نیز می خوانند و به عنوان بخشی از آیین ها به موسیقی و حرکاتی موزون می پردازند.
خاستگاه زورخانه را می توان به ایران قبل از اسلام جستجو کرد، جایی که رزمندگان و سربازان برای آموزش رزمی جمع می شدند. تمرینات انجام شده در زورخانه ترکیبی از تمرینات قدرتی، کالیستنیکس و حرکات موزون همراه با موسیقی سنتی ایرانی است که بر روی طبل و سایر سازها نواخته می شود. یکی از نمادین‌ترین ویژگی‌های زورخانه، استفاده از یک چماق چوبی بزرگ به نام "میل" است که در یک سری حرکات موزون برای ایجاد قدرت و چابکی در دستان فرد تاب می‌خورد. از دیگر وسایل سنتی مورد استفاده در زورخانه می توان به مجموعه ای از حلقه های آهنی به نام "سنگ"، "کمان" و زنجیر وزنی به نام "کباده" اشاره کرد.
در هر زورخانه یک مرشد و یک میاندار وجود دارد. در گذشته به فردی که مسئولیت تربیت افراد را به عهده داشت مرشد می گفتند و پهلوانان زیر نظر مرشد و با یادگیری آموزه های او به مقام پهلوانی دست می یافتند. در گذشته همه امور زورخانه زیر نظر مرشد و طبق صلاحدید او صورت می گرفته، اما امروزه به فردی که صدای خوبی دارد و با نوایی دلنشین اشعار پهلوانی را در زورخانه می خواند مرشد گفته می شود.زنگ مخصوصی در جایگاه مرشد قرار دارد و او در مواقع خاص آن را به صدا در می آورد برای مثال هنگامی که پهلوانان بلند مرتبه به زورخانه وارد و یا خارج می شوند؛ مرشد در کنار خواندن شعرهای مخصوص و ضرب گرفتن زنگ را نیز برای ادای احترام به صدا درمی آورد.
زورخانه در دوران پهلوی در ایران (1925-1979) دوران تجدید حیات و نوسازی خود را پشت سر گذاشت و زورخانه ها از سازماندهی بیشتر برخوردار شده و ساختارمندتر شدند و قوانین و مقررات استانداردی برای مسابقات طراحی شد. ورزش پهلوانی که شامل هنرهای رزمی سنتی ایرانی مانند زورخانه و همچنین ورزش های مدرن مانند کشتی، وزنه برداری و بوکس بود، هم در داخل ایران و هم در سطح بین المللی محبوبیت و شهرت یافت. ورزشکاران ایرانی در مسابقات مختلف ورزشی به برتری رسیدند و مدال ها و افتخارات متعددی را به ارمغان آوردند. پس از انقلاب اسلامی در سال 1979، ورزش زورخانه ای و پهلوانی همچنان در ایران رونق داشته است. زورخانه امروز به عنوان یک نهاد فرهنگی مهم باقی مانده و مردان در هر سنی در آن گرد هم می آیند تا تمرین کنند، معاشرت کنند و سنت های قدرت و ورزش ایرانی را حفظ کنند.