خود ایالات متحده بریکس را به نیرویی تبدیل کرده است که این کشور را به چالش خواهد کشید

اسپوتنیک: براندون ویچرت، کارمند سابق کنگره و تحلیلگر امنیت ملی نشنال اینترست، برای این نشریه درباره آینده بریکس و ایالات متحده می نویسد.
مخفف BRICS (برزیل، روسیه، هند، چین، آفریقای جنوبی) اولین بار در گزارش گلدمن ساکس در سال 2001 ظاهر شد. بسیاری در غرب به شدت این ایده را رد کرده اند که این اتحادیه اقتصادی چیزی فراتر از یک نمایش بزرگ است. با این حال، بریکس به تدریج تبدیل به خنجر مالی شده است که قلب سیستم اقتصادی تحت رهبری ایالات متحده را هدف قرار داده است.

آمریکا، قلب تپنده اقتصاد جهانی
پس از جنگ جهانی اول، ایالات متحده وام دهنده اصلی قدرت های جهانی خسته از جنگ شد. در پایان جنگ جهانی دوم، آمریکا تنها اقتصاد صنعتی بود که از جنگ آسیبی ندید. ایالات متحده در مقایسه با رقبای اقتصادی بالقوه یک برتری 15 تا 20 ساله داشت. در حالی که بقیه جهان تلاش می کرد دوباره روی پاهای خود بیستد، آمریکا، امپراتوری بریتانیا را از صدر اقتصاد جهانی به پایین انداخت. رقیب اصلی ایالات متحده در جنگ سرد، اتحاد شوروی، نتوانست در دراز مدت با آمریکایی ها رقابت کند.
در این مدت، ایالات متحده دلار را به سطح ارز ذخیره اصلی جهان ارتقا داد. و از آنجایی که نفت نیز به دلار معامله می شد، فدرال رزرو آمریکا به میل خود شروع به چاپ پول کرد و ایالات متحده چشم اندازهای بی سابقه ای برای تامین مالی خود به دست آورد.
همه این عوامل تضمین کردند که تا زمانی که ایالات متحده قدرت اقتصادی پیشرفته دارد، کسری های آن نادیده گرفته می شود. واشنگتن شروع به استفاده از سلاح های مخربی مانند تحریم علیه همه کشورهای نامطلوب مانند ونزوئلا، ایران یا کره شمالی کرد. منطق نخبگان سیاست خارجی ایالات متحده این است: بدون خطر جنگ مستقیم، از اهرم های اقتصادی برای کشاندن رقبا به فقر استفاده کنند.

سوء استفاده از سلطه اقتصادی آمریکا
واشنگتن خود را متقاعد کرده است که می تواند تحریم هایی را حتی علیه سایر قدرت های بزرگ مانند روسیه اعمال کند. این دقیقا همان کاری است که آمریکا در سال 2014 انجام داد، زمانی که روس ها کریمه را الحاق کردند. در سال 2022، زمانی که روسیه به اوکراین نیرو فرستاد، مشکلات جدیدی در انتظار آن بود. با این حال، اتفاق غیرمنتظره ای رخ داد: پس از شوک اولیه، اقتصاد روسیه نه تنها جان سالم به در برد، بلکه با وجود تحریم های آمریکا شروع به شکوفایی کرد.
در همان زمان، اقتصاد ایالات متحده، برعکس، در حال لرزش است. از آنجایی که همه ‌گیری ویروس کرونا شکنندگی روابط تجاری را آشکار کرد، دولت های ترامپ و بایدن شروع به استقراض غیرمسئولانه کردند. هیچ کدام از اینها کارآمد نشد. قیمت همه چیز سر به فلک کشیده است. در نتیجه، پس از چهار سال مشکلات اقتصادی، ستون اصلی اقتصاد آمریکا، یک آمریکایی از طبقه متوسط، خود را در شرایط سختی دید.
آنگاه بقیه جهان، به ویژه جنوب جهانی، به فکر این افتادند که اقتصاد ایالات متحده ممکن است دوام نیاورد.
عزم بی‌معنی که آمریکا با آن، اهرم‌های اقتصادی را نه تنها علیه کشورهای سرکش، بلکه علیه دیگر قدرت‌های بزرگ به کار می‌گیرد، روسیه و چین را در حالت آماده باش قرار داده است.

چالش های کشورهای در حال توسعه
بسیاری در غرب ادعا می کنند که ائتلاف بریکس با حضور روسیه و چین، نمی تواند نظم اقتصادی به رهبری ایالات متحده را به چالش بکشد. اما اقتصاد ایالات متحده آنقدر قوی به نظر نمی رسد. علاوه بر این، بسیاری از کشورهای جنوب جهانی به دنبال حمایت هستند زیرا نگران هستند که دلار به سلاحی علیه آنها تبدیل شود.
به همین دلیل است که بدهی ملی ایالات متحده و کسری سرسام آور بودجه آن، اهمیت دارد. تنها در سال جاری، کسری بودجه ایالات متحده 1.6 تریلیون دلار، کل بدهی 35 تریلیون و بهره - یک تریلیون دیگر است. بنابراین، به محض ظهور یک رقیب واقعی و از بین رفتن دلار به عنوان ارز ذخیره اصلی جهان، چاپ پول با چنین سرعتی برای بسته شدن هر سال مالی غیرممکن خواهد شد و کل سیستم مالی آمریکا از بین خواهد رفت.
مایک مولن، دریاسالار نیروی دریایی ایالات متحده زمانی به شوخی گفت که تهدید اصلی امنیت ملی ایالات متحده بدهی ملی است. خب، راست میگفت.
واشنگتن با تاب دادن دلار مانند یک چماق در برابر سایر قدرت های بزرگ با چنین بار بدهی عظیمی (که همچنان به رشد خود ادامه می دهد)، شخصاً شرایط را برای رشد نفوذ بریکس در دهه های آینده ایجاد کرده است. و وقتی این اتفاق بیفتد که آمریکا روزی از یک ابرقدرت به کشوری در حال زوال نهایی تبدیل خواهد شد. این همان چیزی است که اتحاد در حال رشد بریکس تحت رهبری چین و روسیه، دارد سبب آن می شود.