آیا شبکه آبرسانی شهری در ایران آلوده به آرسنیک است؟

ماده آرﺳنیک ﺑﻪ دﻟﯿﻞ بی رنگ، بی بو، بیﻣﺰه، ارزان و در دﺳﺘﺮس ﺑﻮدن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺎده آﻻﯾﻨﺪه اﻧﺘﺨﺎب می شود.
Sputnik
به گزارش اسپوتنیک به نقل از "مهر"، پژوهشگران گروه مهندسی آب دانشگاه تربیت مدرس طی تحقیقی موفق به ارائه طرحی جدید برای تشخیص مکان آلودگی در شبکه آبرسانی شهری با استفاده از سنسورهای متحرک شدند.
مهندس محمد امین علمائی طراح پروژه در این خصوص توضیح داد:"ﺷبکه ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ، ﺷبکه اول در رﻗﺎﺑﺖ ﻧﺒﺮد ﺳﻨﺴﻮرگذاری شبکه آب می باشد. ماده آرﺳنیک ﺑﻪ دﻟﯿﻞ بی رنگ، بی بو، بیﻣﺰه، ارزان و در دﺳﺘﺮس ﺑﻮدن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺎده آﻻﯾﻨﺪه اﻧﺘﺨﺎب می شود. در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ واکﻨﺶ آرﺳﻨﯿک ﺑﺎ ﻣﺎده ﺿﺪﻋﻔونی کننده کلر که گندزدای معمول در شبکه های آب رسانی است، ﺷﺒﯿﻪﺳﺎزی می گردد. ﻣﺤﻞ ﺑﻬﯿﻨﻪ یک ﺗﺎ ﺑﯿﺴﺖ ﺳﻨﺴﻮر ﺛﺎﺑﺖ ﺑﺮای پوﺷﺶ ﺳﻨﺎرﯾﻮﻫﺎی ﻣﺤﺘﻤﻞ آﻟﻮدگی ﺑﺎ ﻫﺪف ﻫﺎی کاﻫﺶ ﻣﺘﻮﺳﻂ زﻣﺎن ﺗﺸﺨﯿﺺ، ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺟﺮم آﻻﯾﻨﺪه ﻣﺼﺮف ﺷﺪه و ﺣﻮادث ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺑﺎ الگوریتم ژنتیک MOGA بدﺳﺖ آورده می ﺷﻮد. سپس ﺑﺎ روش ﺗﺼﻤﯿﻢگیری چانه زنی نش، ﺗﻌﺪاد ﺑﻬﯿﻨﻪ ﺳﻨﺴﻮر ﺛﺎﺑﺖ در ﺷبکه ﺗﻌﯿﯿﻦ می گردد".
کشف آرسنیک در آب سد تالوار ایران
مهندس علمائی افزود: "دراﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ، ﻣﺴﯿﺮ ﺣﺮکت ﺳﻪ ﺳﻨﺴﻮر ﻣﺘﺤﺮک ﺑﻪ دو روش ﺗﻌﯿﯿﻦ می شود. ﺳﻨﺴﻮرﻫﺎی ﻣﺘﺤﺮکی که ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﻣﺴﯿﺮ را در ﺷبکه طی و ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ گره را در ﺷﺒکه پوﺷﺶ می دﻫﻨﺪ. اﯾﻦ ﺳﻨﺴﻮرﻫﺎ ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ کنترل برای قرار گیری در ﻣﺴﯿﺮ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺷﺪه ﻫﺴﺘﻨﺪ. همچنین ﺳﻨﺴﻮرﻫﺎی ﻣﺘﺤﺮکی که پس از ورود ﺑﻪ ﺷبکه ﻫﻤﻮاره ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺧﻮدکار در ﻣﺴﯿﺮ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺷﺪه ﻗﺮار می گیرند و ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ گره های شبکه را پوشش می دهند. ﺳﻪ ﺳﻨﺴﻮر ﻣﺘﺤﺮک ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ کنترل در شبکه ﺑﻬﯿﻨﻪ ﺳﻨﺴﻮرﻫﺎی ﺛﺎﺑﺖ، ﻣﺘﻮﺳﻂ زﻣﺎن ﺗﺸﺨﯿﺺ را %۶/۹۵، ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺟﺮم آﻻﯾﻨﺪه ﻣﺼﺮف ﺷﺪه را %۹/۴۲ و ﺗﻌﺪاد ﺳﻨﺎرﯾﻮﻫﺎی ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ را %۱۷/۴۵ در شبکه ﺑﻬﯿﻨﻪ ﺳﻨﺴﻮرﻫﺎی ﺛﺎﺑﺖ کاهش می دهند. در حالیکه ﺳﻪ ﺳﻨﺴﻮر ﻣﺘﺤﺮک ﺑﺪون ﻧﯿﺎز ﺑﻪ کﻨﺘﺮل، ﻣﺘﻮﺳﻂ زﻣﺎن ﺗﺸﺨﯿﺺ را %۲/۳۲، ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺟﺮم آﻻﯾﻨﺪه ﻣﺼﺮف ﺷﺪه را ۵/۸۷ و ﺗﻌﺪاد ﺣﻮادث ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ را %۶/۷۱ کاهش می دهند".
بحث و گفتگو