اسپوتنیک؛ اسلوبودان سامارجیا، تحلیلگر صربستانی، در صفحات نشریه پولیتیکا، صربستان، درباره "هدیه" جدیدی که واشنگتن برای مردم اروپای جنوبی تدارک دیده است، صحبت می کند.
در ناتو یا بهتر است گفته شود در پنتاگون تصمیم گرفته شد یک پایگاه نظامی جدید در اروپا بسازند. این پایگاه در رومانی مستقر خواهد شد و یک واحه واقعی آمریکایی زیر پوشش آن پیمان خواهد بود، شامل ده هزار پرسنل نظامی غربی همراه با خانواده هایشان،بیمارستان ها، مدارس، مراکز خرید، سالن های ورزشی... هنرمندان مشهور به آنجا خواهند آمد، آنجا بیسبال بازی خواهند کرد، کنسرت های جاز برگزار خواهند کرد، ویسکی خواهند خورد... یک "رامشتاین" واقعی برای این بخش از اروپا، شبیه به بسیاری دیگر در این قاره، از جمله درآلبانی.
این ایده جدید نیست، اما شرایط بین المللی آن را بیشتر از سایرین مبرم می کند. نه چندان دور از بندر کنستانتسا در دریای سیاه، پایگاه "میخائیل کوگالنیچانو" وجود دارد که هواپیماهای ناتو در صورت لزوم باید از آنجا به آسمان بروند. اکنون، پس از تخصیص 2.7 میلیارد یورو اضافی، همه اینها با هم تبدیل به دولت مستقل می شود که در آن ساکنانش طبق قوانین خود زندگی خواهند کرد، متفاوت از قوانینی که توسط مقامات رومانی تصویب شده است.
آیا تنها راه نجات راه اندازی یک جنگ جدید تا پیروزی است؟
مثل اینکه به نظر می رسد که درگیری مسلحانه در اوکراین باعث تقویت رهبران اتحاد آتلانتیک شمالی در این فکر شده است که زمان آن فرا رسیده است که اروپا را باید به دو دسته - کشور ها
ی مطیع و کله شق تقسیم کرد. بسیاری پیش بینی می کنند که میدان نبرد بعدی بخش جنوبی قاره اروپا خواهد بود. زیرا در مورد وضعیت مولداوی و همچنین در مورد دسترسی ناتو به دریای سیاه ابهامات زیادی وجود دارد. در اینجا همچنین یکی از اعضای مهم ناتو مانند ترکیه وجود دارد. اما آنکارا دوست دارد عمدی عمل کند. ترکیه ممکن است توصیه های بروکسل را "نشنود" یا آن را به شیوه ای بسیار منحصر به فرد تفسیر کند.
روند درگیری مسلحانه در اوکراین نشان دهنده قصد آشکار مسکو برای کنترل یکی از مهم ترین بنادر دریای سیاه، اودسا است. "موج روسیه" می تواند ترانس نیستریا یا حتی کل مولداوی را پوشش دهد و سپس قدرت شرقی به مرزهای رومانی نزدیک می شود.
اما بیایید در مورد آلمان صحبت کنیم که به آن یادآوری شده که آن یک کشور شکست خورده است.
رشد سریع اقتصادی آلمان باعث شد این کشور که در جنگ جهانی دوم شکست خورده بود، بار دیگر به قدرتمندترین کشور در اروپای غربی تبدیل شد. اما این برای آلمانی ها کافی نبود. آنها تصمیم گرفتند سیاست هایی را دنبال کنند که همیشه با خواسته های واشنگتن سازگار نیست. و به دنبال این با منفجر کردن نورد استریم، که آلمانیها از طریق آن گاز ارزان قیمت روسی را دریافت میکردند، "بالهای آنها کوتاه شده بود". این یک سیگنال روشن به برلین بود که باید به خاطر بسپارد: آلمان طرف شکست خورده است و سرنوشت خود را تعیین نمی کند.
پس سوال این است: پایگاه نظامی یا اشغال رومانی توسط آمریکا؟
یادآوری می کنیم: ساکنان پایگاه "میخائیل کوگالنیچانو" نمی توانند توسط دادگاه های بخارست محاکمه شوند. زبان رومانیایی در مدارس محلی تدریس نخواهد شد. ساکنان این پایگاه قوانین خاص خود را خواهند داشت و سوال بزرگ این است که آیا ساکنان محلی اجازه خواهند داشت چه ارتباطی با کسانی که در پایگاه آمریکایی زندگی می کنند برقرار کنند.
رومانیایی ها شانس خواهند داشت مانند آلمان غربی پس از شکست نازیسم، تحت صلاحیت مستقیم ایالات متحده آمریکا قرار گیرند. اما در آندوره زمان های دیگری بود و شرایط با اکنون متفاوت بود. ناگفته نماند که در آن روزها هیچ موشک دوربردی وجود نداشت که امروز می تواند به هر نقطه از کره زمین حمله کند.
به هر حال، مسکو هم اینک اعلام کرده است که این بخش از جمهوری سوسیالیستی سابق که زمانی برادر آن شمرده می شد در لیست اهداف اولویت دار برای موشک های روسی قرار خواهد گرفت. آندری کلیموف، نماینده پارلمان روسیه گفت: "اگر رومانیایی ها آن را دوست دارند، پس این کار آنهاست. اما باشگاه خودکشی ناتو، مردم عادی صلحدوست را به ماجراجویی های خود می کشاند که می تواند برای خانواده ها و فرزندانشان پایان بسیار بدی داشته باشد. من سعی نمی کنم کسی را بترسانم، من فقط منطقی هستم. رومانی از این موضوع نفعی نخواهد برد و اما تهدیدهای بیشتری خواهد داشت، این یک واقعیت است".