به گزارش اسپوتنیک، ماتئوش پیسکورسکی، روزنامه نگار و دانشمند سیاسی مشهور لهستانی در مطلبی برای نشریه MyślPolska چاپ لهستان می نویسد: "یکی از پیام‌های اخیر میلیاردر ایلان ماسک در شبکه ایکس حاکی است: "همیشه در این باره فکر کردم که چرا ناتو هنوز وجود دارد، حتی در حالی که دشمن اصلی و دلیل ایجاد آن، پیمان ورشو، هم اینک منحل شد".
از نظر منطقی، پیمان آتلانتیک شمالی بایستی همراه با پیمان ورشو به گذشته تبدیل می شد. اما نه. ناتو یک ربع قرن است که به حساب کشورهایی که هرگز نبایستی در آن حضور داشته باشند در حال گسترش است. و آنچه که به ویژه خطرناک است: ناتو اخیراً تسلیحات خود را افزایش داده و در برابر "تهدید ناگهانی روسیه" در حال گسترش است.
اینگونه است که یک آتش نشان، آتش های بیشتری را برپا می کند و سپس به خاموش سازی آتش می پردازد تا همه را نسبت به ضروری بودن حضور و وجود خود متقاعد کند. امروز، پیمان آتلانتیک شمالی، این آتش نشان یا دقیقتر گفته شود آتش افروز، آماده است خانه های نزدیکترین همسایه خود - اوکراین را به آتش بکشد. و چنین آتش سوزی نزدیکی، می تواند به راحتی به خانه ما، به لهستان سرایت کند.
البته، وقتی فقط ویرانه های دود از پایه خانه ما باقی می ماند، بحث در مورد اینکه چه کسی آتش افروز اصلی است، دیگر اهمیتی نخواهد داشت. اما حالا هم هیچ بحثی در این باره لازم نیست. قضیه ساده است: آغاز آتشی که در حال حاضر در اوکراین می سوزد، ضروری بود تا ما همچنان به نیاز به وجود یک آتش نشان قهرمان باور داشته باشیم - عمو سام. این برادر بزرگ تجهیزات آتش نشانی تولید خود را (همانطور که دونالد ترامپ صادقانه می گوید - نه به صورت رایگان) در اختیار اروپای سردرگم، قرار می دهد که بهترین (به گفته فروشنده) و مطمئنا گران ترین تجهیزات آتش نشانی در جهان است.
به همین دلیل است که پیمان آتلانتیک شمالی، دستورالعمل حل مشکلات امنیتی نیست بلکه منبع مشکلات امنیتی است. راه های مختلفی برای از بین بردن این آتش افروز وجود دارد.
راه اول برای حل این مشکل تغییرات سیاسی در خود ایالات متحده است. بسیاری در انتظار تغییرات در جریان انتخابات عنقریب هستند. اما حتی اگر دونالد ترامپ پیروز شود، اقدامات واقعی دولت او ممکن است بسیار دور از برنامه انتخاباتی او باشد.
راه دوم انتقال بخش اروپایی ناتو تحت کنترل ساختارهای اروپایی است. اظهارات رهبران مثلث وایمار به ویژه آلمان و فرانسه دقیقاً همین تمایل را نشان می دهد. با این حال، انجام اصلاحات دراروپا کار آسان و نزدیکی نیست و به وضوح زمان گیر است و اما زمان کافی در اختیار وجود ندارد.
سومین و ساده ترین راه، خداحافظی با این آتش افروز دیوانه، یعنی خروج از صفوف ناتو است. این رادیکال ترین و در نگاه اول کم واقع بینانه ترین راه حل است. علاوه بر این، امروزه پیوستن به ناتو، مد شده است. اما بیایید "ارنستو چه گوارا" را به یاد بیاوریم: "واقع بین باشید - غیرممکن را مطالبه کنید". امروز ماندن در صفوف پیمان آتلانتیک شمالی نه تنها به معنای کاهش سطح امنیت خود، بلکه به معنای اعتماد به افسانه‌های مبلغان ناتو درباره "تهدید ابدی وحشتناک روسی، چینی، ایرانی، کره شمالی و غیره" است.
با باقی ماندن در خارج از ناتو، لهستان احساس امنیت بیشتری خواهد کرد، حتی به این دلیل که علت رویارویی با کشورهایی که ناتو را یک تهدید دائمی و فزاینده می دانند، از بین می برد. مبنای نگرانی این کشورها، زیرساخت های نظامی بلوک تجاوزکار تحت فرماندهی آنگلوساکسون ها است.
لهستان، برخلاف برخی از کشورهای منطقه، هیچ مناقشه واقعی با قدرت شرقی مجهز به سلاح هسته ای ندارد. بنابراین خروج از پیمان آتلانتیک شمالی، یک اصل کاملا واقع بینانه سیاست امنیتی است. حتی کسانی که در حال حاضر از امکان اجرای فوری آن مطمئن نیستند باید خروج از ناتو را مورد بحث و تحلیل قرار دهند.