به گزارش اسپوتنیک به نقل از "ایسنا"، طی چند دهه اخیر یکی از ایده‌هایی که از سوی برخی کشورهای غربی و عربی در مورد موضوع فلسطین مطرح و پیگیری شده و همچنان روی میز دییلماسی جهانی قرار دارد، ایده تشکیل ۲ دولت اسرائیلی و فلسطینی در اراضی اشغالی است، طرحی که در طول این سال‌ها، نتیجه‌ای جز گسترش اشغالگری اسرائیل و افزایش جنایت‌های این رژیم علیه ساکنان واقعی فلسطین به همراه نداشته است.
شایان ذکر است "مجمع عمومی سازمان ملل در ۲۹ نوامبر ۱۹۴۷ قطعنامه ۱۸۱ درباره فلسطین را به رأی گذاشت، قطعنامه‌ای که از ۵۷ عضو آن روز سازمان ملل متحد ۳۳ کشور به تقسیم سرزمین فلسطین رای مثبت دادند، ۱۳ کشور با آن مخالفت کردند و ۱۱ عضو نیز به آن رای ممتنع دادند.
این قطعنامه در زمان تصویب با موافقت سران اسرائیل و حامیان آن از جمله انگلیس همراه بود اما فلسطینیان و دولت‌های عربی و مسلمان منطقه از جمله ایران با دادن رای منفی با تصویب چنین قطعنامه‌ای مخالفت کردند، اگرچه در حال حاضر برخی از کشورهای عربی و اسلامی با فاصله گرفتن از دیدگاه قبلی و طرح این بهانه که دیگر امکان برای بازگشت فلسطینیان به سرزمین‌هایشان وجود ندارد به طرفدران جدی تشکیل ۲ دولت در اراضی اشغالی تبدیل شده‌اند.
در حال حاضر یکی از مخالفان جدی طرح تشکیل ۲ دولتی در عرصه بین‌المللی، جمهوری اسلامی ایران است. تهران در این ارتباط استدلاهای مشخص و روشنی دارد و معتقد است که این طرح مخالف منشور سازمان ملل است که در آن تاکید شده که این ملت‌ها هستند که باید سرنوشت کشورشان را تعیین کنند.
جمهوری اسلامی ایران معتقد است حق تعیین سرنوشت مردم فلسطین نه در زمان اعلام موجودیت اسرائیل در سرزمین‌های اشغالی فلسطین و نه بعد از آن، تاکنون اجرا نشده است. بر اساس ماده یک مشترک میثاق حقوق مدنی و سیاسی و میثاق حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، همه مردم حق دارند سرنوشت سیاسی خود را تعیین کنند. همچنین بر اساس مواد اول و سوم اعلامیه ملل متحد در مورد حق تعیین سرنوشت مردم بومی، آن‌ها حق برخورداری کامل از آن را دارا هستند.
جمهوری اسلامی ایران در همین راستا به این موضوع نیز اشاره دارد که دیوان بین‌المللی دادگستری در نظر مشورتی ۹ ژوئیه ۲۰۰۴ خود در خصوص "پیامدهای حقوقی ساخت دیوار در سرزمین فلسطین اشغالی" به صراحت بر لزوم رعایت حق تعیین سرنوشت مردم فلسطین تأکید کرده و بر تعهدات رژیم‌صهیونیستی برای احترام و رعایت آن تصریح می‌کند.
همچنین لزوم اجرای حق تعیین سرنوشت توسط مردم بومی یک سرزمین در نظر مشورتی دیوان بین‌المللی دادگستری مورخ ۲۵ فوریه‌ی ۲۰۱۹ در پرونده "جداسازی مجمع‌الجزایر چاگوس از موریس توسط بریتانیا" نیز به‌خوبی متجلی شده است.
جمهوری اسلامی ایران در کنار مخالفت با طرح تشکیل ۲ دولتی، تاکید دارد که راه‌حل پایدار و اصولی برای حل مسئله فلسطین طرح برگزاری همه‌پرسی ملی در سرزمین فلسطین با حضور ساکنان اصلی این سرزمین تاریخی است؛ طرحی که در نوامبر ۲۰۱۹ توسط نماینده جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل متحد نیز ثبت شد.
طرح مورد اشاره ایران دارای چهار مرحله اصلی "اعمال حق بازگشت آوارگان فلسطینی به سرزمین تاریخی خود، برگزاری یک همه‌پرسی ملی در میان مردمان فلسطین که قبل از بیانیه‌ی بالفور در فلسطین ساکن بوده‌اند، تشکیل نظام سیاسی مورد نظر اکثریت مردم فلسطین و تصمیم‌گیری درخصوص وضعیت ساکنان غیربومی فلسطین توسط نظام سیاسی منتخب اکثریت" است.
ایران در این طرح تاکید دارد که تمامی مردم فلسطین از جمله مسلمانان، مسیحیان و یهودیان حق شرکت در همه‌پرسی را خواهند داشت، همچنین نمایندگان مردم فلسطین از بین مسلمانان، مسیحیان و یهودیان، نقش اساسی و مدیریتی در تمام مراحل برنامه‌ریزی و اجرای طرح را بر عهده خواهند داشت".