به گزارش اسپوتنیک، سیمور هرش در پستی در وبلاگ خود نوشت: "درخواست‌های جو بایدن، رئیس‌جمهور و بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا که اخیراً از تل‌آویو بازدید کرده بودند، برای "مکث" در بمباران، توسط نخست‌وزیر بنیامین نتانیاهو و رهبران نظامی اسرائیل رد شد".
یک منبع در واشنگتن گفت که توقف در بمباران مساوی است با آتش بس دائمی برای اسرائیل. همانطور که هرش می افزاید، تل آویو به صراحت اعلام کرده است که هرگونه تعلیق بمباران غزه در مرحله کنونی درگیری، تنها برای "بارگیری مجدد" اسلحه ها امکان پذیر است.
هرش خاطرنشان می‌کند که به گفته اسرائیل و ایالات متحده، نیروهای حماس که در تونل‌های زیرزمینی غزه پنهان شده‌اند "به زودی به دلیل کمبود هوای تازه خفه می‌شوند"، زیرا "سوخت کمی برای کارکرد ژنراتورها و تامین اکسیژن دارند".
این روزنامه نگار می نویسد: "غذا فاسد می شود و ذخایر آب کم می شود. بیش از دویست مایل تونل ناگزیر به تله مرگ تبدیل می شود و زندگی در زیر زمین را مانند روی سطح دشوار می کند. حماس باید آزادسازی گروگان ها را آغاز کند."
اسرائیل در 7 اکتبر مورد حمله موشکی بی‌سابقه‌ای از سوی جنبش حماس و نوار غزه تحت عنوان عملیات طوفان الاقصی قرار گرفت. پس از این، نیرو های این سازمان وارد مناطق مرزی در جنوب اسرائیل شدند و به سمت نظامیان و غیرنظامیان آتش گشودند و بیش از 200 گروگان را نیز به اسارت خود در آوردند. در اسرائیل، به گفته مقامات محلی، بیش از 1.4 هزار نفر از جمله 300 نظامی کشته و بیش از 5 هزار نفر زخمی شدند.
در پاسخ، نیروهای دفاعی اسرائیل عملیات شمشیرآهنین را علیه حماس در نوار غزه آغاز کردند. در عرض چند روز، ارتش اسرائیل کنترل تمام مناطق پرجمعیت نزدیک مرز با غزه را به دست گرفت و حملات هوایی به اهدافی از جمله غیرنظامیان در نوار غزه را آغاز کرد. اسرائیل همچنین از محاصره کامل نوار غزه خبر داد: تامین آب، غذا، برق، دارو و سوخت متوقف شد.
تعداد قربانیان نوار غزه از 9.7 هزار نفر گذشت و بیش از 24.8 هزار زخمی شدند. به گفته منابع مختلف، حدود 150 اسرائیلی ممکن است در اسارت حماس باشند. خود جنبش اعلام کرد که حدود 200 تا 250 زندانی در نوار غزه وجود دارد.
وزارت امور خارجه روسیه از طرفین خواست تا خصومت ها را متوقف کنند. بر اساس مواضع ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، حل و فصل بحران خاورمیانه تنها بر اساس فرمول "دو دولت" مصوب شورای امنیت سازمان ملل متحد امکان پذیر است که ایجاد یک کشور مستقل فلسطینی در چارچوب آن را فراهم می کند.
مناقشه فلسطین و اسرائیل، مرتبط با منافع ارضی طرفین، برای چندین دهه منبع تنش و درگیری در منطقه بوده است. تصمیم سازمان ملل متحد با نقش فعال اتحاد جماهیر شوروی در سال 1947، ایجاد دو کشور - اسرائیل و فلسطین را تعیین کرد، اما فقط اسرائیل ایجاد شد.