به گزارش اسپوتنیک، مخبر در نشست نخست وزیران سازمان همکاری‌های شانگهای از ۱۳ طرح صحبت کرد. پیشنهادات ایران که بیشتر در حوزه همکاری‌های اقتصادی بود در قالب ۶ محور اصلی شامل کریدورها، اقتصاد، فناوریهای نوظهور، امنیت غذایی، محیط زیست و تغییر اقلیم، امنیت انرژی، امنیت منطقه‌ای، مبارزه با تروریسم و افراط گرایی مطرح شد که عمدتاً مورد استقبال اعضا قرار گرفت. مخبر در این سخنان از آمادگی ایران برای مشارکت در ایجاد کریدور ترانزیتی جهانی که کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای را به هم متصل می کند خبر داد.
بر این اساس، دکتر وحید حسین زاده عضو هیات مدیره مناطق آزاد انزلی در گفتگو با اسپوتنیک به تشریح وضعیت کریدورهای حمل و نقل و اهمیت استراتژیک آنها پرداخت.
یکی از راههایی که ایران می تواند منافع خود را حداکثری کند، این است که یک جریان نهادگرایی غیر امریکایی را دنبال کند، البته اکنون نیز آن را دنبال می کند. یعنی در حقیقت برای برون رفت از حالت انزوا در تلاش است که وارد یکسری سازمانها، نهادها و ...غیر آمریکایی بشود، قطعا یکی از اینها شانگهای یا مثلا اتحادیه اقتصادی اوراسیا است و همانطور که معاون اول رئیس جمهور گفتند، اگر بتواند در آن سازمان مشارکت اعضاء را برای منافع خود جلب کند بزرگترین منفعتی است که از عضویت در آن سازمان می تواند ببرد.
حسین زاده افزود، یکی از این مباحث کریدورهاست. دو کریدور در ایران از اهمیت استراتژیک برخوردارند، یعنی می توانند ظرفیت ژئوپلیتیک در ایران را می توانند نمایان کنند و کشور از آن می تواند بهره ببرد. یکی کریدور شمال- جنوب است که شمال روسیه و اسکاندیناوی را به کشورهای عربی و شبه قاره و سپس به شرق آسیا وصل می کند و اگر تقاطع پیدا کندبا دو کریدور اصلی، که یکی از نظر ما کریدور میانی یا ترنس خزر است و دیگیری کریدور جنوبی. اینها یک مسیر را طی می کنند و این مسیر اتصال شرق اروپا و مدیترانه به آسیای مرکزی و بعد شمال چین است که همگی هم راستا هم هستند.
مسیر ترنس خزر عموما از ایران رد نمی شود و مسیر آن از باکو است، یعنی از طریق بندر اکتائو به باکو و بالعکس است. اما اگر ایران بتواند از طریق خودش این مسیر شرقی غربی را توسعه بدهد، دستاورد بزرگی است.
وی در پایان گفت، این مسیر از ایران دو دالان دارد، یکی از سواحل دریای مدیترانه در ترکیه شروع می شود و سپس از طریق ایران، به آسیای مرکزی و شمال چین، دیگری دالانی است که از عراق به سوریه می رود که هنوز تقریبا فعال نشده و بشرت نیاز داریم روی این بخش سرمایه گذاری کنیم. بعبارتی، ایجاد یک آٌلترناتیو در دالان شرقی غربی غیر از دالان مسیر ترکیه حتما حائز اهمیت است و ظرفیت کریدور شرقی- غربی حتما ظرفیت کریدور شمال- جنوب را افزایش می دهد و میزان دسترسی ها را توسعه می دهد.
حالا اگر ظرفیت یک سازمان بزرگی مثل شانگهای در کنار این نقشه کریدوری قرار بگیرد، قطعا می تواند مثمر ثمر باشد و برای توسعه کریدوری و افزایش ظرفیت لجستیکی و بهره مندی یا به عبارت دیگر نقد کردن ژئوپلیتیکی ایران خیلی مهم است.