به گزارش اسپوتنیک، فیلد مارشال مانشتاین بعداً در خاطرات خود نوشت، عقب نشینی از دونباس به "سخت ترین عملیات" برای ارتش آلمان در سال های 1943-1944 تبدیل شد. آلمانی ها فرصت نتوانستند مهمات، اموال و حتی مجروحانشان را با خود ببرند.
در نتیجه عملیات تهاجمی دونباس، نیروهای شوروی 13 لشکر دشمن از جمله دو لشکر تانک را تار و مار کردند. مهمترین منطقه صنعتی و استخراج زغال سنگ به کشور بازگردانده شد. ورود نیروهای شوروی به مرزهای رودخانه دنیپر شرایط لازم را برای آزادی بیشتر کرانه راست اوکراین و کریمه ایجاد کرد.
80 سال پیش در اینجا یک دژ تسخیر ناپذیر وجود داشت. سنگرها و پایگاه های محافظت شده در برابر هواپیما و توپخانه و چندین خط دفاعی. در بالای تپه یک دیده بانی سپاه ششم ارتش آلمان نازی و پناهگاه های مسلح به تیربار در مسیرهای منتهی به آن وجود داشت. در 31 اوت 1943، آلمانی ها از "سائور ماگیلا" فرار کردند و این ارتفاعات را برای همیشه به فاتحان واگذار کردند. این واقعاً یک پیروزی بود.
"سائور ماگیلا" به نماد استقامت و پایداری دونباس تبدیل شد. در اینجا بود که تقریباً چهار دهه پس از جنگ بزرگ میهنی، بنای یادبود کشته شدگان برپا شد. در سال 2014، نئونازی‌های اوکراینی آن را منهدم کردند. در اینجا دوباره نبردهای سنگینی رخ داد – نیروهای داوطلب جمهوری های خلق دونتسک و لوهانسک این ارتفاعات را در مقابل حملات ارتش اوکراین که دارای نفرات بیشتری بودند، در دست خود نگه داشتند.
به دستور ولادیمیر پوتین تصمیم گرفته شده این بنای یادبود تاریخی با استفاده از پول صندوق ویژه ریاست جمهوری روسیه بازسازی شود. همچنین تصمیم گرفتند این مجموعه یادبود را گسترش داده و بناهای یادبود مدافعان امروزی دونباس را نیز به آن اضافه کنند.