به گزارش اسپوتنیک، "اسکات ریتر" در مصاحبه با کانال یوتیوب Gegenpol گفت:" من معتقدم منطقه در حال بیدار شدن است. ساکنان شروع به درک این موضوع کرده اند که مالی، بورکینافاسو، گینه، نیجر، گابن یا دیگران در فقر و هرج و مرج داخلی زندگی می کنند، در حالی که نخبگان سیاسی و اقتصادی در حال شکوفایی هستند".
به گفته ریتر، وقایع گابن جلوه‌ای از روند استعمار زدایی در آفریقا شد که به‌ویژه فرانسه را تحت تسلط خود درآورد، که همچنان بر بخشی از کشورهای این قاره از نظر سیاسی، اقتصادی و نظامی تسلط داشت. این کارشناس تاکید کرد: "علاوه بر این، گابن منبع فرانسوی اورانیوم بود و به پاریس در زمینه انرژی هسته‌ای از آمریکا استقلال داد".
ریتر هشدار داد:" این موضوع عواقب سیاسی نیز خواهد داشت، زیرا بسیاری از نخبگان سیاسی فرانسه ثروت خود را از طریق پول نقد مداوم از آفریقا به دست آورده اند. بنابراین عواقبی در پی خواهد داشت".
افسر سابق اطلاعاتی خلاصه کرد آنچه در قاره آفریقا می گذرد، تهدیدی وجودی برای فرانسه است.
ارتش گابن در 30 اوت از لغو نتایج انتخابات و انحلال نهادهای قدرت خبر داد. ژنرال بریس اولیگی نگوما، رئیس گارد جمهوری خواه به روزنامه موند گفت که علی بونگو اوندیمبا، رئیس جمهور گابن برکنار شده است. به گفته ارتش، وی در بازداشت خانگی است. شورشیان بعداً اعلام کردند که به اتفاق آرا ژنرال بریس اولیگی نگوما را به عنوان رئیس جمهور برای یک دوره انتقالی منصوب کردند.
گابن مستعمره سابق فرانسه است. بیش از 80 شرکت فرانسوی در آنجا فعالیت می کنند، به ویژه در بخش معدن، از جمله Eramet که منبع اصلی طبیعی گابن، منگنز را استخراج می کند. مجموع گردش مالی آنها به سه میلیارد یورو می رسد. همچنین در خاک این کشور یکی از سه پایگاه نظامی فرانسه در غرب آفریقا قرار دارد.
قبل از آن، در پایان جولای، کودتا در نیجر رخ داد. ارتش از برکناری رئیس جمهور محمد بازوم از قدرت و تشکیل شورای ملی دفاع از میهن خبر داد. رهبران اکثر کشورهای غربی و سازمان منطقه ای ECOWAS این حادثه را محکوم کردند.
نیجر نیز مستعمره سابق فرانسه است. این کشور یکی از آخرین متحدان کشورهای غربی در ساحل باقی ماند. نیجر دارای ذخایر غنی اورانیوم است که پاریس به آن وابسته است. به گزارش رسانه های فرانسوی، این کشور آفریقایی 15 تا 17 درصد اورانیوم مصرفی برای تولید برق در فرانسه را تشکیل می دهد. اکنون 1500 و 1000 سرباز فرانسوی به ترتیب در نیجر و چاد مستقر هستند.