اسپوتنیک - با این حال، شعارهای جمعیت متفاوت است: یا آنها خواهان اخراج نیروهای اشغالگر آمریکایی از کشور هستند یا برای سرنگونی دولت اسد. وحدت نظر وجود ندارد، اما اعتراض وجود دارد.
آنها در یک چیز متحد هستند - معترضان از بحران جدی اقتصادی در کشور و افزایش قیمت کالاهای اساسی مصرفی از جمله بنزین ابراز نارضایتی می کنند.
واقعیت این است که سوریه به دلیل مسدود کردن تحریم‌های آمریکا که بیشتر به "قانون سزار" معروف است، در وضعیت اقتصادی فاجعه‌باری قرار دارد. تولید ناخالص داخلی این کشور ممکن است تا پایان سال جاری 5.5 درصد کاهش یابد.
فقر مردم را مجبور می کند به خیابان بیایند. با این حال، کشورهای غرب جمعی سعی می کنند از این موقعیت سوء استفاده کنند. رسانه های محلی بحث می کنند که ایالات متحده، بریتانیا، فرانسه و قطر در پشت صحنه موج اعتراضی دروزی ها در السویدا هستند - از اینجا موج به استان های همسایه سرازیر شد.
اما تاکنون زنگ خطری در دمشق به صدا درآمده است: اعتراضات در مناطق تحت کنترل دولت در سطحی است که از لحاظ امنیتی مشکل ساز نیستند.
در مناطقی که تحت کنترل نیروهای اشغالگر طرفدار آمریکا هستند، وضعیت متفاوت است: در اینجا، مردم محلی مرتباً تجمعاتی را سازماندهی می کنند که به شورش تبدیل می شود. دلیل اصلی این است که نیروهای آمریکایی نفت را می دزدند و آن را در سراسر مرز عراق می فروشند و مردم محلی را بدون سوخت و معیشت می گذارند.