به گزارش اسپوتنیک به نقل از روس کاسموس، اولین ایستگاه خودکار داخلی "Luna-25" در تقریبا 50 سال گذشته، در تاریخ ۲۱ اوت فرود نرمی در منطقه قطب جنوبی ماه خواهد داشت.
یوری بوریسف، مدیر کل روس کاسموس، در سخنرانی پس از پرتاب ایستگاه گفت: "اکنون ما ۲۱ روز منتظر خواهیم بود. امیدوارم یک فرود نرم با دقت بالا روی ماه انجام شود."
موشک سایوز 2.1b در ساعت ۲.۱۱ به وقت مسکو از پایگاه فضایی وستوچنی پرتاب شد. پس از ۹ دقیقه، مرحله فوقانی فرگات با ایستگاه لونا-۲۵ از مرحله سوم موشک جدا شد و وارد مدار پایین زمین شد.
"لونا-۲۵" باید به اولین ایستگاهی تبدیل شود که فرود نرم را در منطقه قطب جنوبی ماه با سطح دشوار انجام می دهد. هدف اصلی ایستگاه انجام مطالعات روی خاک ماه با وجود یخ است.
لونا- ۲۵ در راه رسیدن به ماهواره دو بار مسیر را اصلاح می کند. حدود پنج روز دیگر وارد مدار ماه به ارتفاع صد کیلومتر می شود و چند روز دیگر را در آنجا سپری می کند و ترمز می کند و فرود می آید تا به مدار فرود به ارتفاع 18 کیلومتر برسد. از آنجا، دستگاه شروع به فرود بر روی ماه خواهد کرد.
برای فرود، منطقه جنوبی را انتخاب کردند، جایی که نشانه هایی از یخ آبی پیدا شده است. هنوز کسی با موفقیت در این مکان فرود نیامده است. فرودگر روسی برای اولین بار در تاریخ چنین فرود را انجام خواهد داد.
در حال حاضر دو ایستگاه فضایی در مدار ماهواره های زمین فعالیت می کنند. مدارگرد شناسایی ماه ناسا از سال 2009 فعال است.
ایستگاه هندی Chandrayan-2 که در سال 2019 پرتاب شد نیز در مدار ماه قرار دارد. اکنون چاندرایان-3 با یک فرودگر روی ماه در راه است. این دستگاه همچنین باید چند روز پس از روسیه در نزدیکی قطب جنوب فرود بیاید.
سکوی فرود بیضی است که در امتداد نصف النهار به ابعاد 30x15 کیلومتر کشیده شده است. در محدوده خود، Luna-25 با موتورهای روشن به صورت عمودی فرود خواهد آمد. خطر اصلی شیب سطح است. اگر بیش از 15 درجه باشد، ایستگاه ممکن است واژگون شود یا سر بخورد و در خاک سست فرو رود.
منطقه شمال دهانه Boguslavsky در سمت قابل مشاهده ماه به عنوان محل فرود اولویت انتخاب شد. بهینه از همه جهات: بالستیک راحت، ارتباط رادیویی قابل اعتماد با زمین، نور روز کافی برای تحقیقات علمی، و مهمتر از همه، یک زمین نسبتا صاف با سنگ کم است.
ایستگاه لونا-۲۵ در موسسه علمی تحقیقاتی به نام لاوچکین طراحی شد. آنها تمام فضاپیماهای خودکار را در اتحاد جماهیر شوروی و سپس در روسیه طراحی کردند. "لونا-25" با تجهیزات 1750 کیلوگرم وزن دارد. دارای موتور، آنتن، پنل های خورشیدی، باتری، ژنراتور ترموالکتریک رادیوایزوتوپ، واحدهای کنترل و سنسورهای مختلف است.دوربین های مدار بسته از روند فرود فیلمبرداری می کنند. تقریباً همه چیز در هواپیما تولید داخل و نو است. در این مرحله، لازم است بر روی موتورها، تجهیزات، شرایط حرارتی، سیستم های امنیتی کار شود.