یک هواپیمای سم پاش در حال پاشیدن عامل نارنجی در ویتنام جنوبی در سال 1962.
فام کوک هوی دوازده ساله توسط مادرش روی یک تخت بامبو در خانه شان، فوریه 2000
فام طبق آنچه والدینش می گویند از اثرات عامل نارنجی برگ زدای جنگل که به شدت در منطقه توسط ایالات متحده استفاده می شود، رنج می برد.
نگوین ون کوی، 52 ساله، روی نقشه ای به منطقه کونتوم در مرکز ویتنام اشاره می کند که با رنگ قرمز نشان می دهد که نیروهای ایالات متحده کجا هستند.
آثار مجسمه‌سازی دانش‌آموزان محلی که به نمایندگی از کودکان معلول قربانی "عامل نارنجی" استفاده شده توسط ارتش ایالات متحده در طول جنگ ویتنام در یکی از خیابان‌های هوشی مین سیتی حمایت می کنند.
نگوین ون کوی، 49 ساله، در حالی که با پسرش نگوین کوانگ ترنگ، 17 ساله، در خانه اش در های فونگ، ویتنام در ژوئیه 2004 نشسته بود، گریه می کرد. کوی معتقد است که نقص مادرزادی فرزندانش توسط عامل نارنجی ایجاد شده است که او در طول جنگ ویتنام در معرض آن قرار گرفته است.
نگوین تی ون لانگ، 19 ساله، از استان نام دین، با همکلاسی هایش در دهکده دوستی ویتنام برای کودکان و جانبازانی که گمان می رود از اثرات عامل نارنجی در حومه هانوی، ویتنام، رنج می برند، گل های کاغذی درست می کند.
نقشه‌های منطقه آلوده به دیوکسین در اطراف فرودگاه دانانگ در طی مراسمی به مناسبت آغاز پروژه پاکسازی دیوکسین باقیمانده از جنگ ویتنام در یکی از پایگاه های نظامی سابق ایالات متحده نمایش داده می‌شود.
ایالات متحده و ویتنام روز پنجشنبه یک تلاش مشترک چهار ساله را برای پاکسازی دیوکسین باقیمانده از عامل نارنجی که مخلوط، ذخیره و در هواپیماهای ایالات متحده سابق بارگیری شده بود، آغاز کردند. دیوکسین می‌تواند برای نسل‌ها در خاک و کف دریاچه‌ها و رودخانه‌ها باقی بماند و از طریق چربی ماهی‌ها و سایر حیوانات وارد منبع غذایی شود.
یک سرباز نیروی هوایی ویتنام برای محافظت از ورودی یک منطقه آلوده به دیوکسین در فرودگاه دانانگ، یک پایگاه هوایی سابق ایالات متحده، نشسته است، جایی که مراسم افتتاحیه پروژه مشترک پاکسازی دیوکسین ایالات متحده و ویتنام در 9 اوت 2012 برگزار می شود. خانواده‌های نزدیک پایگاه هوایی دانانگ ویتنام مدت‌ها میراث سمی جنگ را عامل بیماری‌های خود می‌دانستند، اما پس از چند دهه انتظار، سرانجام در 9 آگوست 2012، پاکسازی "عامل نارنجی" آغاز شد.