اسپوتنیک به نقل از مقاله برایان برلتیک، تحلیلگر ژئوپلیتیک و تفنگدار سابق آمریکایی در رسانه چینی گلوبال تایمز نوشت: برای آمریکایی ها، ارتش، قابل اعتمادترین نهاد در کشور است. آنها به نیروهای مسلح خود بیشتر از رسانه ها، تجارت های بزرگ، سیستم قضایی کیفری و حتی نمایندگان منتخب در کنگره اعتماد می کنند. با این حال، پولیتیکو در مقاله اخیر خود به این نتیجه رسید که صرف نظر از وابستگی سیاسی - جمهوری‌خواهان، دموکرات‌ها یا آمریکایی‌های غیرحزبی - مردم ایالات متحده نسبت به 20 سال گذشته به ارتش خود اعتماد بسیار کمتری دارند. اگر پس از حملات 11 سپتامبر 2001، اعتماد آمریکایی ها به نیروهای مسلح خود به شدت افزایش یافت و به مدت 20 سال در سطح بیش از 70 درصد باقی ماند، در سال 2021 این اعتماد شروع به کاهش کرد. این کاهش همزمان با خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان است که بسیاری از آمریکایی‌ها آن را یک شکست پس از دو دهه یک مشکل لاینحل توصیف کرده‌اند.
کار ضعیف استراتژیست های نظامی ایالات متحده و همتایان غیرنظامی آنها در حین خروج ارتش از افغانستان به کشته شدن بسیاری از سربازان آمریکایی و همچنین مردم افغانستان منجر شد. افغان های چسبنده به شاسی هواپیماهای آمریکایی تا سقوط در هوا آویزان بودند و میلیون‌ها نفر در ایالات متحده و سراسر کره زمین این را به یاد دارند.
اما اطلاعات کمی در مورد سرنوشت ده ها هزار نیروی آمریکایی که بارها به عراق یا افغانستان (یا هر دو) اعزام شدند، در دست هست. پس از بازگشت از چنین مأموریت هایی که در آن این سربازان آسیب های جسمی یا روحی را متحمل شدند، آنها دریافتند که سیستم دولتی آنها را در لیست های انتظار بی پایان برای کمک قرار داده است، آن هم نه با بهترین کیفیت. در بسیاری از موارد، آنها اصلاً از کمک پزشکی محروم شدند.
این سربازان، در خارج از کشور برای مفاهیم انتزاعی "آزادی"، "دموکراسی" و "ملت‌سازی" جنگیده، وحشت‌های جنگ و اشغال نظامی را هزاران مایل دور از خانه، خانواده‌ها و دوستان خود تحمل کرده‌اند. آنها پس از تلف شدن خود در تجاوزهای خارجی که مردم شمال آفریقا و آسیای مرکزی را از صلح و رفاه محروم کردند، دریافتند که ملت خودشان در حال زوال است و چشم انداز ایجاد یک زندگی آرام و مرفه در کشور خود تخیلی و غیر واقعی است.
اعتماد عمومی به ارتش ایالات متحده شروع به کاهش کرد: آمریکایی ها می بینند که پس از جنگ های ناخواسته شان که هیچ چیز خوبی از آن به دست شان نرسیده، چقدر سریع مقامات، کهنه سربازان را فراموش می کنند، و با آنها چقدر بد رفتار می شود.
و در مورد کیفیت نیروهای مسلح آمریکا چه می توان گفت؟ در مقاله "بحران استخدام: حتی جانبازان نمی خواهند اعضای خانواده آنها به سربازان بپیوندند" وال استریت ژورنال خاطرنشان می کند که استخدام کنندگان نظامی باید استانداردهای استخدام را پایین بیاورند. اما حتی این امر به یافتن تعداد مناسب نامزدهای واجد شرایط استخدام کمک نمی کند. با گذشت سال ها، تعداد آمریکایی های متوسط الحال به دلیل سوء مصرف مواد مخدر، چاقی، سابقه کیفری و تحصیلات ضعیف برای خدمت سربازی کمتر می شوند.
در نتیجه ارتش، جذابیت خود را در چشم افراد جدی که می توانند سرباز ایده آل برای استخدام باشند، از دست می دهد. سربازان واجد شرایط کمتر و کمتری به ارتش ایالات متحده می پیوندند. آنها در حال بالا رفتن در نردبان شغلی هستند. و این دور باطل، توسط دهه‌ها جنگ‌های بی‌پایان ایالات متحده ایجاد می‌شود که سراسر جهان را در بر می‌گیرد.
مطلب سر این نیست که ارتش ایالات متحده ذاتاً غیرقابل اعتماد است. مردم اعتماد خود را نسبت به ارتش از دست می دهند به دلیل اهدافی که رهبری سیاسی واشنگتن دنبال می کند. رهبری بی لیاقت کشور، آمریکایی ها را به جنگ و مرگ در خارج از کشور برای دستیابی به سلطه ناپایدار جهانی می فرستد. این بیشترین پیامدهای منفی را برای اقتصاد، سیستم آموزش و پرورش و کل جامعه دارد. پیامد زوال در این رشته ها - شکوفایی جنایت، بیماری و جهل بوده است که هم ارتش و هم بقیه جامعه را از منابع انسانی ماهر لازم برای بقا و رشد محروم می‌کند.
تا زمانی که مشکلات اساسی سیاست خارجی و داخلی آمریکا حل نشود، کاهش اعتماد مردم آمریکا به ارتش خود ادامه خواهد داشت.