به گزارش اسپوتنیک، مواد پانسمان مبتنی بر کیتوزان، به دست آمده از پوسته سخت پوستان و حشرات، توسط دانشمندان دانشگاه دولتی تکنیکی ولگاگراد روسیه ایجاد شد.
به گفته آنها، این توسعه دارای عمر مفید قابل برنامه ریزی است و بهبود سوختگی ها و زخم ها را بدون ایجاد اسکار تضمین می کند.
محققان خاطرنشان کردند که در پزشکی از پانسمان برای درمان زخم های خارجی استفاده می شود که نیاز به نظارت منظم و تعویض دوره ای دارد. این امر باعث ایجاد ناراحتی در محیط های بستری و سرپایی می شود و همچنین می تواند منجر به ایجاد اسکار و اسکار پس از بازسازی شود.
دانشمندان دانشگاه دانشگاه دولتی تکنیکی ولگاگراد، نمونه هایی از یک ماده جدید برای بانداژ بر اساس فیلم های کیتوزان ارائه کردند. آنها گفتند که به لطف توسعه، تولید مواد پلیمری زیستی با عمر مفید قابل برنامه ریزی در بدن انسان امکان پذیر خواهد بود و از التیام سوختگی ها و زخم ها بدون ایجاد جای زخم اطمینان حاصل می شود.
کیتوزان یک پلی ساکارید طبیعی است که از کیتین موجود در پوسته بندپایان (سخت‌پوستان، حشرات، عنکبوتیان، خرچنگ‌های نعل اسبی، صدپا)، دیواره‌های سلولی قارچ، جلبک‌های سبز آبی و برخی باکتری‌ها به دست می‌آید.
این یک پلیمر سازگار با محیط زیست، تجدید پذیر، زیست سازگار و زیست تخریب پذیر است.
دانشیار گروه آموزشی گفت: ما از این پلیمر به عنوان حاملی برای چسباندن و رشد سلول های بافتی خود بدن استفاده می کنیم. با استفاده از فناوری مواد با مولکولی بالا و فیبری، پس از گذشت دوره عمل درمانی پوشش، برای برداشتن آن نیازی به مداخله جراحی نیست.
کارشناسان خاطرنشان کردند که ویژگی‌های ساختاری کیتوزان باعث می‌شود فیلم‌های آن آب‌دوست شوند، یعنی در آب متورم شوند. به همین دلیل، مواد مبتنی بر کیتوزان در یک محیط مرطوب، از جمله در بدن انسان، شکل خود را از دست می دهند. در چنین محیطی آنزیم‌ها وجود دارد و تولید مثل فعال میکروارگانیسم‌ها اتفاق می‌افتد که در نهایت منجر به تسریع تجزیه بیولوژیکی می‌شود و در عین حال، آبگریز کردن مواد می‌تواند منجر به عدم امکان جذب مایعات آزاد شده از زخم‌ها و دفع کامل آن توسط بدن شود. بنابراین، توسعه دهندگان از عوامل اصلاح کننده استفاده کردند که طیف وسیعی از فعالیت بیولوژیکی کیتوزان را حفظ می کند و در عین حال میزان جذب رطوبت را تنظیم می کند. فیلم های ایجاد شده با محلول های الکلی و آبی آلدئیدها در دمای اتاق تیمار شدند.
بریوزگینا گفت: "فیلم های کیتوزان اصلاح شده برای سلول های پوست انسان سمی نیستند، که امکان استفاده از آنها را برای درمان زخم های خارجی را آزاد می کند. علاوه بر این، میزان تجزیه مواد به دست آمده 65 درصد کمتر از فیلم های کیتوزان اصلاح نشده است.
دانشمندان خاطرنشان کردند که تمام نتایج به‌دست‌آمده بر روی فیلم‌های ایجاد شده را می‌توان برای انواع دیگر مواد مبتنی بر کیتوزان - پودرها، الیاف، اسفنج‌ها و غیره اعمال کرد.
این پروژه توسط کمک مالی دولتی روسیه شماره 19-73-10147 پشتیبانی شد.