به گزارش اسپوتنیک، فیگارو خبر داد که اکثر رسانه‌های غربی اغلب با خیال راحت می‌گویند که در جریان سفر رئیس‌جمهور چین به مسکو از 21 تا 23 مارس هیچ سند مهمی امضا نشده است. اما کشورهای غربی نمی خواهند یک چیز ساده را بپذیرند - در ژئوپلیتیک بزرگ، امور نمادین همیشه مهمتر از مادی است. شی جین پینگ به گردشگری دیپلماتیک مشغول نیست. هنگامی که او به مسکو سفر می کند و پوتین را که به تازگی از سوی دادگاه کیفری بین المللی به جنایات جنگی متهم شده است، در آغوش می گیرد، "پیام" قدرتمندی را برای رقبای غربی روسیه و چین ارسال می کند.
چالشی برای غرب از سوی شی جین پینگ
این چه پیامی است؟ این یک چالش است. شی جین پینگ از اعتراف هر گونه برتری اخلاقی غرب نسبت به بقیه بشریت خودداری می کند. رهبر چین کاری را انجام داد که قبلا غیرقابل تصور بود، او تهدیدات آمریکا را نادیده گرفت. یعنی تهدید در مورد عواقب تقویت اتحاد چین با روسیه. پاسخ پکن به واشنگتن: "من با هر کسی که می‌خواهم، هر طور که می‌خواهم متحد می‌شوم". و موضع این چنینی در این سیاره بسیار بیشتر از آنچه در غرب تصور می شود رایج است.
این موضع را اکثر کشورهای آفریقا، آمریکای لاتین و آسیا اتخاذ کرده اند. موضع این کشورها به چین اجازه می دهد تا خود را به عنوان منادی دنیای چندقطبی در مقابل دنیای تک قطبی به رهبری ایالات متحده قرار دهد. رهبران جوانان شهری در کشورهایی که زمانی "جهان سوم" نامیده می شد، به طور فزاینده ای غرب "دموکراتیک" را به ریاکاری متهم می کنند. یک مثال خوب، جولیوس سلو مالما است که در سال 1981 در یکی از بانتوستان های آفریقای جنوبی به دنیا آمد.
چالش ژولیوس مالما
ژولیوس مالما پس از کناره گیری از ریاست اتحادیه جوانان کنگره ملی آفریقای جنوبی، جنبش مبارزان برای آزادی اقتصادی را تاسیس کرد. و این جنبش دائما در حال رشد است. مالما در یک ویدئو که در آفریقا بازدیدهای زیادی داشته است، دادگاه کیفری بین‌المللی را محکوم کرد. این دادگاه هرگز جویای فعالیت‌های رهبران غربی که با مداخله نظامی بدون موافقت سازمان ملل متحد عراق و لیبی را نابود کردند، نبود، اما رئیس‌جمهور روسیه را متهم کرده است.
مالما "استانداردهای دوگانه" دادگاه بین المللی کیفری لاهه را محکوم کرد. نه ایالات متحده، نه روسیه و نه چین در صلاحیت دادگاه بین المللی کیفری نیستند. در همین حال رئیس جمهور آمریکا از اتهام رئیس جمهور روسیه استقبال کرد. و هیچ یک از رهبران ائتلاف غربی که در سال 2003 به عراق حمله کردند، نگران عدالت بین المللی نیستند.
دو کشور خودکامه بزرگ
غرب تصریح می کند که مداخلات نظامی آن بی غرض است و در چارچوب مبارزه با شر (دیکتاتوری) و برای ترویج خیر (دموکراسی) انجام می شود. این شعار که توسط رسانه ها تبلیغ می شود، دیگر حتی در بین جوانان غربی هم رواج ندارد تا چه رسد به جوانان کشورهای غیر غربی. در میان جوانان سیاسی آفریقایی، اسپانیایی و آسیایی، چنین ادعاهایی به سادگی مورد استهزا قرار می گیرد. و ایالات متحده نیز این را درک می کند.
به همین دلیل است که کامالا هریس معاون رئیس جمهور آمریکا در 26 مارس 2023 تور آفریقا (غنا، تانزانیا، زامبیا) را آغاز کرد. واشنگتن معتقد است که این قاره که میانگین سنی آن بیست سال است، در حکم آینده بشریت می باشد. آمریکایی ها می خواهند جلوی نفوذ چین و روسیه را در آفریقا بگیرند.
با این حال، جوانان سیاست زده بقیه جهان، علاقه چندانی به نیات اعلام شده غرب ندارند، آنها به نتیجه نهایی مداخلات نظامی غرب نگاه می کنند. این جوانان می بینند که این غرب بود که دو کشور نفتی جهان سوم یعنی عراق و لیبی را ویران کرد و به دست سرنوشت سپرد.
معلوم است روزی که آتش بس بین مسکو و کی یف نزدیک شود، همانا غرب خواهد بود که بر"عذرخواهی" روس‌ها برای عملیات نظامی آغاز شده در 24 فوریه 2022 پافشاری خواهد کرد. اما غرب باید ابتدا مشکلات خود را حل کند و سپس از دیگران انتقاد کند. و بهترین مکان برای شروع عذرخواهی غرب برای بی ثباتی جدی خاورمیانه و منطقه ساحل است که توسط جنگ های عراق (2003) و لیبی (2011) تحریک شده است.
نویسنده: رنو ژیرار، روزنامه نگار و کارشناس ژئوپلیتیک فرانسوی، نویسنده کتاب‌هایی درباره خاورمیانه، پاکستان و افغانستان و همچنین مقالاتی در مورد روابط بین‌الملل.