به گزارش اسپوتنیک، بارشهای بیسابقه اخیر در سطح استان اصفهان که به میزان ۹۰ میلی متر بود، بستر خشک رودخانه زاینده رود را زنده کرد. این رودخانه با جاری شدن آب در آن، جان تازهای گرفت و شادی را برای مردم و کشاورزان این خطه به ارمغان آورد.
گفته میشود این آب به مدت ۱۰ روز تا اوایل اسفندماه در رودخانه زایندهرود جریان خواهد داشت تا کشاورزان شرق اصفهان کشت غلات داشته باشند.
زاینده رود در سال ۱۳۷۹ نخستین خشکی خود را تجربه کرد درست زمانی که آب رودخانه به یزد، استان همجوار اصفهان انتقال داده شد. کانون تشکلهای غیر دولتی زیست محیطی استان اصفهان در همان سال در بیانیهای اعلام داشت: "در حال حاضر حیات این رودخانه و کل منطقه تحت تاثیر آن به خطر افتاده است... متأسفانه سیاستهای غلط، تاثیرات خشکسالی را مضاعف کرده است...، در صورتی که در موارد مذکور چاره اندیشی به عمل نیاید منطقه به زودی درگیر بحرانهای اکولوژیکی، اجتماعی، و اقتصادی جدی خواهد شد که برون رفت از آن بسیار مشکل خواهد بود."
خشکسالیهای زاینده رود در سالیان متمادی ادامه داشت تا جایی که در سال ۱۳۸۸ بستر خشک زاینده رود شاهد برگزاری یک همایش در چنین وضعیتی باشد، در این همایش علل خشک شدن زاینده رود بررسی شد.
در این جلسه محمدعلی بصیریری، عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان گفت: "اکنون با توجه به این شرایط نمیتوان به کشاورزان گفت شما از آب زاینده رود بیبهره هستید ولی متاسفانه این امر عملیاتی شده است. در گذشته کشاورزان اصفهانی نزدیک به ۴۰ درصد آب رودخانه را استفاده میکردند که اکنون این رقم به کمتر از ۷ درصد رسیده است. این در حالی است که حدود ۷۳ درصد آب زاینده رود از کشاورزان حق آبه دار، ۳۳ درصد سهم زاینده رود است."
موسوی لارگانی، نماینده مردم فلاورجان دو سال گذشته در اینباره اظهار داشت: "دولتها بارگذاریهای سنگینی را بر روی رود زاینده داشتند، حتی حقابهای که باید به کشاورزان تعلق میگرفت را فروختهاند و همه این عوامل منجر شده تا زاینده رود مسیر خشکی کامل را طی کند. یکی از دلایل کمبود آب برداشت بیرویه و غیرقانونی بالادست و پایین دستی است، زمانی که آب بر بستر زاینده رود جاری میشود، تنها بخشی از آن به زاینده رود میرسد و مابقی هدر میرود."