حواشی فضایی مسابقه انتخاب "دختر شایسته سال" در آمریکا

به گزارش اسپوتنیک، این هفته مسابقه (میس یونیورسال ، یا همان دختر شایسته جهانی سال) در نیواورلئانِ آمریکا در حالی به پایان رسید، که از حواشی قابل توجهی برخوردار بود و بخشی از آن حواشی را می توانیم حسرت آمریکایی ها از ماندگاری فضا و صنعت فضایی در خاطره اذهان عمومی جهانیان به نام روسها و سفر یوری گاگارین به عنوان اولین انسانِ روس به فضا در تاریخ جهان ارزیابی کنیم.

اما ارتباط مسابقه امسال دختر شایسته سال در آمریکا با برتری فضایی روسیه را در ادامه شرح می دهم.

(آربونی نولا گابریل) مدل فیلیپینی آمریکایی که در این مسابقات توسط هیات داوری ( غیر منصف) به مقام اول دست یافت،در روز نیمه نهایی رقابت ها، با لباسی در صحنه حضور پیدا کرد که واکنش های متعددی را برای مخاطبان ِنه تنها آمریکایی بلکه مخاطبانِ جهانی پدید آورد، او با نصب ماکتی از کره زمین به پشت سرش و تعدادی ستاره و دنباله ستاره، ماه و پرچم آمریکا و... اینگونه ادعا کرد که به پاس تلاش های سازمان هوانوردی و فضایی آمریکا ( ناسا) در حوزه صنعت فضایی قصد داشته با این لباس به جهانیان القا کند که آمریکا در حوزه فضا در مسیر رشد است.

البته این لباس خانم نولا آربونی، شدیدا مورد تمسخر کاربران فضای مجازی قرار گرفت و حتی به خاطر وزن سنگین لباس که باعث شده بود این مدل آمریکایی به سختی حرکت کند کاربران، راه رفتن وی را شبیه بایدن تمثیل نمودند. لازم است اشاره نماین در مقابل این مدلِ آمریکایی ، آنا ولادیسلاوونا لینیکوا ، مدل روس بود که انتخاب هوشمندانه و لباس فاخرِ وی مورد تمجید کاربران فضای مجازی قرار گرفت، این مدل روس با لباسی که اقتباس شده از فرهنگ اصیل و تاریخی روسیه و طراحی شده توسط اولگا مالیاروا و با حمایت موزه ارمیتاژ سنت پترزبورگ ، دوخته شده بود بر صحنه حاضر شد، لباس و تاج آنا لینیکوا، مانند تاج و لباس ملکه الکساندرا فئودورونا، همسر نیکلای دوم یکی از پادشاهان روسیه تزاری، طراحی و همچنین توسط 5000 قطعه سنگ قیمتی به عنوان نمادی از معادن غنی سنگ های ارزشمند و کمیاب روسیه با شنلی شرابی رنگِ بافته شده از ابریشم خالص، به عنوان پوششی چشم نواز لباس تزئین شده بود.

به عبارتی لباس ( آنّا) این مدل جوان روسی نمادی از اصالت، هویت، فرهنگ، هنر و ابتکار دختران روسی در برابر لباسِ نولا،مدل ( فیلیپینی آمریکایی) ترکیبی از حسرت، اعوجاج، آشفتگی، پریشانی و فرهنگ بی هویتی آمریکایی بود.

اما مهمتر از همه آسیبِ حافظه تاریخیِ آمریکایی ها از شکست سخت آنها در حوزه تکنولوژی های مهمی همچون صنعت فضایی از روسها، بویژه اعزام گاگارین، اولین انسانِ روس به فضا در سال 1961 در شرایط بسیار پیچیده و محدودیت های خاص تکنولوژی آن دوران است.

این موفقیت روسیه ( اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی وقت) که حاصل تلاش سنگین جامعه علمی و متخصصان روس بود نه تنها منجر شده بعد از بیش از شش دهه در اذهان همه جهانیان روسها به عنوان پیش گامان فتح فضا حک گردند، بلکه هنوز در حوزه ارسال ماهواره، ایستگاه فضایی و تکنولوژی های رصد فضایی، روسیه به تنهایی چند گام از آمریکا جلوتر است و البته طبق راهبرد جدید دولت روسیه که سه سال پیش مجدد توسط آقای پوتین باز تعریف گردید در دهه پیش رو دانش فضایی روسیه موارد چشمگیر جدیدی را برای جهانیان نمایان خواهد کرد.

آمریکایی ها در این شش دهه نتوانسته اند داغِ این موفقیتِ رقیبِ روسِ خود را فراموش کنند و حتی پروژه آپولو و فرود فضانوردان آمریکایی در ماه ( که البته اصالت آن از طرف خود آمریکایی ها مانند چارلز کایسینگ، و برخی دیگر از نظریه پردازانم ورد ابهام است) نتوانست جایگزین موفقیت اولین ورود روسها به فضا شود.

لذا در طول این مدت آمریکایی ها، به جای رقابت سالم با رقبای روس، اقدام به انجام طراحی های توطئه آمیز در ابعاد مختلف علیه روسها نموده اند ، چرا که از نگاه آمریکایی هیچ کشوری نباید بتواند حوزه های انحصاری در جهان را فتح کند و همگان باید همواره و همیشه به آمریکا وابسته باشند.

اما این شکست انحصارها اغلب قبل از آمریکایی ها توسط روسها خصوصا در علوم پایه و دشوار صورت گرفته، مروری بر مشاهیر بزرگ روس در حوزه علم نجوم و ( هوا و فضا) نشان می دهد که روسها در پیشگامی این دانش فرسنگها از آمریکایی ها جلوتر بوده اند، ( میخائیل واسیلیوویچ لومونوسوف، فیلسوف و دانشمند شهیر روسی که به افتخارش دانشگاه ملی مسکو نیز نامگذاری شده در حوزه نظریه و ارائه مستندات در خصوص جّو برخی ستارگان مانند ناهید، و همچنین ساخت ابزارهای رصد فضا در نوع خود در جهان کم نظیر بوده، لازم است اشاره نمایم اخیرا ( فاشیست های باندرایی اوکراین ، اماکنی که در اوکراین به نام این دانشمند شهیر روسی و جهانی ، نامگذاری شده را به نام نئونازی های آزوف تغییر داده اند!)

نیکلای کارداشف، دانشمند شهیر در دوره اتحاد جماهیر شوروی که نظریه معروف ( مقیاس کارداشف) را ثبت جهانی کرد و در حوزه مطالعات در زمینه تمدن های هوشمند سرآمد بود و یا ویکتور سافرونوف ستاره شناس دوره شوروی که مدل مهم سحابی های کم چگال را ارائه داد و یا یاکوف زلدوویچ اختر شناس معروف دوران شوروی یکی از دانشمندان مهم فیزیک هسته ای و کنستانتین تسیلفسکی که از پیشگامان نظریه ساخت پرتابه های فضایی در جهان بود در کنار صدها دانشمند دیگر روسی، جزو اولین ها در حوزه تکنولوژی فوق پیشرفته فضایی در جهان بودند که آمریکایی ها همواره با فاصله ای قابل توجه به یافته ها و کشف های آنها می رسیدند.

لذا آمریکایی ها برای جبران این عقب ماندگی قابل توجه خود از روسها در حوزه دانش خاص ( نه عام ) فضایی ، سعی در هویت و برند سازی در کنار بزرگنمایی در یافته های خود هستند.

اینکه دخترِ مدل آمریکایی در مسابقه ای کاملا متفاوت از فضای علمی، اقدام به پوشیدن لباسی برگرفته از نمادهای فضایی می کند ریشه در این زخم حافظه تارخی آمریکایی ها از درخشش نام فضا با نام روسها و یوری گاگارین است.