اسپوتنیک به نقل از روزنامه وال استریت ژورنال چاپ ایالات متحده می نویسد: خبر شایان توجه ای است: مقام های عالی رتبه پنتاگن به صراحت اعلام کرده اند که در این هفته ممکن است تصمیمی برای ارسال سامانه های دفاع هوایی پاتریوت به اوکراین تصویب شود. اوکراین همچنین منتظر ورود شش فروند سامانه دفاع هوایی نروژی NASAMS است، اما کی یف اکنون به قدرت شلیک بیشتری نیاز دارد. پاتریوت قادر است اهداف را از دور با دقت بالایی ساقط کند و همچنین می تواند در برابر موشک های بالستیک محافظت کند.
این ارسال دیرهنگام نشان دهنده عادت عجیب کاخ سفید برای تردید طولانی مدت و تحویل سلاح پس از وارد شدن آسیب است. مسکو در حال انجام حملات موشکی و پهپادی به نیروگاه ها و سایر زیرساخت ها در اوکراین است. چرا آمریکا فقط حالا در دهمین ماه درگیری مسلحانه به طور جدی به فکر تحویل دادن پاتریوت افتاده است؟ در ماه مارس، مقامات عالی رتبه پنتاگن گفتند که در مورد انتقال سامانه‌های دفاع هوایی به اوکراین بحث نمی‌کنند، زیرا "در این صورت، پرسنل ارتش آمریکا باید به آنجا اعزام شود تا در آنجا کار کند." اما ایالات متحده به خوبی می تواند اپراتورهای اوکراینی را در اروپای غربی آموزش دهد. اوکراینی ها خیلی سریع بر MLRS HIMARS مسلط شدند. و آنها می توانستند به خوبی با سامانه های پاتریوت هم کار کنند. اما اکنون برای ارسال این سامانه‌های پدافند هوایی به اوکراین، تسریع روند آموزشی و ایجاد تیم های نگهداری و تعمیر در خاک ناتو ضروری است. و اما آموزش دیرهنگام و عجولانه متخصصان برای کار با این سامانه توام با ریسک بزرگی است.
این سامانه ها را می توان از ذخایر آمریکا یا از متحدان گرفت. خود ایالات متحده تعداد بسیار کمی از آنها را دارد و قادر به پاسخگویی به نیازهای روزافزون دفاع موشکی در سراسر جهان نیست. یگان های پاتریوت در سال 2019 بر اثر افزایش شدید فشار بر پدافند هوایی به دلیل تهدیدات ایران در خاورمیانه به شدت فرسوده شدند.
اما خبر دیگری هم وجود دارد: قانونگذاران 700 میلیون دلار را در قانون تخصیصات دفاع ملی 2023 برای دو پرتابگر پاتریوت و همچنین بودجه اضافی برای توسعه پایگاه تولید گنجانده اند. در یکی از بندهای این قانون از نیروی زمینی خواسته شد تا این سامانه‌های پدافند هوایی را دوباره موجودی و نیازسنجی کنند.
برخی از جمهوری خواهان ممکن است ناراضی شوند و ادعا کنند که تایوان به آنها به عنوان اولویت نیاز دارد. اما ایالات متحده نمی تواند تنها در یک منطقه از کره زمین از منافع خود دفاع کند. کمبود سامانه های پاتریوت، نشانه سهل انگاری و سهل اندیشی واشنگتن در دنیای خطرناک ما است.